Πέντε μονόλογοι που παίζονται αυτήν τη στιγμή στο θέατρο και αξίζει να δει κανείς προτού κατέβουν.
Πρόκειται για ένα είδος θεάτρου που αναμφίβολα αποτελεί πρόκληση για κάθε ηθοποιό. Ο μονόλογος δημιουργεί μια εγγύτητα μεταξύ σκηνής και πλατείας, φέρνοντας τον ηθοποιό σε μια απαιτητική σχέση με το κοινό. Κάθε επιτυχία ή αποτυχία χρεώνεται σε έναν μόνο άνθρωπο κι αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να δημιουργήσει προσδοκίες ή ματαιώσεις αντίστοιχα. Ξεχωρίσαμε πέντε μονολόγους που παίζονται αυτή την εποχή.
«Ο Μάκης»
Του Βασίλη Κατσικονούρη
Ο παππούς είναι στο σπίτι. Τα παιδιά του έχουν πάει διακοπές. Σαντορίνη, Πάρο και Μύκονο. Ο ίδιος «σύχναζε» στη Μακρόνησο και τη Γυάρο. Τώρα έχει μείνει μόνος του στην Αθήνα μέσα στον καύσωνα. Με τις εμμονές του, τη ματαίωση και τον φόβο του. Δεν νοσταλγεί τίποτε από τα περασμένα ούτε πενθεί, παρά μόνον ποθεί. Εστω κι αν όλοι και όλα γύρω του τον έχουν προγραμμένο. Ομως εκείνος ο μακρινός, ανεξάντλητος πόθος του για ζωή παραμένει και δεν τον αφήνει να παραδώσει τα όπλα. Κι όταν το κάνει, θα το κάνει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη φασαρία. Σε αυτό το οδοιπορικό του –μέσα σε ένα δωμάτιο– ο «απείθαρχος» παππούς μιλά στον σιωπηλό, χρυσό κάτοικο μιας γυάλας. Μετά το «Γκουντ λακ» ο Ερρίκος Λίτσης συνεργάζεται ξανά με τον Βασίλη Κατσικονούρη σε έναν πολιτικό μονόλογο που έκανε όλη την Αθήνα να αναρωτιέται ποιος είναι ο «Μάκης».
• Εως 28/1 στο θέατρο Αποθήκη
«Οταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη»
Του Νταβίντ Λελέ-Ελό
Ο Μιλού, Γάλλος που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80, ανέκαθεν διέφερε από τους συνομηλίκους του. «Θα γίνω Νάνα Μούσχουρη!» αποφασίζει στα δεκατέσσερά του, ακούγοντας στην τηλεόραση τη φωνή της διάσημης τραγουδίστριας. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του συγγραφέα Νταβίντ Λελέ-Ελό, η οποία γίνεται ένας εξομολογητικός μονόλογος του ήρωα για την πορεία προς την ενηλικίωσή του, μέσα από τον οποίο ανασυντίθεται η εικόνα της Ελληνίδας καλλιτέχνιδας με τη διεθνή ακτινοβολία και την αξιοσημείωτη μουσική διαδρομή. Ο Μάνος Καρατζογιάννης, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ελισσαίου Βλάχου, υποδύεται τον Μιλού στον πιο συγκινητικό μονόλογο της χρονιάς.
• Εως 30/1 στο θέατρο Σταθμός
«Η μάνα αυτουνού… Ελλη Ζάχου Ταχτσή»
Της Κικής Μαυρίδου
«Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψιθύρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Η Ελλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του μεταπολεμικού λογοτέχνη, υπήρξε μια ανυπότακτη γυναίκα που ήθελε να ζήσει ελεύθερη. Ο Βαγγέλης Λάσκαρης σκηνοθετεί ένα έργο βασισμένο στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή. Στον ομώνυμο ρόλο συναντάμε τη Ράνια Σχίζα. Η παράσταση παίχτηκε πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Μονολόγων «Ο γιος μου..» που έφερε στη σκηνή μητέρες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ενα φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. Η Ράνια Σχίζα δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της.
• Εως 23/2 στο θέατρο Εν Αθήναις
«18/9»
Των Κοραή Δαμάτη και Μαρίας Λούκα
Στοιχεία από αληθινές μαρτυρίες και πραγματικά περιστατικά μπλέκονται μέσα από τη μυθοπλασία με το κοινωνικό ψυχογράφημα μιας νεαρής γυναίκας που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σ’ ένα ακροδεξιό έγκλημα, με αποτέλεσμα να αλλάξει η ζωή της και να βρεθεί μπροστά σε αδυσώπητα διλήμματα. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλος της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής γέννησε έναν σπαρακτικό μονόλογο που δικαιώνεται μέσα από την ερμηνεία της Δώρας Χρυσικού. Το «18/9» βασίστηκε σε μια ιδέα της ηθοποιού, ενώ η Χρύσα Λύκου συμμετείχε στην πρώτη γραφή του δικαστικού κειμένου.
• Εως 18/2 στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
«To πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος»
Του Ζουζέπ Μαρία Μιρό
Ενας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την περιοχή, βρίσκεται νεκρό στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός ξεδιπλώνεται η παθογένεια μιας ολόκληρης επαρχιακής πόλης. Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Ο βραβευμένος Καταλανός συγγραφέας, Ζουζέπ Μαρία Μιρό έγραψε τον μονόλογο το 2020, την περίοδο των lockdowns. Την ίδια περίοδο πέθανε ο φίλος του, επίσης συγγραφέα της Καταλονίας Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ από Covid. Η Ζωή Ξανθοπούλου σκηνοθετεί τον Αργύρη Ξάφη στον πρώτο μονόλογο της καριέρας του. Ο ηθοποιός προσεγγίζει όλα τα πρόσωπα του έργου χαρίζοντας μια συγκλονιστική ερμηνεία.
• Εως 2/3 στο θέατρο Θησείον