Η πρόταση είναι πολύ απλή αλλά ταυτόχρονα και πολύ δύσκολη για την πραγματοποίηση της. Είναι μια πρόταση που αγγίζει ή πιο σωστά ενισχύει το αίσθημα ασφάλειας των Κυπρίων σε μια ενδεχόμενη λύση και ταυτόχρονα ενισχύει και την βιωσιμότητα της ομοσπονδίας. Επιπρόσθετα συμβάλλει καταλυτικά και στην ίδια τη διαδικασία επίλυσης.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι μόνον άνθρωποι που αισθάνονται ασφαλείς μπορεί να είναι φορείς θετικής αλλαγής.
Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, οι Ευρωπαίοι είδαν την ενσωμάτωση ως αντίδοτο στους δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, που είχαν καταστρέψει την Ευρωπαϊκή ήπειρο. Αντελήφθησαν έγκαιρα και πολύ σωστά ότι μόνο με την ολοκλήρωση και τη στενή συνεργασία θα μπορούσαν να οικοδομήσουν μια μόνιμη και βιώσιμη ειρήνη για την ήπειρο. Τελικά αυτό οδήγησε στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις επελέγησαν για να φιλοξενήσουν σημαντικούς ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς/θεσμούς που δημιουργήθηκαν για να συμβάλουν στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Για παράδειγμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο και το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη (το δεύτερο μεγαλύτερο από τα τέσσερα μεγάλα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών) για να αναφέρω μερικά.
Εκτός από το λειτουργικό τους ρόλο, τα ιδρύματα αυτά διαδραματίζουν ένα σημαντικό, και όχι μόνο συμβολικό ρόλο. Υποστηρίζουν την εύρυθμη λειτουργία και βιωσιμότητα των πολιτικών συστημάτων των κρατών που τα φιλοξενούν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για κράτη με ομοσπονδιακές δομές όπως το Βέλγιο. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι αν δεν υπήρχαν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, το ομοσπονδιακό σύστημα του Βελγίου θα αντιμετώπιζε σημαντικές προκλήσεις.
Η ιδέα μου λοιπόν αναφέρεται στην ανάγκη (σε ενδεχόμενο λύσης) εγκαθίδρυσης στη Κύπρο ενός μεγάλου διεθνικού οργανισμού. Ενός οργανισμού, που και ο τίτλος και μόνο να εκπέμπει αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους κατοίκους. Και όχι μόνο αυτό. Κάτι τέτοιο θα σπρώξει και την ίδια τη διαδικασία . Οι ηγέτες στη διαπραγμάτευση θα κινηθούν με περισσότερη αυτοπεποίθηση αν γνωρίζουν πως στο τέλος η Χώρα τους θα αποτελέσει την έδρα ενος τόσο μεγάλης εμβέλειας διεθνούς οργανισμού.
Κατέληξα, μετά από δεκάδες συναντήσεις, στην ιδέα για εγκαθίδρυση στη Κύπρο ενός Οργανισμού/Θεσμού υπό την ομπρέλα των Ηνωμένων Εθνών με στόχο την Ειρήνη (peace building) και την επίλυση διαφορών στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιοχή.
Μετατρέποντας έτσι την Κύπρο από πρόβλημα σε λύση.
Βασική παράμετρος του προβληματισμού και της σκέψης μου για εγκατάσταση ενός σημαντικού διεθνούς Οργανισμού/Θεσμού στην Κύπρο (μετά την λύση) ήταν και είναι η ανάγκη όπως ο Θεσμός αυτός μη αποκλείει κανένα κράτος ούτε από την προσπάθεια, ούτε από τα οφέλη. Και εδώ αναφέρομαι στην Τουρκία. Πιθανή λύση, είναι αδήριτη ανάγκη όπως συνοδευτεί από μια κίνηση που θα καταδεικνύει την ουσιαστική δέσμευση της διεθνούς κοινότητας ότι αυτή η λύση είναι υπόθεση όλων. Πιο σωστά, η βιωσιμότητα της είναι ευρύτερου ενδιαφέροντος.
Φορτικά επαναλαμβάνω, πως το ζητούμενο είναι η σταθερότητα στη λειτουργία του ομοσπονδιακού συστήματος καθώς και η ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των Κυπρίων μετά τη λύση. Παράλληλα η εγκαθίδρυση ενός σημαντικού διεθνούς Οργανισμού/Θεσμού στην Κύπρο αναμένεται να έχει επιπρόσθετες αλυσιδωτές, άμεσες ή έμμεσες θετικές επιπτώσεις στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο ανάπτυξης της χώρας. Επηρεάζοντας θετικά τη φήμη και την επιρροή της χώρας στις διεθνείς σχέσεις καθιστώντας την ως «διεθνή κόμβο» και ως πλατφόρμα διεθνούς διαλόγου και σημαντικού κέντρου λήψης αποφάσεων λόγω της γεωπολιτικής της θέσης. Καθώς και ως πόλο έλξης ΜΚΟ, Ιδρυμάτων, Δεξαμενών Σκέψης, Συμβουλίων, Οργανισμών ΜΜΕ/Τύπου και άλλων συνδεδεμένων/σχετικών οργανισμών. Η δυνητική παρουσία αυτών των Οργανισμών μόνο θετικές επιπτώσεις μπορεί να έχει στην τοπική οικονομία.
Θα ήθελα να αναφέρω ότι για το όλο θέμα έκαμα ως τώρα πάρα πολλά, είδα πάρα πολύ κόσμο, και το συζήτησα με διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων Ευρωπαίων Επιτρόπων και πολιτικών, ηγετών κομμάτων, δικαστικών, δικηγόρων και άλλων.
Για να είμαι απόλυτα σαφής. Η τελική μου ιδέα είναι η εξής.
Εφόσον οι δύο ηγέτες πάνε σε συνομιλίες υπό τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να ζητήσουν από τον Γενικό Γραμματέα ότι αν λήξουν επιτυχώς θα πρέπει να μεταφέρουν μία από τις έδρες τους στην Κύπρο. Ηνωμένα Έθνη στην Νέα Υόρκη, Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη, Ηνωμένα Έθνη στην Κύπρο. Το χρειάζεται η περιοχή. Άλλωστε όπως είπε ο Jean Monnet «Τίποτα δεν είναι δυνατό χωρίς τον άνθρωπο, τίποτα δεν διαρκεί χωρίς θεσμούς».