Ανοίγοντας όλα τα διπλωματικά του χαρτιά προτού ανέβει στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος με προορισμό την Ουάσιγκτον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέστησε νομοτελειακό γεγονός τη σιωπηρή νομιμοποίηση της κλιμακούμενης παραβατικότητας των γειτόνων από τον Ντόναλντ Τραμπ. Ουσιαστικά, η «παρτίδα» είχε ολοκληρωθεί πριν καν αρχίσει.
Με γνώμονα τη στρατηγική του πειθήνιου συμμάχου, ο πρωθυπουργός επέλεξε πολύ πριν ανάψουν τα καθιερωμένα φλας των φωτογράφων στον Λευκό Οίκο να καταθέσει στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ανανέωση της Συμφωνίας ΗΠΑ – Ελλάδας με φόντο τις στρατιωτικές βάσεις. Η απώλεια του διπλωματικού ατού της Αθήνας διευκόλυνε τον Αμερικανό πρόεδρο, καθώς δεν αποτελεί μυστικό ότι θεωρεί «πολύ σημαντικό σύμμαχο» την Τουρκία ενώ είναι και «μεγάλος οπαδός» του Ερντογάν σε σημείο που του συγχωρεί ακόμα και την αγορά των S-400. Έτσι, ο Πόντιος Πιλάτος μπορεί να θεωρηθεί ακριβοδίκαιος μπροστά στον επιδεικτικά μεροληπτικό Τραμπ.
Η πολυαναμενόμενη επίσκεψη στην Ουάσιγκτον προκάλεσε τρία πλήγματα στον Κυρ. Μητσοτάκη. Σε διπλωματικό επίπεδο, ο πρωθυπουργός δεν στρίμωξε στις αποσκευές του ούτε μισή φράση τυπικής επίπληξης του αμερικανού προέδρου κατά της γείτονος. Ενδεικτικό ότι ο Τραμπ προσπέρασε αδιάφορα το δημόσιο αίτημα του Έλληνα πρωθυπουργού για μία δήλωση στήριξης, δίνοντας το λόγο αμέσως στον επόμενο δημοσιογράφο. Το στιγμιότυπο θα μπορούσε να θεωρηθεί διπλωματικό κεκτημένο της Άγκυρας, με τον Ερντογάν να βγαίνει κερδισμένος από ένα μπρα-ντε-φερ στο οποίο ούτε που χρειάστηκε να δώσει το «παρών».
Ως προς τις εντυπώσεις που παρήγαγε ο βουβός Κυρ. Μητσοτάκης δίπλα στον λαλίστατο πρόεδρο των ΗΠΑ, δεν επιβεβαίωσε μόνο τους φόβους που προκλήθηκαν από τη γνωστοποίηση της μη πραγματοποίησης συνέντευξης Τύπου αλλά απέδειξε και πόσο διεκπεραιωτικά αντιμετώπισε τη συνάντηση ο Τραμπ. Πλέον, ο Στέλιος Πέτσας πρέπει να ξεφύγει από τον μηχανικό τρόπο αντιμετώπισης της πολιτικής επικοινωνίας προκειμένου να δώσει μία ευρηματική απάντηση για τις διαρροές πως ο Τραμπ ήταν απρόθυμος να εφαρμόσει το πρωτόκολλο για να μη ρίξει λάδι στη φωτιά της Μέσης Ανατολής και της παραπομπής του αν και τελικά πριν κλείσουν οι πόρτες στο οβάλ γραφείο απάντησε και για τα δύο.
Η τρίτη πληγή του πρωθυπουργού αφορά το εσωτερικό. Εκτός από την στραπατσαρισμένη μιντιακή εικόνα του πρωθυπουργού που πλαισίωνε αμήχανα επί 20 λεπτά το φόντο του Αμερικανού προέδρου, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις στην αντιπολίτευση για το εκπεφρασμένο πλέον ενδιαφέρον της Ελλάδας για τα F-35. Την ώρα που ο Τραμπ αναπαρήγαγε το προφίλ του ανένδοτου παγκόσμιου ταγού, έκανε την αμερικανική οπλοβιομηχανία και δη τους μετόχους της Lockheed να τρίβουν τα χέρια τους ενώ παράλληλα ικανοποίησε τον Ερντογάν ο οποίος αναλαμβάνει ρόλο διαμεσολαβητή με το Ιράν, ο Κυρ. Μητσοτάκης έσπευσε να δεσμευτεί για μία ακόμα πολυδάπανη αμυντική αγορά χωρίς να έχει βάλει στο διπλωματικό του καλάθι τίποτα από αυτήν τη συνάντηση.
Κι αν τα παραπάνω μπορούν -ακόμα και αυθαιρέτως- να θεωρηθούν απόρροια μίας αδιέξοδης διπλωματικής στρατηγικής δεκαετιών που δεν εξαιρεί κανέναν πρωθυπουργό από το κάδρο, οι δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη περί ικανοποίησης για την έκβαση της επίσκεψης καθιστούν την κατάσταση επικίνδυνη διότι προδίδουν έλλειμμα στοιχειώδους ανάγνωσης της διαμορφωθείσας κατάστασης. Η διαχείριση του μιντιακού στόλου που θωρακίζει επικοινωνιακά το κυβερνητικό έργο προδίδει σύγχυση και προβληματισμό. Το γεγονός ότι προτάσσεται η προθυμία συμμετοχής στο πρόγραμμα των F-35 αλλά και η καταγγελία της τουρκικής παραβατικότητας μόνο από τον πρωθυπουργό αποδεικνύει του λόγου το αληθές. «Έγινε ξεκάθαρο στην αμερικανική πλευρά ότι δεν θα δείξουμε καμιά ανοχή σε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» δήλωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης. Γιατί η διατύπωση του αυτονόητου συνιστά διπλωματική επιτυχία; Υπήρχε περίπτωση υπό άλλες συνθήκες ο πρωθυπουργός να δηλώσει κάτι διαφορετικό;
Όπως μας πληροφόρησαν, όμως, μιντιακοί οπισθοφύλακες με αδιαμφισβήτητη άγνοια κινδύνου, ο πρωθυπουργός δεν ήταν ούτε σιωπηρός, ούτε αμήχανος. Η εικόνα του δίπλα στον διαχυτικό και απρόβλεπτο Τραμπ ήταν προϊόν πολύωρης εσωτερικής προεργασίας. Κατά την οπισθοφυλακή, ο Κυρ. Μητσοτάκης υιοθέτησε πιστά τις κινήσεις του συνομιλητή του, γεγονός που του προσέφερε ένα «απίστευτα δυνατό επικοινωνιακό όπλο». Για τους αδαείς, mirroring ορίζεται και είναι ικανό να πλανέψει κοτζάμ πλανητάρχη πέραν φυσικά από κοινωνικές πλειοψηφίες σε συγκυρία εκλογών…