Να υποθέσουμε πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Μένει σε όλη τη ζωή του σταθερός. Τότε μια φορά τσεκούρι, πάντα τσεκούρι…
Η αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος αλλάζει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Άλλοτε από την ίδια την ιδιοσυγκρασία, την προσωπικότητα, όσο και από την οικογένεια, το περιβάλλουν τις συγκυρίες, το κοινωνικό πλαίσιο. Και τα σοκ στο άμεσο περιβάλλον παίζουν το ρόλο τους.
Εξάλλου και οι ψηφοφόροι αλλάζουν, άλλοτε παρασύρονται, άλλοτε παίρνουν μια απόφαση ζωής. Ένα ολόκληρο εκλογικό σώμα κινείται περισσότερο ή λιγότερο. Και αυτό είναι δεδομένο.
Ας πούμε, θέλει ένας ακροδεξιός να πει πως «ήμουν στο ΛΑΟΣ και είδα το φως το αληθινό στον Μητσοτάκη». Αλλάζει κατά τους ίδιους. Για άλλους απλά είναι θέμα συγκυρίας ή αν ακούσουμε και την Ντόρα… προσαρμόζονται!
Ας πούμε έναν αριστερό, με παρελθόν σε ΚΚΕ ή Αριστερά και ξαφνικά βρίσκεται στο «φιλελεύθερο στρατόπεδο».
Αλλάζει είτε γιατί έχει το συμφέρον στην τσέπη του, είτε γιατί κουράστηκε να χαλάει τα παπούτσια στις διαδηλώσεις. Μπορεί και η ζωή να είναι καλύτερη με όμορφα παπούτσια, σπίτια και αυτοκίνητα.
Είσαι πιτσιρικάς και έχεις τις νεοφιλελεύθερες απόψεις, μετά γνωρίζεις την πραγματικότητα και παίρνεις τις αποφάσεις σου.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει γενικός κανόνας. Μπορεί να είσαι πάντα καιροσκόπος και να αλλάζεις στρατόπεδο.
Μπορεί όμως και να αλλάζεις μετά από κοινωνικές και εγκεφαλικές διεργασίες.
Κανόνας δεν υπάρχει γιατί η ανθρώπινη φύση είναι πολυεπίπεδη και ιδιαίτερα πολύπλοκη.
Η πορεία ωστόσο όλων, μέσα στο χρόνο αποδεικνύει αν η αλλαγή έγινε από καιροσκοπισμό ή αν ήταν ουσίας.
Πάντως σε γενικές έννοιες η πορεία από τα Αριστερά στα Δεξιά γίνεται για μια καλύτερη «προσωπική» ζωή με πρωταγωνιστή την τσέπη…
Η αντίθετη πορεία από τα Δεξιά στα Αριστερά συχνά έχει πιο αλτρουιστικά στοιχεία.
Ωστόσο τίποτα δεν είναι απόλυτο και όλα είναι κατά περίπτωση.
