Το έργο «οι τεμπέληδες του νότου» και «οι ανεύθυνοι Ελληνες» προβάλλεται και πάλι
Εάν κάτι µοιάζει σαν πάπια, περπατάει σαν πάπια και φωνάζει σαν πάπια, τότε πιθανότατα είναι πάπια. Οι οµοιότητες που παρουσιάζει η αντιµετώπιση της νέας κρίσης µε αυτήν της οικονοµικής κρίσης του 2010 είναι τόσο πολλές που είναι εγκληµατικό αντί να διακρίνεις την πάπια να την παριστάνεις. Η υγειονοµική κρίση έχει ήδη µετατραπεί σε εφαλτήριο για οικονοµικά συµφέροντα ενώ νέοι «σωτήρες» κάνουν σχεδιασµούς που απαντούν στο γνωστό ερώτηµα «ποιος θα πληρώσει την κρίση;». Φυσικά η απάντηση είναι γνωστή: θα την πληρώσουν οι αδύναµοι.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση µε τους γνωστούς ευφηµισµούς περί βοήθειας και ανάπτυξης και τις γενικότητες µέσα στις οποίες κρύβεται ο διάβολος των λεπτοµερειών δεν ανοίγει τα χαρτιά της. Από κάτω όµως οι µηχανές που προετοιµάζουν το έδαφος για να περάσει ο οδοστρωτήρας έχουν ανάψει.
Τα εργαλεία του κοινωνικού αυτοµατισµού, της ενοχοποίησης των κοινωνικών οµάδων και των κρατών φιλοτεχνούν τους υπεύθυνους και τους κακούς της υπόθεσης. Σε λίγο θα ξεχάσουµε τι έχει γίνει και θα ψάχνουµε ποιος πρέπει να φταίει για να µη φταίνε όσοι πραγµατικά ευθύνονται.
Το Σάββατο το ολλανδικό περιοδικό «Elsevier» κυκλοφόρησε µε εξώφυλλο χωρισµένο στα δύο.
Στο πάνω µέρος του υπάρχουν οι εργατικοί κάτοικοι του ευρωπαϊκού Βορρά που παλεύουν µε γρανάζια και µηχανές ενώ στο κάτω µέρος ένας µουστακαλής Ελληνας ξαπλωµένος µπροστά στο τάβλι και το κρασί απολαµβάνει τη θέα µιας εξίσου επιπόλαιης καλλονής. Ο τίτλος του περιοδικού είναι «Ούτε δεκάρα στις χώρες του Νότου». Υπάρχει καµία αµφιβολία ότι η πάπια άρχισε να δείχνει την περπατησιά της;
Το αφήγηµα των τεµπέληδων του Νότου και των ανεύθυνων Ελλήνων θα προβάλει πολύ σύντοµα και πάλι. Προς το παρόν δουλεύεται εσωτερικά της χώρας η παλιά συνταγή των ανεύθυνων και των όσων καταναλώνουν πάνω από τις δυνατότητές τους ή έστω πάνω από όσα δίνει δυνατότητα η εποχή. Ας δούµε δύο πολύ πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μετά την ανακοίνωση της πρότασης για το Ταµείο Ανασυγκρότησης, από το οποίο η Ελλάδα φέρεται να εισπράττει 32 δισ. ευρώ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στους υπουργούς του ότι «τα χρήµατα πρέπει να πάνε εκεί που πρέπει και όχι σε νεοπλουτισµούς». Η δήλωση αυτή πρωτίστως έχει σκοπό να δηµιουργήσει την εντύπωση ότι παίρνουµε χρήµατα (αν και δεν υπάρχει καµία απόφαση) και κυρίως να κρύψει τα ψιλά γράµµατα που αφορούν τους όρους, που κατά πάσα πιθανότητα θα περιγράφουν µια νέα κηδεµονία της χώρας, ίσως και µνηµόνιο. Υπάρχει όµως και η λέξη «νεοπλουτισµούς» στη δήλωση και έχει σηµασία γιατί επιλέχτηκε. ∆εν µας λέει ο πρωθυπουργός πού πρέπει να χρησιµοποιηθούν τα χρήµατα, αλλά περιγράφει προκαταβολικά ένα ενοχοποιητικό και απειλητικό πλαίσιο νεοπλουτισµού που πρέπει να χτυπηθεί. Γιατί; Τι ακριβώς εννοεί;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει µια γεύση για την επιχειρηµατολογία που θα χρησιµοποιήσει. Θα ανακαλύψει νεόπλουτους, κακούς δηµόσιους υπαλλήλους, συνταξιούχους που κακώς δεν έχουν πεθάνει ακόµη και όλα όσα ξαναζήσαµε πριν από µερικά χρόνια. Ηδη ζυµώνεται το επιχείρηµα περί του τεµπέλικου δηµοσίου που δεν µπήκε σε αναστολή εν αντιθέσει µε τον ιδιωτικό τοµέα που πληρώνει την κρίση. Θα ευχηθούµε να ξαναπεθάνει η κατσίκα του γείτονα αντί να κοιτάξουµε πού διοχετεύονται τα χρήµατα και τι ευθύνη έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός για τη µη λήψη µέτρων.
Αν κάποιος θεωρεί όλα αυτά αποτέλεσµα καχυποψίας, τον καλώ να δει προσεκτικά τη δεύτερη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Την έκανε κατά τη συνέντευξή του στη γερµανική εφηµερίδα «Bild» και αφορά τη διάθεση των χρηµάτων που φυσικά δεν θα πάνε για ενίσχυση του «νεοπλουτισµού». Λέει λοιπόν (αντιγράφω από το σάιτ του ίδιου του πρωθυπουργού για να µην κατηγορηθώ για ανακρίβειες στη µετάφραση): «Με ρωτήσατε πού θα διοχετευτούν τα χρήµατα. Ενα άλλο παράδειγµα είναι ότι κλείνουµε όλα τα ανθρακωρυχεία µας στη βόρεια Ελλάδα, νωρίτερα από τη Γερµανία. Συνεπώς, µέρος των χρηµάτων θα διατεθεί για τη στήριξη της πράσινης µετάβασης σε µια ολόκληρη περιφέρεια της Ελλάδας, η οποία εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από τον άνθρακα και θα πρέπει πλέον οι κάτοικοί της να βρουν κάτι άλλο να κάνουν. Και, βεβαίως, θα επωφεληθούν και γερµανικές εταιρείες».
Ο πρωθυπουργός της χώρας κυνικά οµολογεί ότι προχωρά σε κλείσιµο των ανθρακωρυχείων νωρίτερα από την προθεσµία που του έδινε η ΕΕ (2028) προς όφελος των γερµανικών εταιρειών και χωρίς καµιά µέριµνα για τους εργαζόµενους (33.000 οικογένειες σε δυτική Μακεδονία και Μεγαλόπολη Αρκαδίας), οι οποίοι πρέπει απλώς να βρουν κάτι άλλο να κάνουν.
Μάλλον δεν έχει ξανασυµβεί πρωθυπουργός της χώρας να διαβεβαιώνει το γερµανικό κοινό ότι δουλεύει προς όφελος της Γερµανίας απολύοντας εσπευσµένα Ελληνες.
Οι Γερµανοί λοιπόν (ξανα)ξανάρχονται, για να επιβάλουν τα σχέδιά τους και να απορροφήσουν το χρήµα που θα µοιράσει η ΕΕ. Εχουν ήδη εξασφαλίσει το πρόθυµο ντόπιο πολιτικό προσωπικό, το οποίο είτε θα έχει µερίδιο από τα κέρδη, όπως συνέβαινε µε τη Siemens και τους εξοπλισµούς, είτε θεωρεί ότι θα εξασφαλίσει πολιτική µακροηµέρευση υπηρετώντας ένα γερµανικό δόγµα Πιουριφόι.
Φαντάζοµαι ότι όπου να ’ναι θα εµφανιστεί και ο κ. Σόιµπλε για να δώσει συγχαρητήρια στον Μητσοτάκη και ίσως να του χαϊδέψει το κεφάλι για την υπακοή του.
Δεν έχει ξανασυμβεί πρωθυπουργός της χώρας να διαβεβαιώνει το γερμανικό κοινό ότι δουλεύει προς όφελος της Γερμανίας απολύοντας εσπευσμένα Ελληνες, οι οποίοι πρέπει απλώς να βρουν κάτι άλλο να κάνουν
