Μια αναμέτρηση σε δύο δόσεις· στην πρώτη σαρώνουν οι Βένετοι αλλά στην επανάληψη σαρώνονται. Ποιος κέρδισε; Κέρδισε η αντιπλημμυρική ικεσία των Μπέων και έχασαν τα αντιπλημμυρικά σκαριφήματα των Αγοραστών; Ο περιούσιος λαός ου γαρ οίδε τι ποιούσε, αγόταν και φερόταν από λαϊκιστές Γκρούεζες ή τιμώρησε γόνους και απογόνους στην επανάληψη; Και πώς έμειναν μακάριοι και πτωχοί τω πνεύματι στα παιχνίδια εξουσίας κάτω από τ’ αυλάκι; Εκφράστηκαν όλες οι αποχρώσεις του μπλε, μέχρι τα μπλε μαρέν κάστρα του βορείου Αιγαίου, ή επιβλήθηκαν οι αποχρώσεις του πράσινου; Αναζήτησαν οι ψηφοφόροι τοπικούς άρχοντες που θα πατούν πόδι στην κυβέρνηση ή όσους θα τη γαλιφεύουν; Σταύρωσαν ανθυποσελέμπριτι στην Αττική ή γοητεύτηκαν από την αίγλη πανεπιστημιακών;
Εκλεισαν τα αυτιά τους στις σειρήνες συναγερμού ακροδεξιών υπουργών ή τίμησαν το έργο αριστερών; Αυτό που μένει τελευταίο, σαν τη γεύση πίκρας ή γλύκας στο στόμα, και ανακαλείται στη μνήμη είναι και το πιο ισχυρό. Αναντίρρητα. Κι έμειναν αφενός τα τεράστια μεγέθη της αποχής και η σφαλιάρα, ηχηρή και δυνατή, σε όσους πιστεύουν ότι γράφουν το τέλος της Ιστορίας. Στο αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής έχουν εξαφανιστεί οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές, τα ναυάγια, τα έργα βιτρίνας, οι μεγάλοι περίπατοι. Γιατί εμφανίστηκαν αμυδρά στη δεύτερη; Πώς στο πρώτο ημίχρονο κουράστηκαν και απογοητεύτηκαν; Εμφανίστηκε σχήμα που να εμπνέει; Γιατί δεν έπεισε τους Αθηναίους η ορθολογική ανάδειξη του προβλήματος της στέγης, των αλμυρών ενοικίων και η επέλαση των Airbnb εταιρειών από τον συνδυασμό του Κώστα Παπαδάκη; Κι όμως πρότεινε λύσεις. Γιατί δεν είχαν γνωρίσει νωρίτερα τον «πράσινο» Χάρη Δούκα και σκόνταφταν πάνω στα… 75.000 πλατάνια, ουασινγκτονίες, φοίνικες και ζαρντινιέρες του Κώστα Μπακογιάννη;
Οι καιροί έχουν γυρίσματα και τα τέλη γίνονται αρχές.