Ο Μιχάλης Κακιούζης έβλεπε το Ευρωμπάσκετ και έβγαινε από τα ρούχα του. «Σταματήσαμε να μιλάμε για μπάσκετ, αφήσαμε ανοιχτή την πόρτα των αποδυτηρίων και γίναμε ριάλιτι», ξεσπαθώνει.
Λίγο ακόμη, και θα ήταν ο ίδιος μέλος του προπονητικού τιμ της ομάδας. «Εάν γίνει τέτοιο πράγμα, θα κάνω τούμπες από τη χαρά μου και θα σταματήσω την κυκλοφορία στους δρόμους. Θα μας βγάλουν στο CNN, σου λέω…».
-Η Εθνική τερμάτισε 8η στο Ευρωμπάσκετ. Πέτυχε ή απέτυχε;
Μ.Κ.: «Η ομάδα παρουσίασε μία παράξενη εικόνα. Βρισκόταν εξαρχής στο ψάξιμο. Δεν είχε σημείο αναφοράς, ούτε ξεκάθαρους ρόλους. Από τη στιγμή που υπήρχε το ερωτηματικό του Γιάννη, έπρεπε να υπάρξει σχέδιο Β, Γ, Δ, Ε. Ευτυχώς βοήθησε το τουρνουά και γύρισε το κουμπί στο ματς με την Πολωνία. Βγήκαν μπροστά, οι παίκτες που ήταν έτοιμοι να προσφέρουν. Αλλιώς, τι θα γινόταν; Θα αποκλειόμασταν από την πρώτη φάση;»
–Ακούστηκαν πολλά, για το κλίμα στα αποδυτήρια.
Μ.Κ.: «Αντί να μιλάμε για μπάσκετ, γίναμε ριάλιτι. Εγώ είπα εκείνο, ο άλλος είπε το άλλο, ο τρίτος εννοούσε κάτι διαφορετικό, ο τέταρτος μάλωσε με τον σκύλο του,. Οι φιλονικίες πρέπει να μένουν μέσα στα αποδυτήρια και όχι να βγαίνουν προς τα έξω. Είναι τραγικό αυτό το πράγμα. Μέσα, ας σφαχτούν…».
-Λίγο ακόμα και θα μπαίναμε στην τετράδα, όμως.
Μ.Κ.: «Ναι, κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Μπορούσαμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Αν παίζαμε με την Κροατία αντί της Ρωσίας, θα περνούσαμε. Η Σλοβενία το πήρε επειδή ήταν η καλύτερη από τις μέτριες ομάδες. Εάν κερδίζαμε μετάλλιο, θα θεωρούσαμε τη συνταγή σωστή και μπούσουλα για το μέλλον; Επειδή μπήκαν δύο κρίσιμα τρίποντα; Όχι βέβαια»
-Τι είχε η ομάδα του 2005, που έλειψε από την τωρινή;
Μ.Κ.: «Ισχυρές προσωπικότητες, που δεν επέτρεπαν μαλακίες. Και δώδεκα παίκτες ικανούς να αγωνιστούν σε οποιαδήποτε ομάδα. Η Εθνική του 2005-6 ήταν η καλύτερη όλων των εποχών στην Ελλάδα. Το κλειδί ήταν ότι στοχεύσαμε την κορυφή. Ήταν αδιανόητο, παίκτες της ΤΣΣΚΑ και της Μπαρτσελόνα και του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού να κοιτάζουν χαμηλά. Το είχα πει από την αρχή ότι πηγαίναμε για το χρυσό, αλλά με κοιτάζατε σαν ούφο».
–Η κριτική βοήθησε την Εθνική ή της ναρκοθέτησε τα θεμέλια;
Μ.Κ.: «Σίγουρα οι παίκτες πειράχτηκαν και αντέδρασαν. Κατάλαβαν ότι δεν γινόταν να συνεχίσουν έτσι. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν σε παίρνει από κάτω. Τότε βγαίνει στην επιφάνεια ο κακώς εννοούμενος εγωισμός. Όταν ένας πατέρας πνίγεται μαζί με το παιδί του, το ένστικτο της επιβίωσης του υπαγορεύει να πιαστεί από τα μαλλιά του γιου του για να σωθεί…».
-Τι θα έκανες αν αναλάμβανες πόστο στην Εθνική;
Μ.Κ.: «Μετά τις τούμπες, θα έφτιαχνα κανόνες και ιεραρχία. Όποιος δεν θέλει να παίξει και όποιος θέλει να κάνει του κεφαλιού του, κόβεται. Κανείς δεν δικαιούται να επικαλείται κούραση εκ των προτέρων. Ακολουθούμε τους κανόνες σε όλα, το μαχαίρι στο δεξι χέρι και το πιρούνι στο αριστερό. Δεν θα παρακαλούσα κανέναν, ούτε θα εξανάγκαζα κάποιον να συμμετάσχει χωρίς τη θέλησή του. Συμμερίζομαι το μπούχτισμα των παικτών, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο να μη θέλει κάποιος να αγωνιστεί στην Εθνική.Το παρελθόν είναι ο οδηγός και η κληρονομιά μας. Εχουμε υποχρέωση να το εξελίξουμε και να το διατηρήσουμε. Και να φτιάξουμε ομάδα για 10-15 χρόνια, χωρίς να φοβόμαστε την αποτυχία».
–Η εύκολη λύση, είναι να ρίχνουμε το ανάθεμα στην Ομοσπονδία. Ποιο ήταν το λάθος της;
Μ.Κ.: «Εάν κάνεις το ίδιο λάθος δεύτερη φορά, δεν είναι πια λάθος, αλλά συνειδητή επιλογή, για να μη γίνω κακός και πω ανικανότητα ή ανοησία. Εμείς συνηθίσαμε στο λάθος. Όφειλαν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα έγκαιρα. Ας έλεγαν εξαρχής ξεκάθαρα, ότι το όνομα του προπονητή θα ανακοινωθεί στις 15 Ιουνίου. Επειδή, έτσι ρε παιδί μου, τότε έχει την καλύτερη πανσέληνο. Ή επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Η συνεχής αναζήτηση έκανε ακόμα και τους παίκτες να αναρωτιούνται, για ποιο λόγο οι προπονητές έλεγαν όχι».
-Είναι λύση η αποχώρηση του Βασιλακόπουλου;
Μ.Κ.: «Η εξέλιξη είναι φυσιολογικό πράγμα, αλλά στην Ελλάδα έχουμε την τάση να καθυστερούμε τα πράγματα. Λένε ότι ήρθε η ώρα να αναλάβει ο Παπαλουκάς ή ο Φασούλας ή ο Διαμαντίδης. Και πώς ξέρουμε ότι αυτοί ενδιαφέρονται για τα κοινά του μπάσκετ; Τους ρωτήσαμε; Δεν δείχνει κάτι η πορεία του Γκάλη τα τελευταία χρόνια; Ωστόσο, η Ομοσπονδία χρειάζεται κάποιους ανθρώπους να την καθοδηγήσουν. Δεν είναι κακό να αντιγράψουμε το επιτυχημένο μοντέλο τρίτων. Δεν ξέρω βέβαια τι κάνει ο Βασιλακόπουλος, μπορεί να ετοιμάζει τη διάδοχη κατάσταση χωρίς να το λέει σε κανέναν. Ούτε έχω πρόθεση να ακυρώσω την πορεία του».
