Από το πρώτο βιβλίο των Eκδόσεων Loggia που κυκλοφόρησε πέρυσι το καλοκαίρι ήταν σαφές ότι ο νεοϊδρυθείς εκδοτικός οίκος έχει σαφή άποψη και αισθητική γραµµή. Οι τίτλοι που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν την αρχική µας εντύπωση. Πριν από λίγες µέρες συναντηθήκαµε µε τον εκδότη στον χώρο του βιβλιοπωλείου της Loggia στο Κολωνάκι για να µιλήσουµε σχετικά µε την ιδέα πίσω από τον σχεδιασµό των σειρών και τις µελλοντικές κυκλοφορίες.
Η αρχική ιδέα γεννήθηκε το 2017 και ο εκδοτικός οίκος εξέδωσε τα πρώτα του βιβλία τον Ιούνιο του 2020 λίγο µετά τo πρώτο lockdown. Πώς προέκυψε όµως το όνοµα Loggia; Οπως περιγράφει ο Νίκος Κουφάκης: «Ψάχναµε για καιρό µαζί µε φίλους να βρούµε όνοµα και λέγαµε ό,τι σκεφτόµασταν, όµως δεν βρίσκαµε κάτι που να ταιριάζει πραγµατικά. Σκέφτηκα λοιπόν ότι το µόνο που έχει ενδιαφέρον είναι να βρει κανείς ένα όνοµα που να τον αγγίζει πραγµατικά. Επειδή έχω µεγαλώσει στο Ηράκλειο της Κρήτης σκεφτόµουν ότι κάτι που µε αγγίζει βαθιά είναι η Λότζια, αυτό το εµβληµατικό βενετσιάνικο κτίριο της πόλης».
Τα αναγνωρίσιµα και καλαίσθητα εξώφυλλα
Η πρώτη επαφή του Νίκου Κουφάκη µε τον χώρο του βιβλίου έγινε την εποχή που συµµετείχε στην οµάδα του λογοτεχνικού περιοδικού «∆έντρο». Στη συνέχεια ασχολήθηκε µε τη µετάφραση και το 2014 εξέδωσε τη συλλογή διηγηµάτων «Οικογενειακή πορσελάνη». Σχετικά µε την ίδρυση της Loggia λέει: «Ολο το πράγµα ήρθε µε τρόπο φυσικό. Σύντοµα κατάλαβα ότι πρόκειται για µια ιδέα που έχει να κάνει µε αυτό που λέµε µεράκι. Εχω κατά νου πέντε δέκα συγγραφείς και θα ήθελα να τους δω να κυκλοφορούν και στα ελληνικά ή έχω κατά νου πέντε έξι εκδοτικούς οίκους που µου αρέσει η δουλειά τους, τα εξώφυλλά τους. Μου αρέσει η παραδοσιακή τυπογραφία και η ιδέα να βγάλω βιβλία που θα πατάνε πάνω σε αυτή».
Τα βιβλία της Loggia είναι άµεσα αναγνωρίσιµα διότι κυκλοφορούν σε τέσσερα χρώµατα και δεν έχουν εικόνες – µια αισθητική πρόταση του Νίκου Κουφάκη την οποία υλοποίησε ο σχεδιαστής Γιάννης Κουρούδης. «Εγώ πήγα µε τις εµµονές µου και αυτός ήρθε µε τις προτάσεις του» λέει χαρακτηριστικά ο εκδότης. Στην πράσινη σειρά κυκλοφορούν οι αφηγήσεις µεγάλης φόρµας στις οποίες εντάσσονται το «Σκοτεινό νερό» του Νικόλα Πουλιέζε, τα «Κύµατα» του ιµπρεσιονιστή Εντουαρντ φον Κάιζερλινγκ και τα «Περιστατικά στο εγγύς εξωπραγµατικό» του Μαξ Μπλέχερ, ενώ προσεχώς θα κυκλοφορήσουν το «Apollokalypse» του Γκέρχαρντ Φάλκνερ και το «Dissipatio H.G.» του Γκουίντο Μορσέλι.
Στην κίτρινη σειρά εντάσσονται οι αφηγήσεις µικρής φόρµας, όπως η πρόσφατη «Σκοτεινή όψη των πραγµάτων» του Μάριο Αντρέα Ριγκόνι, ενώ µες στον Νοέµβριο αναµένονται οι «Αντι-αφηγήσεις» του Τζον Κίιν, µια ιστορία της Αµερικής µέσα από τα µάτια όσων παραγκωνίστηκαν από την επίσηµη αφήγηση. Με µοβ εξώφυλλα κυκλοφορεί η σειρά της ποίησης, ενώ µε κόκκινα εκείνη των µαρτυριών, που εγκαινιάζεται σε λίγες µέρες µε τα «Ηµερολόγια» της ζωγράφου Εύας Μπέη στα οποία αποτυπώνει τη σχέση της µε τον ποιητή Νίκο Καρούζο.
Οι δυσκολίες του νέου εκδότη
Ποια είναι η µεγαλύτερη δυσκολία που αντιµετωπίζει ένας νέος εκδότης; «∆εν θυµάµαι κάτι να ήρθε πολύ εύκολα» λέει χαµογελώντας ο Ν. Κουφάκης και η συζήτηση στρέφεται στο υψηλό κόστος του χαρτιού και στα κόστη του τυπογραφείου, της µετάφρασης και της επιµέλειας. Οπως εξηγεί, οι καιροί δεν είναι πολύ εύκολοι για το βιβλίο σε ό,τι αφορά την εµπορική του διάσταση, ωστόσο πιστεύει ότι υπάρχει ένα κοινό που θα συµµεριστεί την προσπάθεια ενός ανθρώπου που έχει να καταθέσει µια πρόταση. «∆εν είµαι χοµπίστας και θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό. Θέλω όµως να πιστεύω ότι αν εισφέρεις την άποψη και την αισθητική σου για τη λογοτεχνία έντιµα, η προσπάθεια θα συναντηθεί µε το αναγνωστικό κοινό».
Ο οίκος άνοιξε στην πιο δύσκολη συγκυρία των τελευταίων χρόνων µε την Covid-19 όταν ακόµη και οι µεγάλοι εκδοτικοί οίκοι µείωσαν τη δραστηριότητά τους. «Ξεκινήσαµε τον Ιούνιο του 2020 όταν όλα ήταν κλειστά. Αν µε ρωτήσεις όµως τι µε κρατάει στον αφρό και δεν νιώθω πνιγµένος, είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συναντώ και µου λένε ότι παρακολουθούν όσα κάνουµε. Είναι πολύ σηµαντικό να ακούς έναν καλό λόγο από τους αναγνώστες και τους ανθρώπους του βιβλίου, τους µεταφραστές, τους επιµελητές. Είναι πολύ σηµαντικό να περνούν από τον χώρο µας ή να µας τηλεφωνούν και να στέλνουν µηνύµατα για να µας κάνουν ένα καλό σχόλιο».
