Μονόδρομος να τεθεί θέμα ηγεσίας και στη Νέα Δημοκρατία

Μονόδρομος να τεθεί θέμα ηγεσίας και στη Νέα Δημοκρατία

Κανένας όπως φαίνεται δεν θέλησε να εστιάσει και να δει τις εξελίξεις στους τρεις βασικούς πυλώνες της πολιτικής ζωής αλλά και να τα ερμηνεύσει με βάση τα σημερινά δεδομένα.

Και μιλάμε για τους χώρους του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας κατά κύριο λόγο.

➤ Πριν από περίπου δύο μήνες εμφανίστηκε στον ΣΥΡΙΖΑ ένα «άγνωστο» όνομα που το ήξεραν μόνον όσοι είχαν δει το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίστηκε στην πολιτική σαν κομήτης, μίλησε και επικοινώνησε μια άλλη γλώσσα. Κατά άλλους «απολίτικη» για άλλους ωστόσο μια διαφορετική καταγραφή της πραγματικότητας, μιας διαφορετικής επικοινωνίας μακριά από τα στερεότυπα και την ξύλινη γλώσσα.

Η επόμενη μέρα είναι γνωστή. Παρά την γκρίνια μέσα στο κόμμα ο Στέφανος Κασσελάκης αντιπροσώπευε την εποχή μας, «έσβηνε» με τον τρόπο του την κομματική επετηρίδα και έβαζε διαφορετικές βάσεις. Αν πετύχει δεν το ξέρουμε. Αυτό ωστόσο έγινε με τεράστια αντίδραση από το κατεστημένο αλλά και από τη Νέα Δημοκρατία που αν δεν ήταν «κάτι επικίνδυνο» θα έπρεπε να τρίβει τα χέρια της.

➤ Το δεύτερο μήνυμα ήρθε μόλις πριν τρεις μέρες και ήρθε μέσα από το ΠΑΣΟΚ που για να επιζήσει από τα λάθη του παρελθόντος άλλαζε το ένα όνομα μετά από το άλλο.

Ένας άγνωστος καθηγητής, συμπαθής και ήπιος μίλησε τη γλώσσα του κόσμου. Σεβάστηκε τον κόσμο, εστίασε στο πρόβλημα και κατόρθωσε το ακατόρθωτο που ούτε που το σκεφτόταν η νομενκλατούρα τους φθαρμένου, δεξιόστροφου (δυστυχώς) πλέον ΠΑΣΟΚ.

Η παλιά φρουρά σε μεγάλη έκταση πλάι στον Χάρη Δούκα φαίνεται παρωχημένη και ξεχασμένη.

Και εδώ ήταν αρκετός ένας μήνας για έναν άνθρωπο ώστε να συγκεντρώσει την επιβράβευση και την στήριξη από όλους τους χώρους της Αριστεράς, επίσημα ή ανεπίσημα. Ακόμα και από το «παλιό ΚΚΕ» πολλοί δεν τήρησαν τη γραμμή του «μοναδικού και αληθινού κόμματος».

Δύο διαφορετικά παραδείγματα σε «γειτνιάζοντα» κόμματα, με διαφορετική προσωπικότητα που ενέπνευσαν και που «υπόσχονται» πολλά, χωρίς βέβαια κανείς να το ξέρει, όπως και κανείς δεν ήξερε εκ των προτέρων την «καταστροφή» που προκάλεσαν στη χώρα μια σειρά παλιών πολιτικών.

Ο κόσμος, οι πολίτες φαίνεται πως θέλουν να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Μαύρη πέτρα στη διαφθορά, τη διαπλοκή, την οικογενειοκρατία, τον ξύλινο λόγο, τις μίζες, το ανεύθυνο κράτος, το κράτος των συμφερόντων, το κράτος της ομοφοβίας, το κράτος των ακροδεξιών και τόσων άλλων.

Το πιθανότερο είναι αυτές οι δύο αλλαγές να προχωρήσουν με το ΠΑΣΟΚ να υποχρεώνεται σιγά-σιγά σε αλλαγή ηγεσίας, απομάκρυνση όλων όσων αποτελούν βαρίδια και δεξιά και κενά απολιθώματα.

➤Όσο μας επιτρέπει αυτό το σενάριο μπορούμε να υποθέσουμε πως μπροστά σε δύο βασικούς και χαρισματικούς ανθρώπους που θα πλαισιώνονται από τη βάση και από ικανούς, από προσωπικότητες του σήμερα η δεξιά, συντηρητική παράταξη με έμβλημα τη διαπλοκή, την οικογενειοκρατία και το πελατειακό κράτος θα υποχρεωθεί σε άμεση και ακαριαία αλλαγή ή μάλλον αλλαγές για να επιβιώσει.

Απέναντι σε κάποιον Κασσελάκη ή Δούκα ή κάτι ανάλογο, η Δεξιά δεν μπορεί να ελπίσει να κατέβει σε εκλογές και να επικρατήσει.

Όσο και αν δουλέψουν τα τρολ, όσο και αν προσπαθούν να αμαυρώσουν, ο κόσμος φαίνεται πως θέλει όραμα για το μέλλον.

Απέχουν γιατί δεν τους πείθουν. Όπως φάνηκε και στις δύο περιπτώσεις ο κόσμος ήρθε και συμμετείχε μέσα σε ελάχιστο χρόνο.

Όπως όλα δείχνουν η αλλαγή στα τρία τουλάχιστον κόμματα είναι μονόδρομος και μάλιστα δεν θα καθυστερήσει πολύ γιατί ο κόσμος έχει ήδη επιλέξει να πετάξει από πάνω του τα άτομα που κατέστρεψαν τη χώρα.

Θέλουν να αλλάξουν σελίδα, όχι ως προεκλογικό σύνθημα πλέον αλλά ως ουσία.

Documento Newsletter