Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο χρόνο χρειάζονται τα πλαστικά αντικείμενα για να αποσυντεθούν στη θάλασσα; Για παράδειγμα, μια πετονιά χρειάζεται 600 χρόνια, ένα πλαστικό μπουκάλι 500 και ένας αναπτήρας 100 χρόνια!
Τα συγκλονιστικά στοιχεία παρουσιάζει η Greenpeace, στο πλαίσιο της εκστρατείας της για μια Μεσόγειο χωρίς πλαστικά.
Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση καλεί τους έλληνες πολίτες να υπογράψουν επιστολή προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελλο, για την καταπολέμηση της ρύπανσης της θάλασσας από πλαστικά, ενόψει της διαμόρφωσης του ευρωπαϊκού Σχεδίου Δράσης για την Κυκλική Οικονομία.
Μέσα από την ιστοσελίδα αυτή http://www.greenpeace.org/greece/el/campaigns/other-campaigns/plastics/no-plastic/, οι πολίτες καλούν τον Έλληνα Υπουργό, να διασφαλίσει ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία θα περιορίσει τις κυριότερες αιτίες της πλαστικής ρύπανσης και θα πάρει μέτρα για τη δραστική μείωση της παραγωγής πλαστικού μίας χρήσης, την αλλαγή των καταναλωτικών συμπεριφορών και την ενίσχυση της καινοτομίας.
Υπολογίζεται ότι περίπου 4,8 – 12,72 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς μας. Με το 94% αυτού του πλαστικού να παραμένει στον βυθό, είναι πασιφανές ότι το πρόβλημα που βλέπουμε κάθε χρόνο στις παραλίες, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.
Η Μεσόγειος δεν αποτελεί εξαίρεση. Σύμφωνα με μελέτες,, υπολογίζεται ότι στη Μεσόγειο επιπλέουν 1.455 τόνοι πλαστικού, ενώ πλαστικά σκουπίδια έχουν εντοπιστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του βυθού της, από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι τα μεγαλύτερα βάθη της και σε όλο το μήκος της ακτογραμμής της, καθιστώντας την μία από τις πιο ρυπασμένες περιοχές του κόσμου.
Στην Ελλάδα, από τους 180.000 – 300.000 τόνους πλαστικής συσκευασίας που παράγονται ετησίως (ενώ το σύνολο της ετήσιας ζήτησης σε πλαστικό υπολογίζεται κοντά στους 500.000 τόνους), μόλις ένα μικρό ποσοστό από αυτήν την ποσότητα ανακυκλώνεται, εξαιτίας της ανεπάρκειας του συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων και της απουσίας ενός θεσμικού πλαισίου που αποθαρρύνει την παραγωγή και ζήτηση πλαστικού μίας χρήσης.
Το πλαστικό μίας χρήσης μπορούμε εύκολα να το χαρακτηρίσουμε το υλικό της εποχής μας. Έχει κατακλύσει τις ζωές μας και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στο φυσικό περιβάλλον και ακόμα περισσότερο στις θάλασσές μας, μιας και τις έχει μετατρέψει στις μεγαλύτερες χωματερές του κόσμου. Σκοτώνει θαλάσσια ζώα, επιδρά αρνητικά στα θαλάσσια οικοσυστήματα και εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα, ενώ πιθανότατα καταλήγει και στο πιάτο μας. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την εφαρμογή μέτρων και πολιτικών που θα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στην πηγή του, θα μειώνουν τη συνολική παραγωγή και θα προωθούν την επαναχρησιμοποίηση.
