Οι εξελίξεις σε Μολδαβία και Γεωργία θυμίζουν… μοντέλο Ουκρανίας και προκαλούν ανησυχία για διεύρυνση της σύγκρουσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας
Μπορεί η Ρωσία να έχει φτάσει να καταλαμβάνει ολοένα περισσότερα ουκρανικά εδάφη μετά την εισβολή του 2022, όμως η ιστορία της κρίσης στην Ουκρανία μετράει πάνω από έντεκα χρόνια.
Το μακρινό πλέον 2013, έτος μηδέν της ουκρανικής κρίσης, η χώρα ήταν διχασμένη, αφού η τότε κυβέρνηση του Κιέβου είχε υπογράψει συμφωνία με την ΕΕ για να ξεκινήσει η ενταξιακή πορεία της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας, αλλά η ρωσόφιλη αντιπολίτευση ήταν αντίθετη.
Οι εξελίξεις έφεραν εκλογές, παρέμβαση της Μόσχας και της Δύσης αλλά και διαμαρτυρίες στους δρόμους και εντέλει την de facto
προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, την απόσχιση του Ντονμπάς και αργότερα τον ολοκληρωτικό πόλεμο.
Παρά την ουκρανική κρίση όμως, αλλά σε ένα βαθμό και εξαιτίας της, το γεωπολιτικό μέτωπο Ρωσίας – Δύσης διευρύνεται συνεχώς, όπως καταδεικνύουν τα τελευταία γεγονότα και οι πολιτικές εξελίξεις σε άλλες δύο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες στη γειτονιά της Μόσχας, τη Μολδαβία και τη Γεωργία.
Στη μεν Μολδαβία το προηγούμενο Σαββατοκύριακο οι πολίτες κλήθηκαν με σχετικό δημοψήφισμα και προεδρικές εκλογές να αποφασίσουν αν η χώρα θα κινηθεί δυτικά, με τη φιλοευρωπαία πρόεδρο Μάγια Σάντου να είναι υποψήφια για επανεκλογή.
Κρίσιμες εκλογές
Στη δε Γεωργία οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν σήμερα για την επόμενη κυβέρνηση, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη εποχή για τη χώρα, αφού το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση του Γεωργιανού Ονείρου (GD) έχει χαράξει ανοιχτά φιλορωσική πολιτική, προκαλώντας αντιδράσεις στο εσωτερικό αλλά και… αντίποινα από τις Βρυξέλλες.
Στη γεωπολιτική εξίσωση, που προχωράει σταδιακά προς ένα ξέσπασμα, αξίζει να σημειωθεί ότι η Ρωσία, πέραν της πολιτικής ισχύος που προβάλλει μέσω των φιλορωσικών κομμάτων, έχει και στρατιωτική παρουσία ουσιαστικά μέσα στις δύο χώρες, την οποία απέκτησε με τον πόλεμο του 2008 στη Γεωργία με την απόσχιση των εδαφών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, και στη Μολδαβία από τα πρώτα μετασοβιετικά χρόνια με την… προς απόσχιση Υπερδνειστερία.
Προς το παρόν οι εξελίξεις στις δύο χώρες καταδεικνύουν ότι αυτές τραβάνε χωριστούς δρόμους, με τη Μολδαβία να κινείται προς την ΕΕ και τη Δύση και τη Γεωργία να απομακρύνoνται.
Στη Μολδαβία το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν ιδιαίτερα καυτό πολιτικά, δεδομένης της διπλής εκλογικής διαδικασίας – του δημοψηφίσματος για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο σύνταγμα και για τη δέσμευση της ένταξής της στην ΕΕ και των προεδρικών εκλογών για το εάν η πλειοψηφία θέλει τη Μάγια Σάντου ή κάποιον από τους αντιπάλους της για πρόεδρο της χώρας. Τα αποτελέσματα των διαδικασιών αντανακλούν απόλυτα τον βαθύ διχασμό που επικρατεί στη χώρα, όπου περίπου το 9% του πληθυσμού είναι Ρώσοι. Στο δημοψήφισμα οι πολίτες αποφάσισαν με 50,38% υπέρ των αλλαγών στο σύνταγμα και της ευρωπαϊκής πορείας έναντι 49,62% εναντίον, ενώ τις προεδρικές τις έστειλαν στον δεύτερο γύρο (στις 3 Νοεμβρίου), με τη Μάγια Σάντου να λαμβάνει περίπου το 42% και τον βασικό (όπως αποδείχθηκε) αντίπαλό της Αλεξάντρ Στογιάνογκλο να λαμβάνει περίπου το 26% των ψήφων.
Οριακό αποτέλεσμα…
Το οριακό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έφερε πανηγυρισμούς στις Βρυξέλλες και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Μόσχας, που με σειρά δηλώσεων έκανε λόγο για νοθεία και κλοπή αποτελέσματος. Είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα δώσει άγρια χροιά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών, αφού η επικράτηση της Σάντου κάθε άλλο παρά βέβαιη είναι. Αντίστοιχα, η περίοδος πολιτικής πόλωσης αναμένεται να παραταθεί μέχρι τουλάχιστον τις βουλευτικές εκλογές το 2025 (το αργότερο μέχρι τις 11 Ιουλίου), για τις οποίες οι εκτιμήσεις δεν είναι ιδιαίτερα θετικές για τις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις.
Αντίστοιχα η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι και στη Γεωργία, μια χώρα της οποίας αρκετοί πολίτες εδώ και δεκαετίες τηρούν φιλοδυτική στάση, υπό την… ηγεσία του πρώην προέδρου και πρώην υπουργού τού Εντβαρντ Σεβαρνάτζε Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο οποίος εκτίει ποινή στη φυλακή, ενώ πολλοί άλλοι είναι ρωσόφιλοι – περίπου το 3% του πληθυσμού είναι Ρώσοι. Σύμφωνα με δυτικά μέσα ενημέρωσης περίπου το 80% των Γεωργιανών θέλει η χώρα να ενταχτεί στην ΕΕ, ενώ μέχρι το Γεωργιανό Ονειρο και η κυβέρνηση του Ηρακλή Κομπαχίντζε να αποφασίσουν να περάσουν νομοθεσία παρόμοια με αυτή της Ρωσίας κατά των ΛΟΑΤΚΙ και των «ξένων πρακτόρων», ήτοι των ΜΚΟ και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, η χώρα είχε αναγορευτεί υποψήφια προς ένταξη (από τον Δεκέμβριο του 2023).
Στη σημερινή αναμέτρηση όμως, αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, το Γεωργιανό Ονειρο θα ξαναγίνει κυβέρνηση, καθώς του δίνουν από 30% έως… 60%, ενώ ο συνασπισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισχύς Εν Τη Ενώσει λαμβάνει από 13% έως 20%. Σημειώνεται ότι στη Γεωργία κυβέρνηση σχηματίζεται από το κόμμα που έχει πλειοψηφία στη Βουλή των 150 εδρών, η οποία θα σχηματιστεί σε αυτές τις εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής (με όριο εισόδου 5%).
Διαβάστε επίσης
ΕΥΔΑΠ: Εξετάζει σενάρια για την υδροδότηση της Αθήνας σε περίπτωση παρατεταμένης ανομβρίας
Εμφανίστηκε ασθένεια που πιστεύεται ότι είχε εξαλειφθεί
Συρτάκι από τον Άντονι Χόπκινς: «Χορέψτε σαν να μη σας βλέπει κανένας» (Video)
