Εγώ πιστεύω πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης διακατέχεται από αρχές και αξίες που πάντα εύκολα λατρεύονται. Μην νομίζετε πως τα λέω για να τον κολακέψω, τα πιστεύω ακράδαντα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Είναι αλτρουιστής. Δεν τα κρατάει για τον εαυτό του. Βοηθά τους φίλους του όσο μπορεί. Εξάλλου ο φίλος γι αυτό είναι. Να βοηθάει όταν κάποιος έχει ανάγκη. Και η ανάγκη είναι κάτι προσωποποιημένο. Άλλη η ανάγκη για ένα πιάτο φαγητό ενός φτωχού και άλλο η ανάγκη ενός πατρίκιου για ένα κότερο.
Αγαπά την οικογένειά του. ΟΚ, κανείς δεν μπορεί να πει το αντίθετο. Εξάλλου δεν είναι και αγνώμων, όπως άλλα παιδιά άλλων οικογενειών (δεν μπορεί να μην συμφωνήσετε). Αναγνωρίζει μέσα του πως χωρίς την οικογένεια θα ήταν ένα τίποτα και πάντα την στηρίζει. Όπως εννοείται περιμένει στήριγμα και από εκείνην.
Πατριώτης. Και τι δεν χρωστάει στην πατρίδα του! Αυτό που είναι, αυτό που έγινε, αυτά που κάνει πάντα τιμούν την έννοια της πατρίδας και τη σημαία. Με αυτή έφτασε εκεί ψηλά και της αναγνωρίζει το ρόλο που της αξίζει.
Η θρησκεία είναι το παν. Αν και προοδευτικός αναγνωρίζει τη θρησκεία ως συνδετικό κρίκο της κοινωνίας και της παράταξής του. Τι πιο σαφές; Εξάλλου Ελλάδα ίσον Ορθοδοξία και φροντίζει να την τιμά, όχι με ένα απλό κερί και ένα σταυρό, αλλά στηρίζοντας ποικιλοτρόπως τον ίδιο το θεσμό που από την πλευρά του, του αποδίδει τα ίσα. Εξάλλου δεν είναι αγνώμων.
Δεν είναι αγνώμων: Πάντα στηρίζει μέχρι τελικής πτώσης τους φίλους του. Όπως είπαμε πιο πάνω, οι φίλοι είναι το παν. Αλλά η φιλία είναι κάτι το ανώτερο. Ακόμα και πάνω από την παρανομία βάζει τη φιλία. Θέλετε ονόματα; Στάθηκε πλάι στο Νίκο Γεωργιάδη, πλάι στον Λιγνάδη και τόσους άλλους που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Αλλά είπαμε, τιμά τις φιλίες του, έστω και χωρίς να το διατυμπανίζει.
Είναι γενναιόδωρος: Δεν τα κρατά για τον εαυτό του. Πάντα βοηθά τον κύκλο του και όσους θέλουν μια ακόμα βοήθεια στα μεγαλόπνοα σχέδιά τους. Γιατί πάνω από όλα στηρίζει την οικονομία. Δεν τα δίνει για σπατάλες και κραιπάλες, κρασιά και γυναίκες αλλά για αναπτυξιακά σχέδια της ατομικής ιδιοκτησίας.
Δεν είναι σπάταλος. Μερικοί λένε πως δεν ανοίγει καν το πορτοφόλι του, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως δεν του αρέσει να γκρεμίζει ό,τι χτίζει και κάνει οικονομία. Ποιος θα μπορούσε να έχει αντίρρηση;
Δεν είναι αλαζόνας. Γνωρίζει τις ικανότητές του, αλλά δίνει λόγο και σε άλλους. Γι αυτό έχει την στρατιά των επιτελικών στο Μαξίμου γιατί ξέρει πως οι γνώσεις κάθε ατόμου έχουν τα όριά τους. Συμβουλεύεται τους ειδικούς αλλά εννοείται πως ως μαέστρος της ορχήστρας, εκείνος πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις. Μην κοιτάτε τις φωτογραφίες που δείχνουν υπεροψία, αλλά το κράτος πρέπει να δίνει το σήμα της αποφασιστικότητας.
Και δεν είναι μόνον αυτές οι αρετές του:
Δεν είναι πλεονέκτης, αγαπά, συγχωρεί και τόσα άλλα για να μην πούμε για εξωτερικές αρετές όπως η κομψότητα, η αισθητική, η έμφυτη μετριοφροσύνη και τόσα άλλα.
Το άρθρο αυτό παρήχθη με δύο λίστες Πέτσα και κάθε σχέση με την πραγματικότητα είναι εντελώς ασυμπτωματική.
Ο «εγώ»
