Μπαρτζώκας: «Κάποιοι μου φώναζαν ότι κοιμάμαι στον πάγκο…»

Μπαρτζώκας: «Κάποιοι μου φώναζαν ότι κοιμάμαι στον πάγκο…»

Στην αψιμαχία που είχε με έναν φανατικό οπαδό του Ολυμπιακού στη διάρκεια του ημιτελικού με τη Μονακό αναφέρθηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας. «Άκουσα κάποιον να μου φανάζει: “Ξύπνα!”», εξήγησε. «Προφανώς νόμιζε ότι κοιμόμουν. Ευτυχώς ξύπνησα στο ημίχρονο…». Ο προπονητής του Ολυμπιακού απάντησε σε έντονο ύφος, αλλά σήμερα αισθάνεται δικαιωμένος. Ο Μπαρτζώκας καθόταν στο πηδάλιο των «ερυθρολεύκων» και το 2013, όταν ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της Ιστορίας του, με αντίπαλο και τότε τη Ρεάλ στο Λονδίνο.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τις εκτεταμένες δηλώσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου πριν τον κυριακάτικο τελικό (8 μ.μ.):

Σχετικά με τις δυσκολίες που χρειάστηκε να ξεπεράσει ο Ολυμπιακός για να φτάσει μέχρι τον τελικό: «Είμαστε περήφανοι, γιατί ήταν μία πολύ δύσκολη σεζόν, όπου πρέπει να επιβιώσεις από δύσκολες καταστάσεις. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει αποτυχία σε καμία από τις 4 ομάδες που βρέθηκαν εδώ, αλλά εδώ χρειάζεται ακόμα ένα βήμα. Για εμένα είναι να παλέψουμε για κάθε κατοχή, γνωρίζοντας πως η Ρεάλ είναι αντίπαλος μεγάλος με σημαντική εμπειρία».

Για τις σκέψεις που προκάλεσε η εξαιρετική εικόνα της Ρεάλ στον ημιτελικό: «Δε χρειάζεται να χτυπήσει καμπανάκι για να είμαστε συγκεντρωμένοι. Μιλάμε για ένα κλαμπ που έχει τη δυνατότητα να είναι στον τελικό παρά την απουσία τριών παικτών. Το πώς έπαιξαν χθες ή στη σειρά με την Παρτίζαν, με τον τρόπο που κέρδισαν κυρίως το τρίτο, δείχνει το ταλέντο. Δεν υπάρχει τίποτα εύκολο στον τελικό, πρέπει να περάσεις από δύσκολη κατάσταση και να μείνουμε πιστοί στις αρχές μας, να ανταγωνιστούμε σε κάθε φάση προσπαθώντας να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Ο κόσμος δυσκολεύεται να διαχειριστεί αυτές τις αυξομειώσεις».

Για τον τελικό Ολυμπιακού-Ρεάλ το 2013 στο Λονδίνο: «Δε λέω πως είναι κάτι πεπρωμένο. Το μπάσκετ αλλάζει και αν δείτε αν ένα ματς του 2013 και ένα σημερινό θα αντιληφθείτε τη διαφορά. Από εκείνο το παιχνίδι μόνο ο Σλούκας και ο Παπανικολάου έπαιζαν και από τη Ρεάλ μόνο ο Ρούντι, ο Σέρχιο, ο Γιουλ. Μιλάμε για διαφορετικές εντελώς καταστάσεις. Μιλάμε για μεγάλα κλαμπ, όλοι ξέρουν τι σημαίνει Ρεάλ και ο Ολυμπιακός. Θα είναι «μάχη» αλλά σε αθλητικά πλαίσια, έχω σεβασμό στον Τσους Ματέο και τη Ρεάλ αλλά έχουμε πίστη στη δουλειά μας και είναι ενδιαφέρον τι θα συμβεί αύριο».

Για τις προσωπικές αναμνήσεις του από το 2013: «Πρώτα από όλα έχω εκπληκτικές αναμνήσεις από το 2013 γιατί το κατακτήσαμε και παίξαμε κυριαρχικό μπάσκετ στον ημιτελικό και για τρεις περιόδους στον τελικό. Βάλαμε 90 πόντους σε τρεις περιόδους. Αλλά αν ζεις στο παρελθόν δεν μπορείς να ζήσεις τίποτα καινούργιο. Δε ζω στο παρελθόν. Ακόμα και όταν συνέβη αυτό δεν κατάλαβα πόσο σημαντικό ήταν. Όταν ήρθαμε στην Αθήνα και υπήρχαν 20.000 στους δρόμους κατάλαβα τι συνέβη. Θέλω να απολαύσω τον τελικό με αυτό το σπουδαίο κλαμπ όπως η Ρεάλ. Είμαι περήφανος για αυτό αλλά περισσότερο για τους 12.000 που ήρθαν πέρσι στο Βελιγράδι και όσους ήρθαν φέτος στο Κάουνας, πολύ πιο μακριά από την Ελλάδα. Κάνουμε τους φίλους μας περήφανους».

Για την προετοιμασία εν όψει του κυριακάτικου τελικού: «Για να είμαι ειλικρινής, έχω ένα μίτινγκ μετά το φαγητό το μεσημέρι με τους συνεργάτες μου που είχαν κάνει ετοιμασία για όλους. Εμείς είχαμε μία υποχρέωση με τον Τσους, μετά έχουμε το γεύμα και μετά θα ασχοληθούμε. Έχουμε κάνει μια προετοιμασία για το τι ακριβώς κάνει η Ρεάλ. Όλοι ξέρουν ότι ο Ταβάρες επηρεάζει το παιχνίδι με τον τρόπο που υπάρχει στο γήπεδο. Και οι γύρω παίκτες, ψηλά φόργουορντ, ψηλά γκαρντ δίνουν δύναμη σε ριμπάουντ και τέτοια πράγματα. Θα ετοιμάσουμε ένα πλάνο που θα παρουσιάσουμε στους παίκτες το απόγευμα και αύριο. Δεν έχουμε πολύ χρόνο, πρέπει να βασιστούμε σε αυτό που κάνουμε καλά όλη τη χρονιά με ελάχιστες προσαρμογές».

Για τις συγκρίσεις με το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο της Ολλανδίας του Κρόιφ: «Καταρχήν είναι τιμητικό τι λέγεται, υπάρχει δόση υπερβολής σε οτιδήποτε και αυτό γιατί προέρχεται από τη χώρα μας και είναι πάντοτε σε υπερθετικό βαθμό στην επιτυχία και την αποτυχία. Αν το σχολίασαν κάποιοι από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπως ο ασίσταντ του Τρινκιέρι, πιστεύω ότι δεν έχει καμία σχέση το ποδόσφαιρο με το μπάσκετ. Η ταχύτητα στην απόφαση και την εκτέλεση στο μπάσκετ γίνεται πιο δύσκολη, χρειάζεται πολλά πράγματα, όπως τύχη, τα κατάλληλα πρόσωπα. Εμείς ήμασταν τυχεροί γιατί εγώ συμπληρώνω 3.5 χρόνια στον Ολυμπιακό και προσθέσαμε σιγά σιγά κομμάτια για να φτιάξουμε το μπάσκετ που θα μας δώσει τίτλους και επιτυχίες. Είχαμε την ευκαιρία να μην έχει συμβόλαιο ο Σλούκας, είχαμε ήδη τον Παπανικολάου και τον Βεζένκοβ, υπογράψαμε ξένους όπως ο Γουόκαπ και ο Φαλ, παίκτες που δεν είναι εγωιστές. Ο τρόπος που παίζουν είναι αλτρουϊστικός. Έχουν αποδεχθεί τον ρόλο τους και τελικά αυτό είναι όλο. Υπάρχουν και άλλες πολύ καλές ομάδες που παίξανε καταπληκτικά και δεν κατέκτησαν τίποτα. Πιστεύω ότι είναι λίγο σε υπερθετικό βαθμό προς τα πάνω».

Για τον ισχυρό ελληνικό πυρήνα του Ολυμπιακού: «Εάν έχεις μερικούς παίκτες γηγενείς που γνωρίζουν την κουλτούρα του κλαμπ και τον φίλων, μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τον σύλλογο λίγο καλύτερα. Δούλεψα στην Ισπανία, τη Ρωσία, σε όλη την Ευρώπη είναι μεγάλο πρόβλημα το ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται περισσότερο να βρεθούν στο λάπτοπ, αντί να παίξουν μπάσκετ. Και όλα τα σπουδαία ταλέντα πηγαίνουν στο ΝΒΑ. Οπότε στην Ευρώπη έχουμε πρόβλημα να μην έχουμε γηγενείς στο υψηλότερο επίπεδο. Η Ρεάλ για παράδειγμα υπέγραψε πριν μερικά χρόνια τους Αλοθέν, Αμπάλδε αλλά χθες τελείωσε το παιχνίδι με τους Γιουλ, Σέρχι, Ρούντι και το ίδιο με εμάς. Σλούκας και Παπανικολάου, τα μεγάλα ταλέντα του 2013 παίζουν ακόμα και τώρα σε αυτό το επίπεδο. Έχουμε ακόμα μερικούς παίκτες αλλά όχι στον ίδιο ρόλο. Το να έχουμε γηγενείς σημαίνει ότι θα παίζουν περισσότερα χρόνια στο κλαμπ και μπορείς απλώς να προσθέτεις μερικά κομμάτια κάθε καλοκαίρι».

Για τον απογαλακτισμό της ομάδας από την εποχή των Σπανούλη, Πρίντεζη: «Καταρχάς υπάρχει ένα διοικητικό μοντέλο επιτυχημένο. Η ομάδα μας δεν ξοδεύει τεράστια μπάτζετ για να ανταγωνιστεί αυτούς που ανταγωνίζεται. Σημαίνει ότι κάτι γίνεται καλά. Όλοι γύρω από την ομάδα ξέρουν τη δουλειά τους. Ο Ολυμπιακός κέρδισε το 1997 τον τίτλο με 15 ματς και τώρα παίξαμε 40. Το μπάσκετ για βετεράνους γίνεται όλο και πιο δύσκολο και η ομάδα πρέπει σιγά σιγά να προετοιμάζεται με κινήσεις για να προσθέσει παίκτες και μια διαφορετική νοοτροπία. Δεν έχει σχέση με εμένα αλλά και πόσο το κλαμπ διαχειρίστηκε την κατάσταση».

Documento Newsletter