Ποιος κρίνει ότι δε υπάρχει «κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο»; Αποφαίνεται ο ίδιος προτού ολοκληρωθεί η έρευνα της Δικαιοσύνης που για δια του εκπροσώπου του ζήτησε ή επιχειρεί να την προεξοφλήσει;
Στη βαρειά ατμόσφαιρα που δημιούργησαν για την κυβέρνηση οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη -Κουκάκη-και επιβάρυνε η άρνηση της κυβέρνησης να ερευνηθούν- ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόσθεσε κάτι βαρύτερο: την αδυναμία του να δώσει πειστικές απαντήσεις και τον ισχυρισμό ότι ένας επιχειρηματίας τον εκβιάζει.
Βγήκε από το τείχος προστασίας που είχε δημιουργηθεί γύρω του για τα σκάνδαλα της διακυβέρνησής του που συγκλονίζουν τη χώρα και όλα την Ευρώπη αυτή την περίοδο για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και τα έκανε χειρότερα.
Η εικόνα και μόνο μαρτυρούσε ότι πρόκειται για έναν φοβισμένο πολιτικό που δεν μπορεί πλέον να απολογηθεί πειστικά για όσα του καταλογίζονται -…παγκοσμίως πλέον – και καταφεύγει στην παραπλάνηση, τις ανακρίβειες, τους αντιπερισπασμούς, τις επιθέσεις στον αντίπαλό του και τα θολά νερά.
Αναφερόμενος στις τελευταίες αποκαλύψεις υποκλοπών δήλωσε ότι «πρόκειται περί απίστευτου ψέματος, χωρίς κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο και χωρίς καμία σύνδεση με μένα που κατηγορούμαι ότι ήμουν ο ιθύνων νους».
Ποιο ακριβώς είναι το «απίστευτο ψέμα»; Ότι έχει σχέση ο ίδιος με τις παρακολουθήσεις που αποκάλυψε το Documento ή ότι έγιναν αυτές οι παρακολουθήσεις από κάποιους; Αυτόν το διαχωρισμό δεν τον έκανε.
Ποιος κρίνει ότι δε υπάρχει «κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο»; Αποφαίνεται ο ίδιος προτού ολοκληρωθεί η έρευνα της Δικαιοσύνης που δια του εκπροσώπου του ζήτησε ή επιχειρεί να την προεξοφλήσει;
Απόρησε αν «υπάρχει Έλληνας που πιστεύει ότι στον ελεύθερο χρόνο μου παρακολουθούσα τον υπουργό Εξωτερικών, τους συζύγους πολιτικών;». Γι αυτό ας μη βάζει το χέρι του στη φωτιά. Αλλιώς η βουλευτής του Όλγα Κεφαλογιάννη δεν θα ζητούσε «άπλετο φως» και δεν θα του έλεγε ότι «σ΄ αυτά δεν υπάρχει απόρρητο».
Αυτό που προέχει σ αυτή την υπόθεση δεν είναι αν πρόκειται για «ντροπή και αίσχος και επικίνδυνο να υποστηρίζει κάποιος ότι ο πρωθυπουργός παρακολουθούσε τον υπουργό Εξωτερικών».
Είναι αν τον παρακολουθούσε. Και αυτό ο υπουργός Εξωτερικών απέφυγε να το αποκλείσει κατηγορηματικά- όπως και άλλοι από όσους αναφέρθηκαν.
Είναι δικαίωμα του Πρωθυπουργού να θεωρεί τον δημοσιογράφο και εκδότη Κ. Βαξεβάνη «συκοφάντη». Αλλά η «εθνική επικινδυνότητα» που του καταλόγισε, πώς τεκμαίρεται; Σαν τη «νομιμότητα» της παρακολούθησης Ανδρουλάκη;
Ακόμη και αν δεν επιβεβαιωθεί με στοιχεία η εφημερίδα, ξέρει καμία δυτική χώρα στην οποία η δημοσιογραφία να γίνεται με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις;
Από πού προκύπτει ότι ο δημοσιογράφος «εμπλέκεται ανοικτά και με αποφάσεις αμερικανικού δικαστηρίου με ροή ρωσικού χρήματος», όταν μόλις πρόσφατα το υπουργείο Εξωτερικών «διέρρευσε» ότι δεν υπάρχει αμερικανική ενημέρωση για ελληνική εμπλοκή στο χρήμα που εννοεί ο Πρωθυπουργός;
Εκτός αν θέλει να υπαινιχθεί ότι εκτός του ότι «πίσω από τον Βαξεβάνη κρύβεται ο Τσίπρας με στόχο για να βουλιάξει τον τόπο σε απίστευτη λάσπη» κρύβεται και ο .. Πούτιν. Γιατί ο Οικονόμου κάτι νύξεις για τον… Ερντογάν έκανε.
Αφού «ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει το λογισμικό Predator»- δηλαδη δέχεται ότι υπάρχει-πώς μπορεί να λέει ότι «δεν το γνωρίζω και πρέπει να το μάθουμε ποιος και γιατί το χρησιμοποιεί»; Ποιοι να «το μάθουμε», αν όχι ο ίδιος ως κυβέρνηση;
Τόσο καιρό γιατί δεν το έμαθε, αλλά έκανε το αντίθετο αποκλείονταν μάρτυρες, κρύβοντας στοιχεία και φιμώνοντας τη Βουλή; Γιατί δεν το απαγόρευε όπως λέει ότι θα κάνει τώρα «πρώτος στην Ευρώπη»;
Στο άλλο μέτωπο που άνοιξε την Κυριακή, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε επίσημα ότι βρίσκεται πλέον σε πόλεμο με τον- ως τώρα υποστηρικτή του-επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη. Τον κατονόμασε σχεδόν:
«Κάποιοι έχουν μπλέξει τους ρόλους τους. Δεν γίνεται επειδή έχουν μία ομάδα ή μέσα ενημέρωσης, να θεωρούν ότι μπορούν να εκβιάζουν, να υπονομεύουν, να αλλάζουν απόψεις από τη μία μέρα στην άλλη». Ως κυβέρνηση «ούτε δεχόμαστε πιέσεις, ούτε γινόμαστε αντικείμενο εκβιασμού» και «υπαγορεύσεων».
Δεν αρκεί να τα λέει. Πρέπει να εξηγήσει – με αποδείξεις- πώς ακριβώς τον εκβιάζει ο Μαρινάκης. Ποιες είναι οι «απόψεις που αλλάζει»; Τι ακριβώς επιχειρεί να του «υπαγορεύσει»;
Αν ίδιος ζητάει αποδείξεις για το ρεπορτάζ μιας εφημερίδας, δεν πρέπει να προσκομίσει ακόμη περισσότερες για τον εκβιασμό που λέει ότι δέχεται;
Το πρώτο είναι απλώς μια δημοσιογραφική αποκάλυψη και πρέπει να επιβεβαιωθεί. Αλλά το δεύτερο είναι υπονόμευση του Πολιτεύματος και οφείλει να εξηγήσει ως Πρωθυπουργός.
Για όσα λέει, αλλά και για κάτι άλλο: ποιος έδωσε σε επιχειρηματίες αυτές τις δυνατότητες;
ΥΓ1: Ο ισχυρισμός ότι ο Τσίπρας διασαλεύει την ομαλότητα, επειδή ζητάει εγγυήσεις για τεχνικά άψογες εκλογές, είναι απλώς ανέκδοτο, που απλώς δεν βγάζει γέλιο.
ΥΓ2: Ότι ο Πάτσης ήταν απλώς μια «αστοχία», όποτε ο ίδιος – που έχει υπάρξει… θύμα εκμετάλλευσης «πόθεν έσχες»- θα …προσέχει ποιους επιλέγει στο μέλλον και «αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί»- την υπόλοιπη ποιος την αναλαμβάνει; Είναι ωμή κοροϊδία στην κοινωνία…
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
