Στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Μουσείο δεν υπάρχει συνεργείο καθαριότητας με αποτέλεσμα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αναλαμβάνουν αυτό το καθήκον, άλλη μια απόδειξη του χάους στα μουσεία.
Η μετατροπή των πέντε μεγάλων δημόσιων μουσείων της χώρας από υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Θεσσαλονίκης και Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης) φέρνει συνεχώς στην επιφάνεια διοικητικά αδιέξοδα, χάος και μια εικόνα γενικού ξεχαρβαλώματος.
Δημιουργεί επίσης και πολλές αμφιβολίες για την καταλληλότητα των προσώπων που επιλέχτηκαν να τοποθετηθούν στις διοικήσεις των κορυφαίων μουσείων από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Ιδίως όταν δεν μπορούν να λύσουν ούτε τα πιο βασικά ζητήματα λειτουργίας τω οργανισμών που ανέλαβαν να διοικήσουν, όπως η καθαριότητα ή ο κλιματισμός.
Τραγελαφικές καταστάσεις
Το Documento σε δημοσίευμα στις 15/10/2023 είχε εκτενώς αναφερθεί στις τραγελαφικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι που μας πέρασε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, όταν, μεταξύ άλλων, υπολειτουργούσε ο κλιματισμός σε συνθήκες καύσωνα, με αποτέλεσμα να λιποθυμούν επισκέπτες με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.
Πρόσφατο παράδειγμα διοικητικής ανεπάρκειας είναι το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Από την 1η Δεκεμβρίου το συνεργείο καθαρισμού ιδιωτικής εταιρείας που είχε αναλάβει την καθαριότητα του μουσείου αποχώρησε. Όπως πληροφορούμαστε από πηγές που γνωρίζουν καλά τι συμβαίνει στο μουσείο, επίσημα δεν υπάρχει καθαριότητα μετά την αποχώρηση του συνεργείου, που όπως μαθαίνουμε έκανε καλή δουλειά σε αυτό και σε άλλα μουσεία.
Μαθαίνουμε επίσης ότι η Γενική Διευθύντρια του μουσείου Αικατερίνη Δελλαπόρτα συζήτησε με τον εργολάβο καθαρισμού για το θέμα χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο καθαρισμός των εκθεσιακών χώρων να γίνεται από υπαλλήλους άλλης ειδικότητας (εργατοτεχνίτες), ενώ τα γραφεία και οι χώροι εργασίας δεν καθαρίζονται. Και επειδή η κατάσταση έγινε τραγική, οι υπάλληλοι ανέλαβαν μόνοι τους την αποκομιδή των σκουπιδιών και τον καθαρισμό των γραφείων τους προκειμένου να εργαστούν.
Αναπάντητα ερωτήματα
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά: Με ποιο καθεστώς το ιδιωτικό συνεργείο εργαζόταν στο μουσείο από τότε που έγινε ΝΠΔΔ; Υπήρχε προφορική συμφωνία αν δεν υπήρχε γραπτή σύμβαση; Εάν η Γενική Διευθύντρια γνώριζε ότι το έργο της καθαριότητας βρίσκεται στον αέρα γιατί επέτρεπε στο συνεργείο καθαρισμού να εργάζεται στον χώρο; Συναντήθηκε ο εργολάβος με το ΔΣ του Μουσείου; Φρόντισε η διοίκηση του μουσείου να λύσει το θέμα της καθαριότητας υπογράφοντας σύμβαση; Ενημερώθηκε το ΔΣ του μουσείου για τις όποιες αποφάσεις της Γενικής Διευθύντριας; Τι λέει για όλα αυτά το καθ’ ύλην αρμόδιο ΔΣ του μουσείου;
Και τελικά ποιος διοικεί το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο που περιλαμβάνει εθνικούς θησαυρούς στα εκθέματά του; Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο Νόμος 5021/2003εφαρμόστηκε βιαστικά, χωρίς καμιά προετοιμασία, χωρίς οικονομοτεχνική μελέτη πριν από τη μετάβαση στο νέο μουσειακό καθεστώς, χωρίς σχέδιο. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους, σε συνδυασμό με την επιλογή προσώπων που αντί να λύνουν τα προβλήματα που μοιραία δημιουργούνται, τα αφήνουν να διογκώνεται.
