Μια κουβέντα με την Anohni στη σκιά της Ακρόπολης

Μια κουβέντα με την Anohni στη σκιά της Ακρόπολης

Σήμερα πραγματοποιήθηκε το «mini press event» με την Αμερικανο-Αγγλίδα καλλιτέχνιδα Anohni εν όψει της συναυλίας της στο Ηρώδειο την Πέμπτη 13/6, με την οποία συναυλία μάλιστα εγκαινιάζει την παγκόσμια περιοδεία της από την Αθήνα.

Λίγοι δημοσιογράφοι είχαμε την ευκαιρία, σήμερα, Τρίτη, να συνομιλήσουμε με την Anohni και να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Πιθανότατα ο τίτλος «mini press event» να αφορά ακριβώς τους λίγους αριθμητικά συναδέλφους που ήμασταν εκεί, διότι, κατά τα άλλα, η Anohni ήταν λαλίστατη και κυβέντιασε με όλους μας, ωθώντας μας να της απευθύνουμε και άλλες ερωτήσεις.

Πάνε πολλά χρόνια, σχεδόν είκοσι, απ’ όταν ανακάλυψα την Anohni πριν κάνει τη μετάβαση φύλου, δηλαδή τότε που λεγόταν Antony & The Johnsons και μας συστηνόταν με τις συγκλονιστικές πεισιθανάτιες indie μπαλάντες της. Ήταν λογικό, λοιπόν, η Anohni να μιλήσει για ζητήματα φύλου και «spiritual activism» στο πλαίσιο της επαναφοράς με τη νέα της ταυτότητα στα μουσικά πράγματα. «Σίγουρα έπαιξα ένα ρόλο στην ορατότητα της κοινότητας με τη δουλειά μου, αλλά κι εσείς, ως δημοσιογράφοι, που ασχολείστε με μένα και με τη μουσική μου, στο ίδιο πράγμα συμβάλετε» είπε. Η Anohni, που από παλιά προσδιοριζόταν ως «transgender» άτομο και όχι ως γκέι, έκανε το coming out της μόλις το 2016, αφήνοντας πίσω της το όνομα «Antony», με το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστή.

Απέναντι μας είχαμε μια διανοούμενη γυναίκα που θύμιζε αναγεννησιακή φιγούρα με τα κατάμαυρα ρούχα της και τα μακριά ξανθά μαλλιά της. Με το λόγο της, επίσης, που δεν του έλειπε το χιούμορ και με εκείνες τις μεγάλες παύσεις – απόδειξη του πόσο σημασία έδινε στην καθεμία ερώτηση που της γινόταν ξεχωριστά.

Αναφέρθηκε στον Λου Ριντ, ο οποίος συμμετείχε στο άλμπουμ της, «I am a bird now» (2005), ουσιαστικά το άλμπουμ που τη σύστησε διεθνώς με τις καλύτερες περγαμηνές. Στον Μπόι Τζωρτζ ακόμη, που ανέκαθεν έβλεπε τον εαυτό της ως «αντανάκλαση» του Άγγλου τραγουδιστή και περφόρμερ. Κι όταν κάποιος συνάδελφός της ζήτησε να του πει με δυο λόγια μόνο «τι είναι η αγάπη», αρκέστηκε στο εξής: «Αγάπη είναι Δημιουργία».

Προσωπικά, ανέκαθεν ήθελα να τη ρωτήσω πως της ήρθε και διασκεύασε το «All is loneliness» του Αμερικανού συνθέτη Moondog, ένα κομμάτι γραμμένο τη δεκαετία του 1950 που έκανε γνωστό η Τζάνις Τζόπλιν στα ψυχεδελικά sixties με τους Big Brother & The Holding Company. Απ’ την ίδια έμαθα, λοιπόν, πως δεν είχε υπόψιν της την εκτέλεση της Τζόπλιν, αλλά ανακάλυψε το τραγούδι σε CD στα 90s, τότε που έκανε τα installation της στο Μανχάταν, παρακολουθώντας το «Experimental Theater Wing». «Οι ήχοι του Moondog και οι περίεργες μελωδίες του είχαν κάτι από το λιμάνι της Νέας Υόρκης και με βοήθησαν πολύ στις νεανικές μουσικές μου αναζητήσεις και τους πειραματισμούς μου» απάντησε, λύνοντας μου μία απορία…είκοσι χρόνων. Κι επειδή το «All is loneliness» είναι ένα κομμάτι που πάντα παίζει στις συναυλίες της, έχω την αίσθηση πως θα το τραγουδήσει και στο Ηρώδειο αυτή την Πέμπτη.

Περίπου μία ώρα διήρκεσε ο διάλογος της Anohni με τους Έλληνες δημοσιογράφους και η καλλιτέχνιδα Nomi Ruiz ήταν η μόνη που μπορούσε να φωτογραφήσει το event. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε μεθαύριο βράδυ κάτω απ’ την Ακρόπολη με τους Anohni & The Johnsons να παίζουν, μεταξύ άλλων, τα καινούργια τραγούδια από το άλμπουμ «My back was a bridge for you to cross».

Ετικέτες

Documento Newsletter