Πέθανε ο Γάλλος καλλιτέχνης, Μπεν Βοτέ σε ηλικία 88 ετών, δίνοντας τέλος στη ζωή του λίγες ώρες μετά το θάνατο της συζύγου του, η οποία ήταν 60 ετών. Την είδηση για τον θάνατό του έκανε γνωστή μέσω ανακοίνωσης η οικογένειά του την Τετάρτη.
Ο Μπεν Βοτιέ ήταν γνωστός για τα ειρωνικά σλόγκαν που σχεδίαζε, αγνοώντας το «προστατευμένο πλαίσιο των μουσείων» και αρνούμενος να δει την τέχνη ως καρπό της εκπαίδευσης και του ταλέντου, ο Μπεν εξόργισε ορισμένους στο ίδιο του το επάγγελμα που τον θεωρούσαν οπορτουνιστή και ερασιτέχνη
Η σύζυγός του, Άνι, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο το βράδυ της Δευτέρας και πέθανε την Τετάρτη, ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους τα δύο παιδιά του ζευγαριού, η Εύα και ο Φρανσουά.
«Μη θέλοντας και μη μπορώντας να ζήσει χωρίς εκείνη, ο Μπεν αυτοκτόνησε λίγες ώρες αργότερα στο σπίτι τους» στη γαλλική πόλη Νίκαια.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποιος ήταν ο Μπεν Βοτιέ
Γεννημένος στη Νάπολη το 1935, ο Μπεν μετακόμισε στη Νίκαια σε ηλικία 14 ετών και πέρασε εκεί το υπόλοιπο της ζωής του.
Συνδέθηκε με το κίνημα Fluxus της δεκαετίας του 1960, το οποίο προσπάθησε να ανατρέψει αυτό που θεωρούνταν τέχνη, με ένα στυλ προκλητικής ειρωνείας με βάση τον δρόμο, το οποίο αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιδραστικό.
«Στις μολυβοθήκες των παιδιών μας, σε τόσα πολλά καθημερινά αντικείμενα, ακόμη και στη φαντασία μας, ο Μπεν είχε αφήσει το στίγμα του, που αποτελείται από ελευθερία και ποίηση, από φαινομενική ελαφρότητα και συγκλονιστικό βάθος»
«Τα πάντα είναι τέχνη», έλεγε, και αντί για παραδοσιακά έργα τέχνης, έκανε «χειρονομίες»: στεκόταν στο παράθυρο μιας γκαλερί και φώναζε μέχρι να χάσει τη φωνή του, οργάνωνε θεατρικές παραστάσεις που δεν γίνονταν ποτέ, ή ρεσιτάλ πιάνου όπου ο πιανίστας το έσκαγε.
Υπέγραφε οτιδήποτε ήθελε, ισχυριζόμενος ότι ήταν δικό του δημιούργημα: τα σώματα των περαστικών στην Promenade des Anglais στη Νίκαια, ή ακόμη και έργα άλλων καλλιτεχνών.
«Η τέχνη μου θα είναι μια τέχνη οικειοποίησης. Επιδιώκω να υπογράψω ό,τι δεν έχει υπογραφεί. Πιστεύω ότι η τέχνη βρίσκεται στην πρόθεση και ότι αρκεί η υπογραφή», είπε κάποτε, όπως πάντα με χαμόγελο.
«Δεν είμαι μια μηχανή χρήματος»
Αγνοώντας το «προστατευμένο πλαίσιο των μουσείων» και αρνούμενος να δει την τέχνη ως καρπό της εκπαίδευσης και του ταλέντου, ο Μπεν εξόργισε ορισμένους στο ίδιο του το επάγγελμα που τον θεωρούσαν οπορτουνιστή και ερασιτέχνη.
Αλλά επέμενε ότι πίσω από τα αστεία υπήρχε πάντα ένα σοβαρό μήνυμα. «Δεν είμαι μια μηχανή χρήματος, αλλά μια μηχανή επικοινωνίας», είπε.
Έγινε περισσότερο γνωστός για τα χιουμοριστικά του συνθήματα, συνήθως ζωγραφισμένα με λευκό χρώμα σε μαύρο φόντο, με παιδικό γραφικό χαρακτήρα: «Ποια είναι η χρησιμότητα της τέχνης;», «Είναι το καινούργιο πάντα καινούργιο;», «Τι κάνεις εδώ;».
Του χάρισαν μια θέση στο MoMA της Νέας Υόρκης καθώς και μια ευρεία αντιγραφή τους – σε σχολικές τσάντες, τετράδια ή στάσεις του τραμ στη Νίκαια.
«Ο κόσμος του πολιτισμού έχασε έναν θρύλο»
«Στις μολυβοθήκες των παιδιών μας, σε τόσα πολλά καθημερινά αντικείμενα, ακόμη και στη φαντασία μας, ο Μπεν είχε αφήσει το στίγμα του, που αποτελείται από ελευθερία και ποίηση, από φαινομενική ελαφρότητα και συγκλονιστικό βάθος», ανέφερε σε δήλωσή του ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
«Ο κόσμος του πολιτισμού έχασε έναν θρύλο», πρόσθεσε η υπουργός Πολιτισμού Ρασίντα Ντατί, χαιρετίζοντας έναν «χρυσοχόο της γλώσσας».
