Διανύοντας την 63η ημέρα απεργίας πείνας, αισθητά καταβεβλημένος, με την υγεία του να διατρέχει πλέον άμεσο κίνδυνο, ο Γιάννης Μιχαηλίδης περιμένει την απάντηση του δικαστικού συμβουλίου για την υφ’ όρων απόλυσή του. Η ίδια η ζωή του είναι το μοναδικό, το ύστατο όπλο του. Θέτοντάς τη σε κίνδυνο διεκδικεί αυτό που του στερεί η Δικαιοσύνη, αυτό που δικαιούται. Την ελευθερία του. Διεκδικεί να ζήσει με την οικογένειά του, να τελειώσει το πανεπιστήμιο στο οποίο χρωστάει ελάχιστα μαθήματα κι αυτό επειδή χρειάζεται η φυσική του παρουσία, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύεται. Διεκδικεί να δουλέψει και να ανταποδώσει την οικονομική και ψυχολογική στήριξη που δέχτηκε από τους δικούς του ανθρώπους τόσα χρόνια. Ο Γ. Μιχαηλίδης έχει την ανάγκη να ζήσει ελεύθερος. Ομως το βασικότερο όλων είναι ότι έχει νόμιμο δικαίωμα να το κάνει.
Η επικοινωνία μαζί του δεν είναι εύκολη. Αδύναμος, χωρίς τη φυσική παρουσία των δικών του ανθρώπων να τον φροντίζουν –παρά μόνο μία φορά την εβδομάδα–, επικοινωνεί μαζί τους μέσω γραμμάτων που περνούν ανάμεσα από τα κάγκελα του δωματίου όπου νοσηλεύεται στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας. Δυνατότητα τηλεφωνήματος δεν υπάρχει. Πια δεν είναι εύκολο ούτε να γράφει. Ο οργανισμός του έχει εξασθενήσει, ενώ το σώμα του, το τελευταίο του όπλο διεκδίκησης, μέρα με τη μέρα δείχνει να μην αντέχει.
Ο επί 63 ημέρες απεργός πείνας στέλνει μήνυμα μέσω του Documento ότι θα συνεχίσει να διεκδικεί όσα νόμιμα δικαιούται. Δεν προσποιείται τον αθώο, έχει αναλάβει πλήρως την ευθύνη των πράξεών του, όμως και οι ένοχοι κάποτε αποπληρώνουν το χρέος τους, αλλιώς η έννοια του σωφρονισμού –εξαιρετικά προβληματικός στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς– θα καταπατούνταν πλήρως.
Το μήνυμα του Γιάννη Μιχαηλίδη:
«Στο Συμβούλιο Εφετών Λαμίας κρίνομαι για το μέλλον με βάση το παρελθόν μου και για να γίνουν κατανοητές οι επιλογές μου στο σύνολό τους, τόσο αυτές που αφορούν το δικαστήριο όσο και η επιλογή της απεργίας πείνας, θέλω να τονίσω ότι κοινός παρανομαστής όλων αυτών ήταν η προσπάθειά μου να αποφύγω τη φυλακή κατόπιν αδίκων και ανυπόστατων ενταλμάτων και διώξεων. Σε καμία περίπτωση δεν αναιρώ τις ευθύνες μου, τις οποίες έχω αναλάβει και δεν θυματοποιούμαι. Οι συνθήκες από τις οποίες προκύπτει μία επιλογή δεν αναιρούν ούτε το νόημά της ούτε τις συνέπειές της. Σε κανένα από τα δικαστήρια δεν ισχυρίστηκα αθωότητα και δεν θα το κάνω τώρα. Εν προκειμένω όμως, επειδή το ιστορικό μου χρησιμοποιείται για να δειχτεί μια ροπή προς το έγκλημα, έχει σημασία να φανεί ότι αυτή προέκυψε κατόπιν ενός άδικου εντάλματος στην αρχή και για το οποίο αθωώθηκα αλλά και έπειτα, κατόπιν μιας ξεκάθαρα πολιτικής δίωξης (για ένα κείμενο αλληλεγγύης) εξαιτίας της οποίας απέδρασα. Πλέον, ύστερα από όλες αυτές τις αδικίες και έπειτα από εννέα χρόνια φυλακής, διεκδικώ την αποφυλάκιση που δικαιούμαι. Τώρα έχω ανάγκη να ζήσω ελεύθερος άνευ κυνηγητού».
Εδώ και περίπου επτά μήνες ο Γ. Μιχαηλίδης πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για υφ’ όρων απόλυση, αφού έχει εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής που του έχει επιβληθεί και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση. Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν οι οικείοι του, βρίσκεται σε καθεστώς «προληπτικής κράτησης». Οι αιτήσεις του έχουν απορριφθεί δύο φορές, ενώ την Τετάρτη 6 Ιουλίου υπήρξε απορριπτική εισαγγελική πρόταση ως απάντηση στην έφεση στο Συμβούλιο Εφετών Λαμίας, μετά και το δεύτερο δικαστικό «όχι». Το Συμβούλιο συνεδριάζει αύριο, Δευτέρα 25 Ιουλίου, 19 ολόκληρες ημέρες μετά την πρόταση του εισαγγελέα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας του. Το Δικαστικό Συμβούλιο Αμφισσας έχει απορρίψει τις αιτήσεις του με το σκεπτικό ότι είναι «επικίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων καθώς δεν έχει περάσει επαρκές χρονικό διάστημα για τον σωφρονισμό του».
Ποιος όμως είναι εκείνος που θα αμφισβητήσει τους καθορισμένους από τον νόμο χρόνους που αρκούν για να «σωφρονιστεί» κάποιος; Με ποιο σκεπτικό, αν όχι εκδικητικό, ένας δικαστικός λειτουργός αποφαίνεται πως ένας καταδικασμένος για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας είναι περισσότερο επικίνδυνος για να βγει στον έξω κόσμο από τον καταδικασμένο για τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου; Με ποιο σκεπτικό ένας κατά συρροή βιαστής ανηλίκων μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος ενώ ο Γ. Μιχαηλίδης που καταδικάστηκε σε έντεκα χρόνια κάθειρξη για κατοχή φυσιγγίων, ένα χρόνο λιγότερο δηλαδή από ό,τι ο Δημήτρης Λιγνάδης για δύο βιασμούς ανηλίκων, παραμένει φυλακισμένος;
«Σε κρίσιμη κατάσταση η υγεία του»
Ο 34χρονος νοσηλεύεται φρουρούμενος στο ΓΝ Λαμίας, όπου και κρατείται σε ειδικό κελί-θάλαμο, αποκομμένος από συγγενείς και φίλους αλλά και χωρίς πρόσβαση σε βασική ενημέρωση. Ο ίδιος αντιμετωπίζεται ως κρατούμενος και όχι ως ασθενής όπως θα έπρεπε. Επειτα από απόφαση της διοίκησης του νοσοκομείου Λαμίας μπορεί και βλέπει τους δικούς του μόνο για 15 λεπτά μία φορά την εβδομάδα, πίσω από τα κάγκελα της πόρτας, χωρίς φυσική επαφή, πράγμα που συμβάλλει στην ψυχική του διάλυση, πέρα από τη σωματική του κατάρρευση.
«Η υγεία του βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, έχει συμπληρώσει δύο μήνες απεργία πείνας, έχει χάσει περισσότερο από το 25% του σωματικού βάρους του. Οι βλάβες στα διάφορα συστήματα και τα όργανά του είναι σοβαρές και ποικίλες. Τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια έχουν τιμές πολύ κάτω από το κατώτερο φυσιολογικό όριο, έχουν οδηγήσει τον οργανισμό του από τη μια σε ανοσοανεπάρκεια λόγω της λευκοπενίας και από την άλλη η θρομβοπενία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αιμορραγίες με πιο επικίνδυνη από όλες την εγκεφαλική αιμορραγία» σημειώνει μιλώντας στο Documento η Λίνα Βεργοπούλου, προσωπική ιατρός του Γ. Μιχαηλίδη, διευθύντρια του ΕΣΥ, αναισθησιολόγος, γενική γιατρός, επειγοντολόγος και ιπτάμενη ιατρός στις αεροδιακομιδές του ΕΚΑΒ.
Η Λ. Βεργοπούλου ξεκαθαρίζει ότι η ζωή του Γ. Μιχαηλίδη βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο και εξηγεί λεπτομερώς: «Ο Γιάννης παρουσιάζει σχεδόν από την έναρξη της απεργίας πείνας χολερυθριναιμία, αυξημένες τιμές χολερυθρίνης και ηπατική δυσλειτουργία που μπορεί να τον οδηγήσουν σε ηπατική ανεπάρκεια. Παρουσιάζει επίσης βραδυκαρδία, ενώ ανά πάσα ώρα και στιγμή υπάρχει σοβαρός κίνδυνος καταστροφής του καρδιακού μυός από τον μεγάλο και έντονο καταβολισμό που βρίσκεται ο οργανισμός του. Οι θεράποντες ιατροί του τον ενημέρωσαν για τον κίνδυνο βαριάς μη
αναστρέψιμης οστεοπόρωσης, ο ίδιος δε αναφέρει οστικούς πόνους, πόνους στις αρθρώσεις, καθώς επίσης έντονο πόνο στην αριστερή νεφρική χώρα, ενώ τα ούρα του είναι σκουρόχρωμα. Εδώ θα ήθελα να τονίσω πως και ένας μη γιατρός μπορεί να αντιληφθεί πόσο σοβαρή και επικίνδυνη μπορεί να αποβεί για τον Γιάννη με ένα τόσο ασταθές ανοσοποιητικό σύστημα μια ενδεχόμενη λοίμωξη από Covid-19».
Η ίδια κάνει λόγο για «σοβαρές διαταραχές ύπνου που επιδεινώνονται από τις ιδιαίτερα άσχημες συνθήκες κράτησής του», ενώ προσθέτει ότι ο 34χρονος «βρίσκεται πλήρως απομονωμένος σε ένα θάλαμο-κελί με τέσσερις τοίχους χωρίς παράθυρο, εκτός από ένα μικρό φεγγίτη στη μία πλευρά και χωρίς τηλεόραση. Βρίσκεται δηλαδή όλο αυτό τον καιρό φυσικά και αισθητηριακά απομονωμένος χωρίς να έχει την παραμικρή στήριξη, επίβλεψη και φροντίδα από τους οικείους του. Αϋπνος και με εναλλασσόμενο προσωπικό από τα σώματα ασφαλείας που τον επιτηρούν και από όπου διατρέχει τον κίνδυνο της μετάδοσης της λοίμωξης Covid-19».
Συνεχίζοντας η Λ. Βεργοπούλου αναφέρει ότι όλα τα παραπάνω «είναι επιβλαβή για τον απεργό. Του επιφέρουν πρόσθετο άγχος και στρες και συμβάλλουν στην αποσταθεροποίηση του εύθραυστου πλέον οργανισμού του, καθώς αποτελούν ένα είδος ιδιότυπου βασανισμού», ενώ σημειώνει πως «το παράδοξο είναι ότι όλα αυτά επιβάλλονται να γίνονται με αυτό τον βασανιστικό τρόπο μέσα στον χώρο του νοσοκομείου όπου θα έπρεπε δεοντολογικά και ηθικά να μην παραβιάζονται οι κανόνες και να παρέχονται σε όλους τους ασθενείς αξιοπρεπείς συνθήκες νοσηλείας».
Κλείνοντας η γιατρός απευθύνει έκκληση «προς κάθε αρμόδιο φορέα να δώσει άμεσα μια λύση ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε μοιραία έκβαση της απεργίας πείνας». Παράλληλα συμπληρώνει: «Θα ήθελα να παρακαλέσω ιδιαίτερα τους θεράποντες ιατρούς και συναδέλφους μου που παρακολουθούν όλο αυτό τον καιρό τον Γιάννη στο νοσοκομείο της Λαμίας να γνωματεύσουν δημόσια για την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας του πριν να είναι πλέον αργά».
Υπενθυμίζεται ότι ο Γ. Μιχαηλίδης είχε κατηγορηθεί εις διπλούν ως μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς αλλά είχε αθωωθεί, το οποίο εντέχνως παραλείπεται να διευκρινιστεί από την πλειονότητα των ΜΜΕ που αναφέρονται παραπλανητικά σε αυτόν ως «μέλος» της οργάνωσης και ως «τοξοβόλος του Συντάγματος», προσωνύμιο που του αποδίδεται καθώς είχε συλληφθεί – και αφεθεί ελεύθερος– το 2011 κατά τη διάρκεια διαδήλωσης επειδή σημάδευε τη Βουλή με τόξο, το οποίο ωστόσο ήταν ψεύτικο και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να προκαλέσει οποιονδήποτε κίνδυνο.
Ο ίδιος είχε αποδράσει από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας το 2019, όταν η αρμόδια εισαγγελέας έβαλε βέτο στις εκπαιδευτικές άδειες που λάμβανε κανονικά επί ενάμιση χρόνο προκειμένου να φοιτά στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Οταν συνελήφθη πάλι από την αντιτρομοκρατική στις αρχές του 2020 ζήτησε τη μεταγωγή του στον Κορυδαλλό για εκπαιδευτικούς λόγους, χωρίς ωστόσο να λάβει καμία απάντηση από την κεντρική επιτροπή μεταγωγών (ΚΕΜ).
Θεόδωρος Μαντάς Συνήγορος Γ. Μιχαηλίδη: «Δοκιμάζονται πρωτίστως τα όρια αντοχής του κράτους δικαίου»
Αποδέχτηκα την ευθύνη να συνδράμω και να υποστηρίξω ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας τη Δευτέρα 25 Ιουλίου 2022 την έφεση του Γιάννη Μιχαηλίδη κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αμφισσας, το οποίο εσφαλμένως απέρριψε την αίτηση για την αποφυλάκισή του. Ο κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει σύμφωνα με το άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα ήδη συμπληρώσει τον προβλεπόμενο χρόνο για την αποφυλάκισή του, παραμένοντας κρατούμενος εννέα ολόκληρα χρόνια και πραγματοποιώντας παράλληλα σπουδές μέσα από τη φυλακή.
Στην περίπτωση του Γιάννη Μιχαηλίδη, μετά σχεδόν 60 ημέρες απεργίας πείνας, δεν δοκιμάζονται μόνο τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, δοκιμάζονται πρωτίστως τα όρια αντοχής του κράτους δικαίου. Η ελληνική Δικαιοσύνη υπήρξε πάντοτε και οφείλει να παραμείνει βαθύτατα ανθρωποκεντρική. Με αφετηρία τις σκέψεις αυτές και με προσήλωση στη θεσμοθετημένη λειτουργία των οργάνων της ελληνικής Δικαιοσύνης, στα οποία εκκρεμεί η υπόθεση, δηλώνω ότι θα υπερασπιστώ το δίκαιο, σύννομο και βάσιμο αίτημα του Γιάννη Μιχαηλίδη για την άμεση αποφυλάκισή του, δεδομένου ότι πληρούνται όλες οι προβλεπόμενες στον Ποινικό Κώδικα τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις.
Γιώργος Κακαρνιάς Συνήγορος Γ. Μιχαηλίδη: «Εδώ και επτά μήνες δικαιούται υφ’ όρων απόλυση»
Τη Δευτέρα 25 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία θα συζητηθεί η έφεση του Γιάννη Μιχαηλίδη κατά του απορριπτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για την απόλυσή του από τη φυλακή, ο ίδιος θα συμπληρώνει 64 ημέρες απεργίας πείνας. Ο Γιάννης Μιχαηλίδης αργοπεθαίνει σε ένα δωμάτιο-κελί απομόνωσης του νοσοκομείου Λαμίας περιμένοντας την απόφαση που θα του δώσει αυτό που δικαιούται εδώ και επτά μήνες, ύστερα από εννέα χρόνια ως κρατούμενος, δηλαδή να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του υπό όρους.
Ζητάμε από το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας να αποφασίσει θετικά και να διαφυλάξει το μέγιστο αγαθό στον νομικό μας πολιτισμό, τη ζωή.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης θέλει και πρέπει να ζήσει ελεύθερος.
