Εντεταλμένους «μαρεβοσυντάκτες» και απελπισμένα δουλικά που ανέχονται τις εμμονές του εκδότη για να μην βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας αποπειράθηκε να καταστήσει τα μέλη της ερευνητικής ομάδας του Documento μία γραφίδα του Μαρινάκη που δεν έχει καν το ανάστημα να υπογράψει όσα του υπαγόρευσαν.
Πριν περάσουμε στην ουσία, να ξεκαθαρίσουμε ότι η απάντηση του Κώστα Βαξεβάνη είναι δική του υπόθεση. Οι εκδότες ας τα λύσουν στην αρένα τους. Εδώ, όμως, ξεπεράστηκε ένας απαράγραπτος όρος. Για να επιτεθούν στον εκδότη χρησιμοποίησαν εμάς, τους συντάκτες. Δική μας υποχρέωση, λοιπόν, είναι η υπεράσπιση της δουλειάς και κυρίως της αξιοπρέπειάς μας. Όχι, επειδή το οφείλουμε στον καλικάντζαρο, αλλά αποτελεί χρέος στους εαυτούς και τους αναγνώστες μας.
Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε ότι το «ρεπορτάζ» γράφτηκε υπό την παρουσία ή και την ανάσα κάποιου μπράβου. Θα μπορούσαμε, επίσης, να υπαινιχθούμε πως πολλά από αυτά αποτελούν μία έμμεση προβολή της κατάστασης που βιώνει ο ανώνυμος συντάκτης μετά την απόλυση συναδέλφου που αποκάλυψε τα «διπλά βιβλία». Ίσως, μία λύση θα ήταν να θυμίσουμε τις γαλαντόμες χορηγίες ή πώς οι τίτλοι έγιναν λάστιχο στο in.gr όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης παραδέχτηκε τη συμβολή του τουρισμού στο δεύτερο κύμα της πανδημίας.
Εκτός από ντέρμπι κατινιάς στο γήπεδο του αντιπάλου, τα προαναφερθέντα θα μας έκαναν να χάσουμε τον στόχο. Γιατί ο υποβολέας δεν άγχεται για τις εργασιακές μας συνθήκες ούτε για τη δήθεν λόξα του Βαξεβάνη. Ο λίβελος δεν υπαγορεύτηκε σε νεκρό χρόνο. Η ανάγκη να προστατευτεί η σύνδεση του πρωθυπουργικού ζεύγους με τον Μαρκήσιο του ελληνικού θεάτρου οδηγεί σε λύσεις απελπισίας. «Για να θυμηθούμε και τα τεκταινόμενα των ημερών, φταίει η Μαρέβα για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις» σημειώνει ο καλικάντζαρος ομολογώντας το κίνητρο του υποβολέα.
Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς εννοούν στον ΔΟΜ τις «σεξουαλικές προτιμήσεις» και ποιο ένστικτο τους οδηγεί στη δικαίωση των φαρισαίων λέγοντας: «Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω». Άλλωστε, και στην περίπτωση του Νίκου Γεωργιάδη υπήρξαν καλοθελητές που βάφτισαν τη σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων στη Μολδαβία ακριβώς με τα ίδια λόγια. Αντιλαμβανόμαστε, όμως, την ανάγκη που οδήγησε να γίνουν οι λέξεις αυτές ασπίδα για να μην τσαλακωθεί η φιλοτεχνημένη κομψότητα που περιέβαλε με θαλπωρή τον «σκηνοθέτη – ηθοποιό». Όπως νιώσαμε χρέος μας να κάνουμε φύλλο και φτερό το πόθεν έσχες του ανθρώπου που διοικεί την χώρα και δηλώνει πλημμυροπαθής, έτσι θα κάνουμε και τώρα.
Για την ιστορία, πολλές φορές φτιάχνουμε λογοπαίγνια μεταξύ μας. Πότε για την υπέρκομψη, πότε για τον… καλότυχο. Αν αυτά μας είχαν αποδοθεί, θα ήταν το μόνο αληθές στο «ρεπορτάζ». Σε κάθε περίπτωση, αν ο καλικάντζαρος έχει άγχος για την ανεργία που επικρατεί στον κλάδο και πού αυτή μπορεί να οδηγήσει, ας γράψει μια αράδα για τους «αόρατους» συναδέλφους του ΒΗΜΑ FM.
