Σιγή ιχθύος εξακολουθεί να τηρεί το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου έπειτα από τις χθεσινές αποκαλύψεις του documentonews.gr σχετικά με περίπου 2 χιλιάδες ανθρώπους που αγνοούνται, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν εισέλθει στη νέα δομή που δημιουργήθηκε στο Καρά-Τεπέ της Λέσβου.
Το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου μας διεμήνυσε χθες ότι παρότι μέχρι και δύο ημέρες πριν από την πυρκαγιά που έκαψε το ΚΥΤ της Μόριας είχε καταγραφεί από το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Ελέγχου Συνόρων, ότι διέμεναν σε αυτό 12.767 άνθρωποι μέχρι και χθες είχαν εισέλθει στη νέα δομή περίπου 10 χιλιάδες άνθρωποι. Και μπορεί περίπου 400 ασυνόδευτα παιδιά που διέμεναν στο ΚΥΤ να μεταφέρθηκαν μετά την πυρκαγιά στην ηπειρωτική χώρα και ακόμη 250 ευάλωτα άτομα σε εναλλακτικές μορφές στέγασης στο νησί, εντούτοις περίπου 2 χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται. Κι αυτό γιατί φαντάζει αρκετά δύσκολο ένας τόσο σημαντικός αριθμός ανθρώπων να βρίσκεται σε διαμερίσματα, προσωρινές μορφές στέγασης ή να κρύβεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα νησί.
Η κυβερνητική σιωπή σχετικά με το γεγονός φαντάζει ύποπτη, αφού ενδέχεται να κρύβει ένα σκάνδαλο πολλών εκατομμυρίων ευρώ σχετικά με την σίτιση των ανθρώπων που διέμεναν στη δομή. Στη χθεσινή επικοινωνία του documentonews.gr με το υπουργείο, μας αναφέρθηκε, ότι στην ουσία, δεν γινόταν ποτέ τα τελευταία χρόνια ακριβής καταμέτρηση των ανθρώπων που διέμεναν στην ανοιχτή δομή, επειδή στον περιβάλλοντα χώρο της, «είχε μια ζούγκλα όπου δεν γινόταν ποτέ καταγραφή επί πέντε χρόνια». Εύλογα μπορεί λοιπόν κανείς να υποθέσει ότι αφού –βάσει των όσων δηλώνει το υπουργείο-, ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκονταν στη Μόρια είχε διογκωθεί περίπου κατά δύο χιλιάδες, αντίστοιχα είχαν… διογκωθεί και οι συμβάσεις για την παροχή σίτισης.
Κάθε ημέρα δίνονται συνολικά στους ανθρώπους τρία γεύματα, το καθένα εκ των οποίων κόστιζε –βάσει συμβάσεων που έχουν αναρτηθεί στη Διαύγεια-, 5,01 ευρώ. Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι συμβάσεις έργου για την σίτιση των ανθρώπων στο ΚΥΤ αφορούν διάστημα ενός δεκαπενθημέρου. Τις συμβάσεις καρπώνεται μια ένωση τριών εταιρειών και το συνολικό κόστος ανέρχεται περίπου στο 1.5 εκατομμύριο ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το χρονικό διάστημα από 15 Ιουλίου του 2020 έως και 31 Ιουλίου του 2020 δόθηκε στην επίμαχη ένωση εταιρειών το ποσό των 1.535.357,99 ευρώ. Στην συγκεκριμένη σύμβαση –όπως και σε άλλες πρόσφατες-, δεν αναφέρεται ποιος είναι ο αριθμός των ανθρώπων στο ΚΥΤ που θα σιτιστούν και για τους οποίους δίνεται αυτό το ποσό. Φαντάζει σίγουρο όμως ότι το ποσό αυτό δίνεται για έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων, που δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από αυτόν που κατέγραφε ο αρμόδιος οργανισμός, δηλαδή το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Ελέγχου Συνόρων.
Αν ληφθεί λοιπόν σαν δεδομένο ότι ο αριθμός των ανθρώπων που εμφανιζόταν να μένει στο ΚΥΤ ήταν αυξημένος κατά δύο χιλιάδες, επειδή η καταγραφή τους γινόταν… «στο περίπου», τότε φαίνεται πως προκύπτει μείζον οικονομικό –πέραν του ηθικού- σκάνδαλο. Κι αυτό γιατί το ημερήσιο κόστος για τη σίτιση δύο χιλιάδων ανθρώπων, ανέρχεται σε 30 χιλιάδες ευρώ, ενώ το μηνιαίο κόστος ανέρχεται σε 900 χιλιάδες ευρώ. Ποσό που αν υπολογιστεί σε ετήσια βάση ξεπερνάει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Εφόσον λοιπόν το υπουργείο παραδέχεται ότι τα τελευταία χρόνια δεν γινόταν ακριβής καταγραφή των ανθρώπων και η σίτισή τους δεν μπορεί παρά να γινόταν βάσει αυτής ακριβώς της καταγραφής, που έχουν καταλήξει αυτά τα χρήματα; Ή μήπως οι πλεονάζουσες μερίδες πετιούνταν κάθε ημέρα στα σκουπίδια;
Το υπουργείο οφείλει να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση.
