Μπίζνα με τον πόνο από τη μαφία των φαρμάκων

Μπίζνα με τον πόνο από τη μαφία των φαρμάκων

Υβριστές της ύπαρξης. Κτήνη που εμπορεύονταν την ελπίδα για γιατρειά ανθρώπων καρκινοπαθών σαν να εμπορεύονταν… φέτα ή λαχανικά. Άλλη τιμή η μαλακή, άλλη η σκληρή… Άλλη χρέωση για τα φρέσκα λαχανικά και άλλη για τα μπαγιάτικα.

Ρεπορτάζ: Κατερίνα Κατή

Αποτροπιασμός και οργή, που μεγαλώνει ακόμη περισσότερο όταν διαβάσεις και τις απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες που κατέγραψε ο κοριός της αστυνομίας και συμπεριλαμβάνονται στην ογκωδέστατη δικογραφία. Συνομιλίες μεταξύ των μελών της εγκληματικής οργάνωσης, που αποκαλύπτει σήμερα το Documento, και δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό η «μαφία των φαρμάκων».

Συνομιλίες ανθρώπων ωμών, ασυνείδητων, που επικαλούνταν τον Θεό (!) για να πάει καλά η μπίζνα ή ορκίζονταν στα ίδια τους τα παιδιά για να δείξουν πόσο εντάξει ήταν στις συναλλαγές τους με τους συνεργάτες.

Γι’ αυτούς τα φάρμακα που απάλυναν τον πόνο των ασθενών ή ήταν αναγκαία για την επιβίωση πολλών ανθρώπων ήταν απλά «κομμάτια». Οσο περισσότερα τόσο καλύτερα. Κι αν είχαν σύντομη ημερομηνία λήξης, μπορούσαν και να την αλλάξουν!

Μια οργάνωση εγκληματική, με ιεραρχική δομή, πυρήνες, κωδικές ονομασίες, την οποία αποκαλούσαν… παρέα. «Είμαστε η παρέα των φαρμάκων» καμάρωνε με θράσος απύθμενο ένα από τα μέλη της.

Είναι αυτοί οι οποίοι την ίδια ώρα που καταπονημένοι ασθενείς περιφέρονταν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, κατέφευγαν στα κοινωνικά ιατρεία ή ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε αναζήτηση της θεραπείας τους, έκρυβαν σε ψυγεία ανθοπωλείων και σε ψαράδικα τα δυσεύρετα φάρμακα… Κι αν δεν προλάβαιναν να τα βάλουν στο ψυγείο για συντήρηση, δεν έτρεχε και τίποτε, όπως ακούγεται να λέει ιδιοκτήτης φαρμακαποθήκης.

Δρούσαν την ίδια περίοδο που από το Λαϊκό Νοσοκομείο έψαχναν εναγωνίως για αντικαρκινικά φάρμακα.

Οπως μάλιστα αποκαλύπτουν στο Documento οι υπεύθυνοι του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, τους είχαν πάρει τηλέφωνο επειδή δεν είχαν φάρμακα για τις χημειοθεραπείες και τους ζήτησαν να τους στείλουν από όσα είχαν πάρει από δωρεές…

Γιατί υπήρχε μια Τζόρτζια και μια Κατερίνα, νοσηλεύτριες και οι δύο στο νοσοκομείο, που έκλεβαν τα φάρμακα…

«Βάλε λίγο παραπάνω, πεινάω γι’ αυτό, το θέλω σαν τρελός» έδινε τηλεφωνικά την παραγγελιά του για το πανάκριβο φάρμακο που αφορούσε τον καρκίνο του μαστού ο σεσημασμένος αρχηγός της οργάνωσης.

Και έσπευδαν οι στενοί συνεργάτες που χρυσοπληρώνονταν να δώσουν την εντολή. Από τη φαρμακοποιό στους μεσάζοντες, από αυτούς στις νοσηλεύτριες και στους γιατρούς –παραβάτες του όρκου του Ιπποκράτη και, τέλος, στα… ντελίβερι που μάζευαν «τα κομμάτια» και στους συνεργάτες στις φαρμακαποθήκες.

Και είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς τους 22 που έχουν ήδη συλληφθεί…

Φαίνεται από τα στοιχεία της Οικονομικής Αστυνομίας, δένει από την έρευνα που συνεχίζεται… Η εκτίμηση μάλιστα είναι ότι οι εμπλεκόμενοι μπορεί να ξεπερνούν και τους πεντακόσιους.

Δεν έχουν άλλωστε ακόμη απομαγνητοφωνηθεί όλες οι συνομιλίες της οργάνωσης που ζημίωσε με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ΕΦΚΑ, δημόσια νοσοκομεία και ΕΟΠΥΥ. Πολλές συνομιλίες γίνονταν σε αραβικά και αγγλικά και μέσω Viber.

Πολύ περισσότεροι βέβαια από τους δύο γαστρεντερολόγους που πέρασαν ήδη από τον ανακριτή είναι οι γιατροί που εμπλέκονταν στο κύκλωμα…

Και είναι η συμμετοχή ειδικά αυτών, των γιατρών αλλά και των νοσοκόμων, οι οποίοι σε καθημερινή βάση έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τις πονεμένες υπάρξεις που νοσούν, η οποία προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη αηδία…

Μοναδικός τους όμως φόβος και όχι όλων ήταν να μην αποκαλυφθούν…

Κατά τα άλλα, «τα λεφτά είναι γλυκά», όπως έλεγε ξεπερνώντας κάθε αναστολή μια από τις γυναίκες που διέθεταν το βιβλιάριό τους για να κόβονται αθρόα οι συνταγές από τους επίορκους γιατρούς…

Οι διάλογοι που έκαψαν το κύκλωμα

Ο Αιγύπτιος εγκέφαλος και η μαζική παραγγελία

Συνομιλία στα αγγλικά του Αιγύπτιου, σεσημασμένου σύμφωνα με την Ιντερπόλ, εγκέφαλου της μεγάλης κομπίνας και μιας υπαλλήλου του φαρμακείου-βιτρίνα στην οδό Σκρα στην Καλλιθέα. Ο Αιγύπτιος D.H. αποκαλείται «γιατρός» από τη συνομιλήτριά του Κ.Σ. Στη συνομιλία αναφέρονται σε πολλά είδη φαρμάκων που επιθυμούν να προμηθευτούν, κάποια από τα οποία και από άλλες χώρες του εξωτερικού.

– Καλημέρα γιατρέ, πώς είστε;

– Καλά, έχεις τη λίστα με τα είδη που έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση τώρα, που συμπεριλαμβάνει 34 είδη;

– Ναι, ναι… μια στιγμή, δεν μπορώ να τη βρω, γίνεται να μου στείλετε μια φωτογραφία της;

– Δεν έχεις ημερομηνία; Την έφτιαξες την ίδια ημέρα με το δελτίο παράδοσης στον… 15 Φεβρουαρίου.

– Την έχω, λέει DOOZE SPRAY, EFAMOL, EFALEX…

– Πρέπει να σημειώσεις AFINITOR, μπροστά από το AFINITOR GR. FR. Για Ιταλία IT. Εντάξει;

– Μια στιγμή να το σημειώσω.

– Για το ALIMTA το ίδιο, AVASTIN το ίδιο. Θέλεις δισκία με γαλλική συσκευασία…

– Γαλλία, ναι.

– Οχι από τη Γαλλία, με γαλλική συσκευασία… και η ποσότητα του CYTOTEC UK, 2.000 κουτιά. Και της συσκευασίας των 42, 2.000 κουτιά επίσης. Της συσκευασίας των 28, 6.000 κουτιά.

– Γράψε, γράψε και πρόσθεσε και PROGYNOVA 1mg.. 500 κουτιά και EFAMOLEFALEX UK άλλα 10.000 κουτιά και LASIX 100 mg, κουτί των 20 δισκίων και των 30 δισκίων, από το καθένα 6.000. Και γράψε και TETAGMA 5 ml ανά αμπούλα 40.000 κουτιά, αυτό από την CSL–BEHRING GERMANY… και μετά γράψε HUMANALBUMIN 20%, 50 ml, 280.000 κουτιά…

Επικαλούνταν και τον… θεό

Σε άλλη συνομιλία μεταξύ του Αιγύπτιου και της στενής του συνεργάτιδας, φαρμακοποιού Ι.Ρ. για τη διακίνηση των φαρμάκων, η φαρμακοποιός αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «υπάρχουν φάρμακα με εβδομήντα έως ογδόντα χιλιάδες» και αυτός της απαντάει: «Ας είναι εφτακόσιες χιλιάδες, να μην κάνουμε δέκα δρομολόγια»...

– Σιγά σιγά τα μαζεύουν, από δω κι από κει, του είπα ο Θεός μαζί σας, αφού έχει πολύ πράγμα εγώ θα δουλέψω μαζί σου και του είπε ο R. Θα δει το θέμα με το λάδι και μου είπε άσε το λάδι τώρα, δεν είναι της παρούσης, εδώ έχουμε πολύ πράγμα… Αυτή ήταν η απάντησή του…

– Ναι, εγώ θέλω να κοπεί η επιταγή πριν από την πρώτη του μήνα για όλα και να πληρώσουμε και το ενοίκιο και όλα.

– Και παλεύω με τα BATCHAI στο φαρμακείο και γενικά κάθομαι μέχρι τις έντεκα, ο Θεός βοηθός… Ολοι φοβούνται από το φαρμακείο.

«Πρέπει να βγάλω πολλά λεφτά»

Σε άλλη συνομιλία μεταξύ του εγκέφαλου και της φαρμακοποιού, ο πρώτος μιλάει για τα πολλά λεφτά που πρέπει να βγάλει από τα νοσοκομεία.

– Το πρωί στις εφτά πρέπει να είμαι στο αεροδρόμιο.

– Οχι πολύ νωρίς. Θα έρθεις κι αν δεν σου τα φέρει ο μηχανόβιος, εσύ θα τρελαθείς.

– Αυτός γιατί δεν απάντησε;

– Ξέρω εγώ; Εγώ του είπα μόνο ότι ο R. θα έρθει αύριο κι ότι θα πάρει το AVASTIN και το ALIMTA, του έστειλε μήνυμα και δεν απάντησε… Μην έρθεις αύριο, έλα την Κυριακή ώσπου να απαντήσει… Υπάρχουν AVASTIN, εγώ θα σου μαζέψω, θα σου μαζέψω από όλα.

– Θέλω να ξέρω ότι θα φορτώσω αύριο.

– Ο,τι και αν γίνει θα σε πάρω αύριο.

– Να με παίρνεις, μη φοβάσαι, αλλά πρέπει να δουλεύουμε συνέχεια για να μπορέσω να ανταποκριθώ σε όλα φαρμακεία. Πρέπει να βγάλω πολλά λεφτά από τα νοσοκομεία.

– Μακάρι να πάνε όλα καλά, χέρι χέρι θα τα μαζέψουμε όλα.

– Εσύ αν μου βγάζεις τριακόσιες χιλιάδες, εγώ θα σου αφήσω εκατό… Αν μου βρεις δεκαπέντε με είκοσι AVASTIN, θα βγάλω τριακόσια χιλιάρικα, αν βρεις κανέναν να τα πάρει; – Εντάξει. Ξεκουράσου και θα μιλήσουμε το πρωί.

– Και το ALIMTA και το HERCEPTIN και το VILTIN….

Τα ποσοστά της φαρμακοποιού

– Οσον αφορά το OPDIVO (λέει σε άλλη συνομιλία ο Αιγύπτιος εγκέφαλος στη φαρμακοποιό), αυτός άλλαξε γνώμη, είπαμε εφτακόσια και το έκανε εφτακόσια ογδόντα.

– Εφτακόσια πενήντα ήταν.

– Και γιατί το έκανε εφτακόσια ογδόντα;

– Γιατί πρέπει να βγάλω κι εγώ τριάντα για μένα.

– Σωστά, πρέπει να βγάλεις κι εσύ αλλά εγώ νόμιζα ότι τα δικά σου είναι μέσα στα εφτακόσια πενήντα. Και το ALIMTA είναι ακριβό αλλά είπα να το περάσω έτσι να τελειώνω… Τι έκανες με τον μηχανόβιο;

– Εδωσα τις τιμές όπως θέλεις εσύ, αλλά δεν απαντάει…

– Τον βρομιάρη… Εμείς από παλιά τα πράγματα που λήγουν σε έναν χρόνο τα παίρνουμε μισή τιμή… Αυτός θέλει μόνο πενήντα ευρώ να κατεβάσει. Τι μαλακίες κάνει;

– Ναι, ακόμη και το MABTHERA που έχει εγώ του είπα την τιμή… αυτός ήθελε παραπάνω, όχι 350.

– Ωραία, άσε το MABTHERA όπως είναι και το AVASTIN όπως είναι και να πάει να γαμηθεί να φέρει τα εμπορεύματα.

– Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου. Και το OPDIVO…

– Το OPDIVO με εφτακόσια να το βάλει στον κώλο του.

Άλλαζαν την ημερομηνία λήξης

Συγκλονιστική είναι και η παρακάτω συνομιλία ανάμεσα στον Αιγύπτιο και τη φαρμακοποιό από την οποία φαίνεται ότι άλλαζαν τις ημερομηνίες λήξης των φαρμάκων.

– Είπα στο νοσοκομείο χθες το βράδυ και σήμερα μου απάντησαν… Οι άνθρωποί μου θα πάρουν λεφτά κάτω από το τραπέζι. Εσύ βάλε μαζί τους πέντε κουτιά που λήγουν τον δωδέκατο μήνα… Συμφώνησα με την υπεύθυνη στο νοσοκομείο, θέλουν πολύ το AVASTIN.

– Ναι.

– Θα τα γράψει όλα τον δωδέκατο, ότι λήγουν όλα τον δωδέκατο και θα τα διώξουν σήμερα και αύριο… Μόλις τελειώσουν τότε θα τα γράψει αυτή, ότι λήγανε όλα δύο δωδεκάτου και θα πάρει η καθεμία εκατό ευρώ… Εγώ όταν δώσω αυτά τα 25 ή 30, θα πάρω μια επιταγή με διακόσιες χιλιάδες.

– Τα πράγματα πώς θα τα πάρεις από την Ελλάδα;

– Πάρ’ τα την Παρασκευή και φόρτωσέ τα τη Δευτέρα.

«Πεινάω για… PΕRGETA. Το θέλω σαν τρελός »

Σε άλλη συνομιλία μεταξύ του Αιγύπτιου και της φαρμακοποιού σοκάρει για ακόμh μια φορά η κυνικότητα με την οποία συζητούν για τα φάρμακα που τους προμηθεύουν τα… βαποράκια τους, όπως είναι το πανάκριβο PERGETA (χορηγείται σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού).

– Εσύ θέλεις PERGETA;

– Ναι, πεινάω για PERGETA, σαν τρελός το θέλω.

– Οκ, θα ρωτήσω. Εσύ ετοίμασες τα λεφτά του μηχανόβιου. Να είναι κατοστάρικα; Εγώ ξέρω για είκοσι αλλά ίσως βάλει παραπάνω. Tα είκοσι είναι σίγουρα για να ταξιδέψεις και να έρθεις ξανά να σε βοηθήσουμε.

– Αυτή η παραγγελία κάνει λιγότερα από εκατό χιλιάδες, λίγα είναι…

«Στα παιδιά μου….»

Πέραν του Θεού, τη βοήθεια του οποίου επικαλούνται σε κάποιες συνομιλίες για να κάνουν τη βρoμοδουλειά τους, τα μέλη της σπείρας για να καταδείξουν την… μπέσα τους έκαναν επίκληση ακόμh και των ίδιων τους των παιδιών τους… Χαρακτηριστικός είναι ο παρακάτω διάλογος ανάμεσα στη φαρμακοποιό και τον Μ., που φέρεται από τους βασικούς της ομάδας.

– Να σου πω με ειλικρίνεια. Ο άνθρωπος θα πάρει τα σαράντα HUMIRA όπως είπες.

– Εγώ έχω βγάλει τα δέκα, αν θέλει να τα πάρει κι αυτά.

– Στα παιδιά μου σου λέω, θα πάρει τα σαράντα, μη βγάζεις άλλα εσύ, είναι κλεισμένα. Απλώς περιμένει τα λεφτά για να πάρει τα πράγματα. Εχει παραγγείλει κουτιά ψύκτες για να φύγουν τη Δευτέρα.

– Εγώ σου είπα, Γιάννα, πάρε εσύ τη δουλειά και δώσε μου έναντι λίγα λεφτά, ο άνθρωπος έχει ENTYVIO,OPDIVIO και AVASTIN καινούργιο, HERCEPTIN και τα λοιπά….

Η κόκκινη σφραγίδα

Σε συνομιλία μεταξύ της φαρμακοποιού και του Μ. (συγκεντρώνει μεταξύ άλλων και βιβλιάρια ασθενείας στα οποία συνταγογραφούνται τα πανάκριβα φάρμακα από τους γιατρούς του κυκλώματος) γίνεται λόγος για την «κόκκινη σφραγίδα» που έχει ένα από τα κουτιά, εννοώντας προφανώς τη σφραγίδα με την ένδειξη «κρατικό είδος» που φέρουν όλα τα φαρμακευτικά προϊόντα υψηλού κόστους, τα οποία έχουν διατεθεί είτε σε δημόσιο νοσοκομείο είτε σε φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ. «Δεν πειράζει, θα το διώξουμε έτσι όπως είναι» ακούγεται να λέει η φαρμακοποιός…

Ιδού ο διάλογος:

– Θα προσπαθήσω να σου φέρω τα τρία STELARA 130.

– Πόσα ΜΑ… έχεις μεγάλα;

– Οκτώ. Το ένα MABTHERA.

– Kαι το AVAS μικρό έχεις;

– Εσύ προσπάθησε το AVAS που θα σου έρθει να το διώξεις μαζί με το εκατό.

– Πόσα έχεις από το εκατό;

– Εξι… και τα κουτιά, το AVASTI, MABTHERA. Τα κουτιά είναι σε καλή κατάσταση, δεν είναι άσχημα.

– Εντάξει, θα τα δω όλα.

– Και το μικρό έχει κόκκινη σφραγίδα.

– Δεν πειράζει. Θα το διώξουμε έτσι όπως είναι.

– Προσπάθησε να διώξεις το μεγάλο.

– Θα κάνω ό,τι μπορώ, αλλά δεν είναι στο χέρι μου, γιατί έχει κοντινή ημερομηνία.

– Υπάρχει ένα VELCADE. Σου έβαλα κι ένα NEULASTA.

– Θα τα διώξω, δεν υπάρχει πρόβλημα.

– Υπάρχει ένα KEYTRUDA. Προσπάθησε γι’ αυτό.

– Θα το διώξω κι αυτό. Θα κάνω τα πάντα. …άκου, δεν θα πάρει κανείς εμπόρευμα χωρίς να πληρώσει.

Τα ξεβαμμένα κουτιά

Σε συνομιλία κατηγορούμενου, ιδιοκτήτη φαρμακαποθήκης με άγνωστο, γίνεται λόγος για το φάρμακο NEULASTA, καθώς έχουν υποψία ότι μπορεί να είναι πλαστό και να μπλέξουνε… Ο Β. όμως καθησυχάζει τον συνομιλητή του και του λέει ότι… θα το αλλάξουν.

– Ο φόβος είναι μήπως είναι μαϊμού. Την έφαγε ο άλλος και θα τη φάμε όλοι μαζί. Γιατί μετά θα μπλέξουμε. Πρέπει να είναι λίγο ξεβαμμένο.

– Πώς μπορεί να ξεβάψει όμως; Εδώ είναι το πρόβλημά μου τώρα που μπορεί να μπλοκάρισα. Πώς μπορεί να ξεβάψεις;

– Για να ξεβάψει κάτι, είναι από τον ήλιο, το χρώμα. Αλλά αυτά δεν είναι εκτεθειμένα στον ήλιο.

– Οχι, βέβαια, είναι στο ψυγείο. Και είναι και ίδια παρτίδα, να πω ότι ήταν διαφορετικά, να πω εντάξει, τα κουτιά τους βγήκανε πιο ανοικτά… Εντάξει, μωρέ, δεν χάλασε ο κόσμος, όταν θα έρθει θα το αλλάξουμε…

– Να το βάλω τότε μαζί με τα υπόλοιπα που είναι για Δευτέρα και να φύγει.

Το… βύσμα στο αεροδρόμιο

Από την παρακάτω συνομιλία που αφορά συγκεκριμένο δέμα το οποίο ανοίχτηκε στο αεροδρόμιο αλλά ούτε γάτα ούτε ζημιά, προκύπτει και συνεργάτης στο αεροδρόμιο.

– Σου ’ρθε ένα κουτάκι;

– Τρέχω από το πρωί με αυτό το κουτάκι.

– Γιατί ρε, τι έγινε;

– Τ’ ανοίξαν στο αεροδρόμιο.

– Ωχ!

– Κι είχε μέσα μοβ τέτοια.

– Ναι, κουτάκια.

– Ε, μη στενοχωριέσαι, τελείωσε αναίμακτα το θέμα.

– Α, μπράβο, μπράβο…

– Ναι, απλά όταν θέλεις τέτοια…

– Ξέχασα να σ’ το πω βρε συ Θ…ακο, εγώ φταίω αγόρι μου…

– Δεν πειράζει, δεν πειράζει …

– Στο μεταξύ περιμένω να ’ρθεις να πάρεις λεφτά.

–Δεν πειράζει κι αυτό τώρα αν δεν το έπαιρνε από μέσα δικός μου… θα ’χαμε θέμα. Κράτα το εκεί, βάλτο σε μια γωνιά να το ξέρουμε μόνο… Δεν θέλει ψυγείο αυτό και τέτοιες μαλακίες…

Και ναρκωτικά…

Από την παρακάτω συνομιλία προκύπτει ξεκάθαρα και η εμπλοκή κάποιων στη διακίνηση ναρκωτικών…

– Μια ερώτηση. Μπορείς να εισάγεις ναρκωτικά στη Μοζαμβίκη;

– Τι να εισάγω;

– Ναρκωτικά, όπως DIAZEPAM, ZOPICLONE… ναρκωτικά φάρμακα, με ελεγχόμενες ουσίες…

«Μαμά, ο γιος βγάζει δέκα χιλιάρικα»

Στην υπόθεση εμπλέκονται δύο αδέρφια, εκ των οποίων ο ένας, «ο μικρός», μιλάει πολύ κι ο μεγάλος τον μαλώνει. Απ’ ό,τι φαίνεται ο μικρός είναι για τα… πέρα δώθε, παρ’ όλα αυτά σε συνομιλία με γυναίκα την οποία προσφωνεί μαμά καμαρώνει για τα λεφτά που βγάζει.

– Εντάξει, μαμά, ο γιος βγάζει δέκα χιλιάρικα μέσα σε μια βδομάδα… Με πήρε τώρα η Γ… Είναι να μου δώσει την Πέμπτη άλλο ένα χιλιάρικο… Μου ’δωσε τώρα πέντε κατοστάρικα.

– Μμμμ.

– Τώρα μιλάμε για χιλιάρικα, δεν μιλάμε για εκατό και διακόσια.

– Ναι.

– Μάνι μάνι, έχω μαζέψει πέντε χιλιάρικα…

Οι νοσοκόμες και οι… δυσκολίες τους

Μέσα από τις συνομιλίες αλλά και το οπτικό υλικό που κατέγραψε η έρευνα αναδεικνύεται ο ρόλος των δύο νοσοκόμων, τις οποίες οι διακινητές αποκαλούσαν «Τζόρτζια» και «Κατερίνα», αλλά και των δύο επίορκων γιατρών που έγραφαν αθρόα τις συνταγές για τα πανάκριβα φάρμακα στα βιβλιάρια ατόμων που δεν νοσούσαν… Στις συνομιλίες που ακολουθούν γίνεται λόγος για τις δυσκολίες που είχαν οι νοσοκόμες να υπεξαιρέσουν όλα τα σχετικά φάρμακα, καθώς σε κάποια είχαν πρόσβαση μόνο οι γιατροί.

– Ελα, μίλαγα με την Τζόρτζια. Αυτό το ακριβό μου λέει το κάνουν οι γιατροί, δεν μπορείς να το πάρεις με τίποτα, έρχεται λέει κατευθείαν στους ασθενείς, το παίρνει ο γιατρός από το φαρμακείο και το κάνει κατευθείαν. Εντάξει το HERCEPTIN, μου λέει, αυτά τα ’χουμε…

Σε άλλη συνομιλία η μία από τις νοσοκόμες ενημερώνει για την… πραμάτειά της…

– Εχεις ησυχία;

– Ετσι κι έτσι…

– Δηλαδή, ένα;

– Τρία,

– Μεγάλα;

– Ναι… άσε να μαζευτούνε κι άλλα.

– Εντάξει τότε, περιμένω.

Συνομιλία με την «Τζόρτζια»:

– Δεν ήμουν εγώ στο μηχάνημα και με τη μονάδα γίνεται ένας πανικός. Γίνεται νέο σύστημα, κάτι μαλακίες… Κανά δυο τέτοια μόνο μπόρεσα …

– Εντάξει από βδομάδα κάτι θα κάνεις.

– Ε, τι διάβολο…

– Αυτά που έχεις σπίτι μπορείς να τα δώσεις σήμερα να τα στείλει;

– Ναι, μωρέ.

– Ντάξει, έρχομαι από εκεί σε λίγο.

Ο γιατρός και το ταξίδι στη Ρόδο

Συνταρακτική είναι η συνομιλία που έχει καταγραφεί αλλά και το οπτικό υλικό που καταδεικνύουν την προσπάθεια του ενός από τους εμπλεκόμενους γιατρούς, του Π.Λ., να στρατολογήσει στην ομάδα και άλλους γιατρούς με απώτερο σκοπό βέβαια τη συγκέντρωση περισσότερων φαρμάκων. Γι’ αυτό τον λόγο είχε ταξιδέψει στη Ρόδο με έναν από την ομάδα, τον Μ. και τη σύζυγό του, όπου έκαναν επαφές με γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.

Ο Π.Λ. σε συζήτησή του με άλλον γιατρό που καταγράφηκε φέρεται να ζητούσε φτηνό AVASTIN. Η συζήτηση «διεξαγόταν υψηλόφωνα και ήταν δημοσίως αντιληπτή» επισημαίνουν οι άντρες της Οικονομικής Αστυνομίας οι οποίοι παρακολουθούσαν τον επίορκο γιατρό. Ο γιατρός του δημόσιου νοσοκομείου της Ρόδου, διευθυντής τμήματος, του ανέφερε ότι μπορεί να βρεθεί από ασθενείς που κάνουν θεραπεία και ίσως χρειάζεται ψυγείο και ζήτησε από τον… στρατολόγο γιατρό να του στείλει λίστα με φάρμακα σε μήνυμα. Ο Π.Λ. του ανέφερε ότι ο Αιγύπτιος έχει τρόπο να τα σπρώξει και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι σύλλογοι που κάνουν τέτοια δουλειά και βγάζουν τόνους από φάρμακα. «Μπορούμε να φέρουμε τα φάρμακα μέσω μιας αιγυπτιακής αεροπορικής εταιρείας. Εχει πολύ χρήμα η δουλειά, τουλάχιστον 700 χιλιάρικα» ακούστηκε να λέει στον συνάδελφό του για να τον ψήσει. Ο τελευταίος του επισήμανε ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Τον περασμένο Απρίλιο έγινε και άλλη συνάντηση των δύο γιατρών, αυτήν τη φορά στην Αθήνα.

Αργότερα, σε τηλεφωνική του συνομιλία με το μέλος της οργάνωσης με το οποίο είχαν συνταξιδέψει στη Ρόδο, αναφέρει ο γιατρός για συνάδελφο που είχαν συναντήσει εκεί: «Του μίλησα ευθέως, του λέω τι γίνεται, το ’χεις; Το έχω υπόψη μου, μου λέει, αλλά δεν έχω αυτήν τη στιγμή να γράψω AVASTIN… Εδειξε ότι, εντάξει, είναι στο παιχνίδι…».

Δεν είχαν ελέγξει το βιβλιάριο

Σε συνομιλία ανάμεσα στον Μ. και τον γιατρό Παπ.Λ., ο τελευταίος αναφέρει ότι έχει δώσει κάποια από τα βιβλιάρια στον έτερο κατηγορούμενο γιατρό, τον Κασ. Παν., ενώ αναφέρονται και σε άλλον γιατρό, κάποιον Χρήστο, που επίσης θα τους συνταγογραφούσε.

– Με πήρε ο Κασ. και μου λέει ότι αυτός πρέπει να πάει στο δημόσιο, δεν του ανοίγει η συνταγογράφηση. Του έστειλα εγώ βεβαιώσεις, πώς να γράψει, τα έκανα όλα… αλλά δεν μπόρεσε να μπει αυτός. Δεν ήταν συμβεβλημένος… κατάλαβες; Την πατήσαμε…

– Αααα.

– Να τα ελέγχουμε αυτά… Τι χτυπάμε γιατί χάνω και…. Δηλαδή μπορούσαμε να στείλουμε κάποιο άλλο τώρα… να ’τανε σίγουρο.

Τα βιβλιάρια και τα… γλυκά λεφτά

Δεκάδες είναι και οι καταγεγραμμένες συνομιλίες που αφορούν τις παράνομες συνταγογραφήσεις με τα βιβλιάρια που παραδίδονταν από τους κατόχους τους αντί αμοιβής σε μέλη της οργάνωσης. Ενδεικτική είναι η συνομιλία ανάμεσα στην Α.Ε., που έχει παραδώσει βιβλιάριο στη V., η οποία προσπαθεί να την πείσει ότι δεν κάνει κάτι κακό.

– Κοίταξε να δεις, Ρία μου, το σκέφτηκα ότι δεν θα ξαναδώσω το βιβλιάριο.

– Ααααα, γιατί, σου είπανε κάτι;

– Δεν ξέρω… όχι, εμένα μέσα μου κάτι με πιάνει ότι είναι κάτι… ξέρω ’γω, παράνομο.

– Ναι, ναι, ναι.

– Τα λεφτά είναι γλυκά βέβαια…

– Ναι, ναι.

– Αλλά λέω…

– Σου έχω πει από την αρχή ότι κάτι είναι, δεν είναι κακό, είναι αντίθετο κάτι πολύ καλό για τους ανθρώπους.

– Ναι, απλώς τώρα επειδή κι η κόρη μου είναι μέσα στους γιατρούς. Κι αν τύχει κάτι θα μου πει ο γιατρός τι είναι αυτά;

– Οχι, όχι, δε χρειάζεται να τα λέμε αυτά, αν νιώθεις κάτι σταματάς, εντάξει;

Η παρέα των… φαρμάκων

Κάποια στιγμή μέσα στον Απρίλιο ο Μ. συναντιέται με έναν αλλοδαπό στον οποίο παραδίδει ένα βιβλιάριο υγείας. Λίγο αργότερα ο Μ. συναντιέται σε καφετέρια της ίδιας περιοχής (Καλλιθέα) με τον γιατρό Π.Λ. Από τηλεφωνική συνομιλία του Μ. με τον αλλοδαπό προκύπτει ξεκάθαρα ότι αυτός είναι ένας ακόμη προμηθευτής του. Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα στο οποίο μάλιστα η εγκληματική ομάδα χαρακτηρίζεται από τον έναν από τους συνομιλητές ως η… παρέα των φαρμάκων.

– Είδα τους δικούς σου, παραξενεύτηκα που είχα όλη την παρέα σου.

– Η παρέα των φαρμάκων;

– Αυτό…

– Ο Α… και λοιπά. Ακου, εγώ θέλω να περπατήσει η δουλειά στη Ελλάδα αλλά τώρα έχω ανοίξει μικρές παρτίδες είναι πιο ξεκούραστα για μένα…

– Το πιο σημαντικό είναι να ξέρεις τα είδη και τις ποσότητες …. 

Documento Newsletter