Τα μηνύματα πλέον για την επόμενη μετά την πανδημία ημέρα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι καθόλου ευοίωνα.
Είναι ενδεικτικό το editorial του Αλέξη Παπαχελά στην «Καθημερινή» της Τετάρτης που προειδοποιούσε την ελληνική κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους ότι αν αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της χωρίς στήριξη, η κοινωνική έκρηξη δεν θα μπορέσει να αποφευχθεί, με ό,τι πολιτικά αποτελέσματα αυτή συνεπάγεται. Αλλά και η Morgan Stanley, χωρίς να μασάει τα λόγια της, υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο. Οι ισχυρές οικονομίες του πλανήτη θα επιστρέψουν σε βαθιά ύφεση αν παύσουν τα μέτρα στήριξης. Πολύ περισσότερο των αδύναμων κρατών όπως η Ελλάδα, τα οποία θα βρεθούν με χαμηλή ανάπτυξη και υψηλό πληθωρισμό.
Η πολιτική των «σοφών» του Κυριάκου Μητσοτάκη οδηγεί την ελληνική κοινωνία γραμμή στην καταστροφή, καθώς το κλειδί για την ανάπτυξη είναι η αύξηση των εισοδημάτων, δηλαδή των μισθών, κάτι που θα φέρει την αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάνει ακριβώς το αντίθετο. Με τους νόμους, όπως το εργασιακό νομοσχέδιο, που περνάει από τη Βουλή μειώνει τους μισθούς και φτωχοποιεί την ελληνική κοινωνία. Μπορεί να γίνουν κάποιες επενδύσεις, μπορεί η ανεργία να μειωθεί κάποιες λίγες μονάδες, αλλά το ΑΕΠ δεν πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά ώστε να υπερκαλύψει την πτώση μιας δεκαετίας.
Η ελληνική κοινωνία βαίνει σε μισθούς 350 ευρώ. Μισθούς Βουλγαρίας που λέγαμε πριν από μερικά χρόνια, τους οποίους ελπίζαμε να μην τους δούμε ποτέ. Η Δεξιά για ακόμη μια φορά τα καταφέρνει. Οπως τα χρήματα της βοήθειας του περίφημου σχεδίου Μάρσαλ τη δεκαετία του 1950 τα απομύζησαν οι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι και επιχειρηματίες, έτσι και σήμερα τα κονδύλια του Ταμείου Ανάπτυξης είναι έτοιμοι να τα εξαφανίσουν. Το σχέδιο Πισσαρίδη το αποδεικνύει: μισθοί θανάτου για τους πολλούς, δισεκατομμύρια για τους ελάχιστους.
