Mπάσκετ: Σταμάτησε και ο Περπέρογλου

Mπάσκετ: Σταμάτησε και ο Περπέρογλου

Την απόφασή του να εγκαταλείψει την ενεργό δράση ανακοίνωσε ο Στράτος Περπέρογλου, λίγες μέρες μετά τα 37α γενέθλιά του.

Ο διεθνής φόργουορντ κατέκτησε δύο τρόπαια Euroleague με τον Παναθηναϊκό (2007, 2009) και ένα με τον Ολυμπιακό (2013), ενώ φόρεσε 68 φορές της φανέλα της Εθνικής Ανδρών και κέρδισε μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα με τους Νέους και τους Εφήβους.

Ο Περπέρογλου ξεκίνησε από τον Ηλυσιακό και αγωνίστηκε επίσης στους Πανιώνιο, Εφές, Μπαρτσελόνα, Ερυθρό Αστέρα και Χάποελ Ιερουσαλήμ.

Είχε προηγηθεί το “αντίο” των Βασίλη Σπανούλη, Νίκου Ζήση και Γιάννη Μπουρούση. Η αποχαιρετιστήρια ανάρτηση του Περπέρογλου είναι γεμάτη συναίσθημα:

«Πάνω από ένας χρόνος πέρασε από την τελευταία φορά που έπαιξα σε επίσημο ματς. Ο κορονοϊός έφερε την καριέρα μου σε αδιέξοδο με απρόβλεπτο τρόπο. Πάνω από 20 χρόνια της ζωής μου ήμουν στο άθλημα που αγαπώ. Το μπάσκετ με πήγε σε όλο τον κόσμο και συνεργάστηκα με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους και επιτυχημένους παίκτης και προπονητές.

Με πήγε σε ομάδες που σέβομαι και μου χάρισαν χρυσές στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα. Τρεις Euroleague, ψηλές κορυφές. Ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη για την πορεία μου. Το χέρι του Θεού ποτέ δεν με άφησε, ούτε την οικογένεια μου και έφτασα εκεί όπου έδειχνε αδύνατο.

Το σχέδιο του ήταν να γίνω επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Από μικρό παιδί στην Καβάλα ποτέ δεν φαντάστηκα την πορεία μου αλλά και της οικογενειάς μου. Τα μέρη που πήγε, τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα.

Δεν θα γινόταν χωρίς θυσίες. Κάθε γονιός ενός  αθλητή ξέρει πως από το ξεκίνημα είναι μια δέσμευση της οικογένειας, ένα μονοπάτι που παίρνεις και χάνεις πράγματα. Δεν είναι εύκολο μονοπάτι.

Να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους που με υποστήριξαν ή και με… καταράστηκαν κάποιες φορές στο ματς. Πέρυσι ήταν μια χρονιά χωρίς φιλάθλους και κανείς δεν το ήθελε. Οι φίλαθλοι φέρνουν την καρδιά και την ψυχή στα γήπεδα.

Ευχαριστώ τους προπονητές που με έμαθαν πολλά για το μπάσκετ και τη ζωή. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες μου που μοιραστήκαμε τα καλύτερα και τα χειρότερα. Είναι αδέρφια. Στους γονείς και στον αδερφό μου που πάντα ήταν δίπλα μου, οι κορυφαία φίλαθλοι μου. Στην γυναίκα και τα παιδιά μου, τι πορεία ήταν αυτή.

Είμαι ενθουσιασμένος για το νέο κεφάλαιο και τι χαρά να το μοιράζομαι μαζί σας. Και ευχαριστώ τον Θεό που του χρωστάω τα πάντα. Τα καλύτερα έρχονται».

Ετικέτες

Documento Newsletter