Ο πρώην υπουργός του Σαρκοζί επιδιώκει να μπει σφήνα μεταξύ Μακρόν και Λεπέν.
Ένας παλιός γνώριμος της γαλλικής πολιτικής σκηνής αναδύθηκε ξανά στον αφρό της επικαιρότητας εξαιτίας της άνετης νίκης του στις περιφερειακές εκλογές. Ο Ξαβιέ Μπερτράν, παλιός υπουργός στην κυβέρνηση Βιλπέν επί προεδρίας Σαρκοζί, αψήφησε τις δημοσκοπήσεις που τον ήθελαν να κονταροχτυπιέται στήθος με στήθος με τον υποψήφιο του Εθνικού Μετώπου και κέρδισε άνετα την περιφέρεια Ω-ντε-Φρανς, τη βορειότερη στη Γαλλία.
Τώρα, ως υποψήφιος πλέον για τις προεδρικές εκλογές τον Μάιο του 2022, επιδιώκει με αξιώσεις να μπει ανάμεσα στο δίπολο Μακρόν — Λεπέν.
Μετά τις περιφερειακές εκλογές
Ο δεύτερος γύρος των περιφερειακών εκλογών της 27ης Ιουνίου ανέδειξε μεγάλη νικήτρια την αποχή, αντανακλώντας τη δυσαρέσκεια και την απαξίωση των Γάλλων πολιτών στην ασκούμενη πολιτική αφού ένας στους δύο αποφάσισε να μη συμμετάσχει. Από την εκλογική μάχη Μακρόν και Λεπέν βγήκαν λαβωμένοι.
Το Εθνικό Μέτωπο έχασε περισσότερες από τις μισές ψήφους του από τις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές, γεγονός που δείχνει ότι δεν υπάρχει φασιστική έξαρση στη χώρα έτσι ώστε οι ψηφοφόροι να τρέξουν τρομαγμένοι στην αγκαλιά του καλού ποιμένα Μακρόν.
Από την άλλη, η αποτυχία του Μακρόν είναι ακόμα πιο ηχηρή καθώς πολλοί υπουργοί του απέτυχαν να εκλεγούν σε κάποια περιφέρεια, ενώ τα ποσοστά του κόμματός του κι εκείνων που συμμαχούν μαζί του στην Εθνοσυνέλευση ήταν αποκαρδιωτικά. Για κάποιον που λατρεύει να ασκεί την εξουσία μόνος του –είχε μεταθέσει για αργότερα την έναρξη της απαγόρευσης κυκλοφορίας για να μπορέσουν οι θεατές να μείνουν μέχρι το τέλος του ημιτελικού του Ρολάν Γκαρός– ήταν ένας πραγματικός κόλαφος.
Αυτή η εξέλιξη μπορεί να αποδειχτεί κλειδί στην προεκλογική εκστρατεία, καθώς έχει υπονομευτεί σε μεγάλο βαθμό το αφήγημα του προέδρου, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «ασφαλή προορισμό» των ψηφοφόρων, οι οποίοι παρότι δεν τον συμπαθούν, τον επιλέγουν για να σταματήσουν την επέλαση της ακροδεξιάς λαίλαπας στην εξουσία.
Πλέον οι Γάλλοι δείχνουν να έχουν μπουχτίσει από τη δεξιά δημαγωγία περί ασφάλειας, εγκλήματος και μετανάστευσης που ευνοεί τη Λεπέν, όπως και από την καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας από τα ΜΜΕ ώστε στον δεύτερο γύρο οι πολίτες να επιλέξουν το μικρότερο κακό.
Ο Μπερτράν κι οι παραδοσιακές δυνάμεις
Η μεγάλη αποχή ευνόησε τους εν ενεργεία περιφερειάρχες που ήταν υποψήφιοι. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ξαβιέ Μπερτράν, ο συντηρητικός πολιτικός από τον βορρά, ο οποίος είχε επενδύσει όλο το πολιτικό του κεφάλαιο σε αυτή την εκλογή, καθώς θα νομιμοποιούσε την άλλη υποψηφιότητά του, εκείνη για τις προεδρικές εκλογέ
Ο 56άχρονος πρώην υπουργός Υγείας και Εργασίας του Σαρκοζί ενσαρκώνει άψογα το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι πολίτες, καθώς δεν έχουν ουσιαστικά επιλογή για να εκφράσουν θετικά τη δυσαρέσκειά τους πέρα από την αποχή. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι επέλεξαν να αναδείξουν τις παραδοσιακές δυνάμεις, τους Ρεπουμπλικανούς και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ως αντίδραση. Βέβαια, με συμμετοχή μόλις 33,2% δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Παρόλο που ο Μπερτράν έφυγε το 2017 από τους Ρεπουμπλικανούς, εξαιτίας διαφορών με τη γραμμή του κόμματος, θεωρείται μέλος της ευρύτερης συντηρητικής παράταξης.
Ο δρόμος του προς το Ελιζέ είναι ακόμη πολύ ανηφορικός: όχι μόνο γιατί τα ποσοστά του είναι ακόμη μακριά από των δύο προεδρικών υποψηφίων (17% έναντι 25% και 26% για Λεπέν και Μακρόν αντίστοιχα), αλλά και γιατί για να ονομαστεί «υποψήφιος της Δεξιάς» πρέπει να παραμερίσει άλλες στιβαρές υποψηφιότητες των Ρεπουμπλικανών, όπως τη Βαλερί Πεκρές και τον Μισέλ Μπαρνιέ.
Ποιος είναι ο Ξαβιέ Μπερτράν
Πολύτεκνος, με ταπεινή καταγωγή και πολιτική πορεία που ξεκίνησε από χαμηλά, ο Μπερτράν βασίζεται στην ταύτιση που νιώθει ο μέσος Γάλλος μαζί του καθώς διαφημίζει την εγγύτητά του με την πραγματικότητα που ζουν οι καθημερινοί άνθρωποι. Φτάνει μέχρι το σημείο να επαίρεται για το παρελθόν του ως ασφαλιστικού πράκτορα στη μικρή πόλη Φλαβί-λε-Μαρτέλ, μακριά από τις παριζιάνικες ελίτ. «Δεν είμαι το ίδιο με έναν επενδυτή τραπεζίτη ή μια κληρονόμο» είπε τον Μάρτιο στο περιοδικό «Le Point», συγκρίνοντας τον εαυτό του με τον Εμανουέλ Μακρόν και τη Μαρίν Λεπέν.
Θεωρείται μετριοπαθής, ενώ αποκαλεί τον εαυτό του «γκολικό σοσιαλιστή που επιθυμεί τάξη και ασφάλεια»… Υποστηρίζει εξάλλου αυστηρές θέσεις για τη μετανάστευση και την ασφάλεια. Επίσης, καλλιεργεί φιλεργατικό πρόσωπο εξαίροντας την «αξία της εργασίας», ενώ θέλει να φαίνεται κοντά στους αγρότες.
Είναι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας και οπαδός των ελεύθερων αγορών. Με λίγα λόγια είναι ένας τυπικός δεξιός. Σε αντίθεση όμως με άλλους δεξιούς υποψήφιους, είναι κατά της προσέγγισης με το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν.
Θεωρείται κοντινός φίλος του πρωθυπουργού Ζαν Καστέξ και του υπουργού Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν, ενώ το 2017 φλέρταρε κι αυτός να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Μακρόν. Ως υπουργός Υγείας του Σαρκοζί το 2005 ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο με δημόσιες προμήθειες. Ενώ η επιτροπή υγείας της χώρας έδωσε εισήγηση στο υπουργείο να σταματήσει να δίνει αποζημίωση για το φάρμακο Mediator της εταιρείας Servier, δεν εισακούστηκε από τον Μπερτράν.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα από την εφημερίδα «Le Canard enchaîné» ότι δύο από τους συμβούλους του πληρώνονταν από τη Servier. Ο ίδιος ωστόσο ισχυρίστηκε ότι έμαθε για την επικινδυνότητα του φαρμάκου τον Νοέμβριο του 2010.
