Σε μία συζήτηση χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο και ενδιαφέρον, με τον επικεφαλής του Συνδέσμου Βιομηχάνων και Επιχειρήσεων, Δημήτρη Παπαλεξόπουλο, εξελίχθηκε η πολυδιαφημισμένη συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, καθώς ο εναλλακτικός τίτλος της εκδήλωσης θα μπορούσε να είναι «δύο πορφυρογέννητοι συζητούν».
Χωρίς ειδήσεις, με έντονη την προσπάθεια του πρωθυπουργού να παρουσιάσει εξαιρετικά ωραιοποιημένη την εικόνα της χώρας και της οικονομίας, και με τον πρόεδρο του ΣΕΒ να σιγοντάρει στην προσπάθειά του αυτή ολοκληρώθηκε η συζήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Δημήτρη Παπαλεξόπουλο υπό τον συντονισμό του Παύλου Τσίμα το απόγευμα της Τετάρτης.
«Πάρα το γεγονός ότι έχουμε το μεγαλύτερο χρέος στην ευρωζώνη είμαστε συγκριτικά σε καλύτερη θέση από ότι άλλες χώρες του νότου, γιατί έχουμε χαμηλές ανάγκες αποπληρωμής χρέους, γιατί φροντίσαμε τα τελευταία χρόνια να δανειστούμε και να ενισχύσουμε το μαξιλάρι ρευστότητας το οποίο έχουμε και γιατί η εικόνα της χώρας και αυτό που αποκαλούμε brand Ελλάδα έχει αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο και αυτό αποτυπώνεται και στις αγορές χρήματος και στις αγορές κεφαλαίων και στις αναβαθμίσεις από τους επενδυτικούς οίκους και φυσικά έχει αντανάκλαση και στην επιχειρηματικότητα και στις επιχειρήσεις και στην άνεση με την οποία οι επιχειρήσεις προχωρούν και υλοποιούν επενδυτικά σχέδια» ήταν μία από τις παρεμβάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενδεικτική του ύφους και του χαρακτήρα της συζήτησης που έλαβε χώρα.
«Είναι σημαντικοί οι φόροι, σημαντικές οι αδειοδοτήσεις, σημαντική η πρόσβαση στις αγορές χρήματος αλλά αν κάποιος δεν πιστεύει ότι η χώρα ξεπέρασε τον κάβο, τότε δεν αναλαμβάνει το ρίσκο. Άρα το ρίσκο στην Ελλάδα έχει μειωθεί σημαντικά και αυτό είναι το οποίο σ’ αυτή τη δύσκολη περιπέτεια μας κάνει να ατενίζουμε το μέλλον με μία συγκρατημένη αισιοδοξία», μία ακόμα αναφορά του αμφιβόλου επαφής με την πραγματικότητα, καθώς μόλις το πρωί ο υπουργός Οικονομικών περιέγραψε με εξαιρετικά μελανά χρώματα την κατάσταση της οικονομίας.
«Ίσως το σημαντικότερο είναι ότι δεν αντιμετωπίζεται πια η Ελλάδα ως μία δυσάρεστη ιδιαιτερότητα. Αυτός ο 12ετής κύκλος ταλαιπωρίας και πόνου κλείνει πια και επίσημα με την έξοδο της χώρας από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και με την επίτευξη της επενδυτικής βαθμίδας. Είναι στόχοι, τους οποίους θεωρώ απολύτως εφικτούς για το πρώτο εξάμηνο του 2023» δήλωσε ακόμα ο πρωθυπουργός.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε κάποια σημεία της συζήτησης που του τέθηκαν ζητήματα από τον επικεφαλής του ΣΕΒ, όπως αυτό της περαιτέρω μείωσης των εργοδοτικών εισφορών, ο ίδιος παρέπεμψε στην επόμενη τετραετία και σε μία δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης, εντείνοντας το προεκλογικό κλίμα που κατά τα άλλα επιθυμεί να μην καλλιεργείται. Αντίστοιχη αναφορά έκανε και όταν ο Δ. Παπαλεξόπουλος του έθεσε το ζήτημα της Δικαιοσύνης και των πολλών αναβολών, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να απαντά πως «η Δικαιοσύνη θα ήταν πρώτος στόχος για την επόμενη τετραετία», και πάλι σε προεκλογικό τόνο.
Μοναδικό σημείο που είχε κάποια ουσία για την πλειοψηφία των πολιτών, αλλά ακόμα και για τις επιχειρήσεις, το γεγονός πως έριξε ακόμα πιο χαμηλά τον πήχη για την «παρέμβαση» για τη βενζίνη που προανήγγειλε την Τρίτη σε συνέντευξή του, αφού όπως τόνισε, «δεν θα είναι ανακοινώσεις που θα παρεμβαίνουν, τουλάχιστον στη βενζίνη, γιατί το ντίζελ έχει άλλα χαρακτηριστικά, επειδή μπορεί επηρεάζει και την εφοδιαστική αλυσίδα. Ωστόσο, στη βενζίνη δεν θα είναι η παρέμβαση οριζόντια ως προς τη μείωση του φόρου. Εχω πλήρη αίσθηση της επιδείνωσης του προϋπολογισμού των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρήσεων από αυτό που γίνεται με τον πληθωρισμό».
Μάλιστα, προκάλεσε έκπληξη από την αναφορά του πως «όμως από την άλλη, έχουμε ακόμα αντοχές ως οικονομία», αφού συμπλήρωσε πως «πολλά από τα χρήματα που δόθηκαν στην πανδημία είναι είτε κεφάλαιο για τις επιχειρήσεις είτε άμυνα που μπορούν να κρατήσουν τα νοικοκυριά απέναντι στις πληθωριστικές τάσεις».
Ένα ακόμα σημείο με εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι πως αναφερόμενος στην Παιδεία… παρασύρθηκε σηκώνοντας ακόμα και τον τόνο της φωνής του, για να δηλώσει πως «το νομοσχέδιο της παιδείας είναι μία επανάσταση», και για να κατηγορήσει όσους επικρίνουν τον ίδιο και την υπουργό Παιδείας για τις αλλαγές στις διοικήσεις των πανεπιστημίων, διαμαρτυρόμενος πως «αυτό αφορά μόνο 500 άτομα».
Ακόμα, από τις αναφορές του δεν έλειψε και μία παραλλαγή του ευφυολογήματος της «ολιστικής ζωής», αφού σε μία του αποστροφή τόνισε πως «στέκομαι πάρα πολύ στον όρο αξιοπρέπεια της εργασίας και η αξιοπρέπεια της εργασίας δεν είναι μία έννοια συνυφασμένη μόνο με το μισθό, είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό».
