Την ακραία νεοφιλελεύθερη γραμμή της κυβέρνησης αμφισβητούν –ευσχήμως- οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Υπερψήφισαν ψηφίσματα του ευρωκοινοβουλίου που προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και προτείνουν την εξασφάλιση της θέσης του εργαζόμενου στην οικονομία.
Η κίνηση έρχεται ως αποτέλεσμα της γενικότερης στροφής προς το πολιτικό κέντρο που επιχειρεί ο επανεκλεγείς επικεφαλής του Ευρωπαϊκού κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, ούτως ώστε να πάρει αποστάσεις από τα ατίθασα μέλη της ομάδας (Πολωνία, Ουγγαρία) σε περίπτωση οριστικής ρήξης. Το ότι αυτή η στροφή φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική ρότα της ελληνικής κυβέρνησης θα έπρεπε να προβληματίσει τη Συγγρού.
Το ευρωκοινοβούλιο πέρασε στα μέσα Σεπτέμβρη με την στήριξη όλων των μεγάλων ευρωομάδων, μια πρόταση νομοθετικού ψηφίσματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) που τροποποιούσε την πρόταση της Κομισιόν. Είχε να κάνει με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών και για τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζόμενων σε διαδικτυακές πλατφόρμες.
Το κείμενο εκπλήσσει με τις προτάσεις του. Η επιτροπή EMPL τροποποίησε την πρόταση της Επιτροπής προς το προοδευτικότερο: εκτιμούν ότι πρέπει να δημιουργηθούν «αγορές εργασίας χωρίς αποκλεισμούς», με «υψηλού επιπέδου απασχόληση», ενώ θα πρέπει να ενισχυθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και να δοθούν αξιοπρεπείς μισθοί.
Μάλιστα, η πρόταση προτρέπει τα κράτη μέλη «να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρει η γενική ρήτρα διαφυγής (σ.σ. από το Σύμφωνο Σταθερότητας) για τη στήριξη επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή στερούνται ρευστότητας, ιδίως των πολύ μικρών και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των μισθών και των συνθηκών εργασίας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων σε ανθρώπινους πόρους και στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας».
Καλεί επίσης τα κράτη «να σέβονται και να ενισχύουν τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων, να προωθούν την επέκταση της κάλυψης μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων και να στηρίζουν τη συμμετοχή σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και οργανώσεις εργοδοτών, προκειμένου να διασφαλιστεί μια χωρίς αποκλεισμούς και κοινωνικά δίκαιη ανάκαμψη». Αν και το κείμενο δεν αποτελεί ακόμα νόμο, καθώς πρέπει να περάσει από μια σειρά νομοθετικά σκαλιά ακόμα, είναι ενδεικτικό της αλλαγής που έχει συντελεστεί τον καιρό της πανδημίας ακόμα και στα κέντρα εξουσίας ενός αρτηριοσκληρωτικού γραφειοκρατικού μορφώματος.
Σε συνέχεια της τρόπον τινά «ανταρσίας» των ευρωβουλευτών ήρθε και η ψήφιση, στις 20 Οκτωβρίου, της έκθεσης για την «Απασχόληση και Κοινωνικές Πολιτικές στη Ζώνη του ευρώ» που υιοθετήθηκε στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, με 347 ψήφους υπέρ, 162 κατά και 191 «λευκά». Έξι βουλευτές (όλοι πλην Κύρτσου, Κυμπουρόπουλου) επέλεξαν να αγνοήσουν την γραμμή της ευρωομάδας για αποχή και υπερψήφισαν την έκθεση. Από κύκλους σχετικούς με την ψηφοφορία, η στάση αυτή θεωρείται μήνυμα της λαϊκής Δεξιάς υπό τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη προς το νεοφιλελεύθερο περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η στροφή σε μια πιο προοδευτική τροχιά είναι θέμα πολιτικής επιβίωσης για το συντηρητικό μπλοκ του ΕΛΚ, μιας και μετά και την τελευταία νίκη της σοσιαλδημοκρατίας στην Γερμανία, η δυτικότερη συντηρητική κυβέρνηση στην Ευρώπη είναι εκείνη της Σλοβενίας, ενώ η ακροδεξιά φαίνεται να έχει μαζέψει σημαντική μερίδα δεξιών ψηφοφόρων. Η ακροδεξιά και ακραία συντηρητική πολιτική απόχρωση της ελληνικής κυβέρνησης φαίνεται να αποτελεί παραφωνία στις στρατηγικές επιλογές της ευρωπαϊκής δεξιάς.