Η νέα παράσταση της Συντεχνίας του Γέλιου «Είμαστε πάτσι» που θα προκαλέσει αίσθηση.
Η έµφυλη βία ως ακραία µορφή κακοποίησης έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Καθηµερινά γινόµαστε µάρτυρες περιστατικών που είναι απότοκα της πατριαρχίας. Τα στερεότυπα και οι συµπεριφορές που θέλουν τα κορίτσια να µεγαλώνουν διαφορετικά από τα αγόρια αποτελούν τον πρώτο και κύριο λόγο µιας σεξιστικής νοοτροπίας που όπως δείχνουν οι αριθµοί κυριαρχεί σε µεγάλο µέρος του πληθυσµού.
Η συναισθηµατική εµπλοκή του κοινού
Από την αρχή του 2022 έχουν καταγραφεί 20 γυναικοκτονίες και πόσες ακόµη δεν θα µάθουµε ποτέ. Ο όρος γυναικοκτονία δεν είναι απλώς νεολογισµός· προσδιορίζει τη δολοφονία γυναικών από άντρες µε µοναδική αιτία την παθολογική αντίληψη του «ανήκειν». Ο όρος γυναικοκτονία αναγνωρίζεται και ορίζεται από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων ως «δολοφονία γυναικών και κοριτσιών λόγω του φύλου τους».
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Βασίλης Κουκαλάνι, ιδρυτής της οµάδας νεανικού θεάτρου Συντεχνία του Γέλιου, υπερασπίζεται εδώ και έντεκα χρόνια µε τρόπο ανατρεπτικό και σκωπτικό ένα παιδικό θέατρο που έχει σκοπό να αφυπνίσει τους µικρούς θεατές και να βγάλει τη γλώσσα στον στερεοτυπικό κόσµο των µεγάλων. Θέλοντας να παίξει σηµαντικό ρόλο στη χειραφέτηση των παιδιών, η Συντεχνία του Γέλιου αντλεί τα θέµατα των έργων της από την ίδια δεξαµενή ζητηµάτων που απασχολούν την κοινωνία. Οπως σηµειώνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης: «Είµαστε ένα θέατρο που θέλει να εφιστά την προσοχή στα θέµατα που µας απασχολούν, να εστιάζουµε σ’ αυτά, να τα φέρνουµε στο επίκεντρο της σκηνικής σύγκρουσης και να συµπαρασέρνουµε και να ευαισθητοποιούµε µε τα καλλιτεχνικά µας µέσα. Αυτό µπορεί να κάνει το θέατρο. Το πιο αποτελεσµατικό µας µέσο είναι να διεισδύουµε σε διαδικασίες µε όλες µας τις αισθήσεις και να τις κάνουµε κατανοητές, να εµπλέκουµε συναισθηµατικά το κοινό στα έργα µας µε τους ηθοποιούς µας και να ψυχαγωγούµε ταυτόχρονα».
Ο νέος «µπαµπάς» ως φορέας της πατριαρχίας
Το «Είµαστε πάτσι» θα φιλοξενείται στο Σύγχρονο Θέατρο από την Κυριακή 16 Οκτωβρίου. Η παράσταση παίρνει τη σκυτάλη από την τραγουδιστική κόντρα «Αγόρια – κορίτσια» που έγραψε ο Φοίβος ∆εληβοριάς για την παράσταση «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεοµένης». Πρόκειται για την ιστορία µιας εργαζόµενης µητέρας δύο παιδιών. Το περιβάλλον ορίζεται από το πνεύµα της αµοιβαίας βοήθειας και της βαθιάς κατανόησης. Ολα αλλάζουν µε την άφιξη στο σπίτι του νέου «πατέρα», τυπικού φορέα πατριαρχικών αντιλήψεων, ο οποίος αποφορτίζεται από το βάρος της καθηµερινότητάς του χρησιµοποιώντας τη νέα του οικογένεια σαν δέκτη της επιθετικότητας που έχει βιώσει στον χώρο δουλειάς του. Επιχειρώντας να ανοίξει τον δηµόσιο διάλογο η Συντεχνία του Γέλιου φέρνει στα µέτρα των παιδιών µε τρόπο που δεν θίγει την αθωότητά τους όρους όπως «έµφυλα στερεότυπα», «πατριαρχία», «σεξισµός», «µονογονεϊκή οικογένεια».
«Στη χώρα µας η ανάγκη πραγµατοποίησης της συγκεκριµένης παράστασης και των συνακόλουθων βιωµατικών εργαστηρίων που βασίζονται σε αυτήν είναι δυστυχώς ακόµη και σήµερα επιτακτική. Σε µια επικαιρότητα που βρίθει από ειδήσεις βιασµών, γυναικοκτονιών και λοιπών κακοποιήσεων, κρίνεται απαραίτητη η διαπαιδαγώγηση των παιδιών πάνω σε ζητήµατα ισότητας και ελευθερίας φύλου από νωρίς. Στο “Είµαστε πάτσι”, βασισµένο στο έργο “Mannomann” –γραµµένο το 1973– του συνεργάτη µας Φόλ-κερ Λούντβιχ, οι καταναγκασµοί των µεγάλων και ο άκαµπτος καταµερισµός των ρόλων του άντρα και της γυναίκας γίνονται αντιληπτοί επί σκηνής µέσω της διάδρασης των ενήλικων πρωταγωνιστών µε το παιδικό και όχι µόνο κοινό. Τα παιδιά της ιστορίας αλλά και του κοινού παρακολουθούν τα δρώµενα µε µατιά αυθόρµητη, ανατρεπτική και νεανική».
INF0