Αφήστε κατά μέρος το δίλημμα αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Είτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε τον Άδωνη Γεωργιάδη έκφραση της ΝΔ, είτε ο Άδωνης δημιούργησε αυτό που παρακολουθούμε ως Μητσοτάκη, η πραγματικότητα είναι μία. Το αυγό του φιδιού επωάζεται εκεί που κάποτε υπήρχε ο παραδοσιακός χώρος της Ελληνικής Δεξιάς.
Το ζεσταίνουν ακροδεξιοί, συνωμοσιολόγοι και λαϊκιστές, ανυπόμονοι της εξουσίας, νεοφιλελεύθεροι με μίσος προς οτιδήποτε κοινωνικό, διαπλεκόμενοι της αγοράς και αγοραίοι του χρήματος. Όσοι υποστήριζαν πως η ΝΔ εκχωρήθηκε στο παρελθόν για να δομηθεί με αντιπαροχή το αυθαίρετο του Μαρεβομητσοτακισμού, αυτή τη φορά δικαιώθηκαν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έβαλε επισήμως από την πόρτα της Βουλής στην πολιτική, την αθλιότητα και το ψέμα. Επέλεξε ως αντιπαράθεση με τον Τσίπρα, αναφορές στο πρόσωπο του νεκρού πατέρα του Πρωθυπουργού, τον οποίο εμφάνισε ως ευνοούμενο της Χούντας. Το ποιος ήταν ο πατέρας του Τσίπρα το απάντησε ο ίδιος σε μια οργισμένη και προσωπική απάντηση στο «τίποτα του Μητσοτάκη». Σε κάθε περίπτωση ο Παύλος Τσίπρας ήταν ένας ιδιώτης και όχι ένα δημόσιο πρόσωπο για να κριθεί με οποιεσδήποτε αναφορές μετά θάνατον στο δημόσιο διάλογο και τη δημόσια αντιπαράθεση. Ακόμη και αν γι αυτόν ίσχυαν τα χειρότερα , το πώς έζησε δεν καθορίζουν τις πολιτικές επιλογές του γιού του και μάλιστα μετά από μισό αιώνα. Εκτός αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει στην οικογενειακή ευθύνη , οπότε μοιραία θα μιλήσουμε για τον γιό του Ράλλη ή τον γιο του Μητσοτάκη. Φυσικά ο Μητσοτάκης δεν ήταν δωσίλογος πρωθυπουργός όπως ο Γιάννης Ράλλης, αλλά ήταν αυτός που με την Αποστασία του 65, οδήγησε στη Χούντα .
Η πολιτική δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι και όταν φτάνει στο σημείο να έχει τέτοιες λειτουργίες αποκαλύπτει την ποιότητά της και το «τίποτα» όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, του φορέα της.
Φυσικά η πολιτική αθλιότητα που επέδειξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμπεριέχει και αρκετή υποκρισία. Το να αποδίδεις σε έναν απλό πολίτη σχέσεις με τη Χούντα, όταν έχεις δίπλα σου το Βορίδη ο οποίος ήταν εκπρόσωπος του Γεώργιου Παπαδόπουλου και τον Άδωνη Γεωργιάδη που έχει ανακαλύψει πολλά θαύματα της Χούντας την εποχή που φώναζε «θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», είναι ο ορισμός της υποκρισίας.
Ο Κυριάκος γιος του Μητσοτάκη, δεν κατηγορείται γιατί είναι απόγονος του Μητσοτάκη της δεκαετίας του 60, αλλά γιατί αντιλαμβάνεται την πολιτική με όρους του 60 και λειτουργεί ως κομματάρχης που επενδύει στη μισαλλοδοξία και το πολιτικό μίσος. Θεωρεί πως οι πολιτικοί του αντίπαλοι πρέπει να χάσουν όχι στο πεδίο της πολιτικής αλλά στο γήπεδο του πολιτικού χουλιγκανισμού και των ψευδών κατηγοριών που είναι έτοιμος να εφεύρει.
Είναι επίσης αξιοσημείωτη η κουτοπονηριά με την οποία προσπάθησε να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Οι επιλογές του προκαλούνται δήθεν από τις αναφορές που έχουν κάνει η αντίπαλοί του στην οικογένειά του. Προφανώς εννοεί όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την Μαρέβα Γκραμπόφσκι , γιατί για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τον έχει…ξεχασμένο. Την εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τιμητικές αναφορές στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για την υπόθεση του Μακεδονικού μέσα στη Βουλή, ο Κυριάκος δεν τόλμησε να αναφέρει ούτε μια φορά το όνομά του προς τέρψη του Αντώνη Σαμαρά, που όχι μόνο τον έριξε από την κυβέρνηση αλλά οδήγησε και το γιό του στις προσωπικές του θέσεις και την πολιτική ομηρία.
Η εμπλοκή της Μαρέβας Γκραμπόφσκι δεν έχει καμιά σχέση με τις επικλήσεις στους νεκρούς και τα ψέματα για τους νεκρούς. Η κυρία Μητσοτάκη, από τον νόμο χαρακτηρίζεται ως δημόσιο πρόσωπο και ελέγχεται μάλιστα με ειδικές διατάξεις για την περιουσιακή της κατάσταση και τη δράση της. Με δική της επιλογή και ευθύνη και του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει επιλέξει τις offshore, τους παραδείσιους φορολογικούς προορισμούς, τους συνεταίρους με ιστορία μαύρου χρήματος και τους κρυφούς χρηματοδότες με ακόμη πιο μαύρη κάλυψη. Ο οικογενειακός τους κύκλους είναι γεμάτος με Χριστοφοράκους, Μαρινάκηδες, Γεωργιάδηδες (παντός τύπου και μικρού ονόματος), Φρουζήδες και δεκάδες ακόμη που έχουν προβλήματα με τη Δικαιοσύνης . Όλα αυτά , τα επιλέγουν σήμερα, όχι το 1960, με τρόπο που συνδέεται με την πολιτική τους ιδιότητα. Ελέγχονται μάλιστα από τις Αρχές, ενώ ελληνικό δικαστήριο έχει αποφανθεί πως καλώς ελέγχονται και κρίνονται.
Θεωρώ πολύ πιθανό ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην καταλαβαίνει όσα κάνει και πού οδηγούν. Η εντύπωση που δίνει στις δημόσιες εμφανίσεις του είναι πως δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα σε σημείο που να δημιουργεί υποψίες πως αυτό δεν έχει αντιστροφή. Απολαμβάνει την εικονική πραγματικότητα που κατ εντολή του δημιουργείται γύρω του ως μέσο επικοινωνιακής υπεροχής σαν να είναι πραγματική αποδοχή του κόσμου. Με δική του ευθύνη οδηγεί στο Κοινοβούλιο τον Τσίπρα για να αναμετρηθεί μαζί του και να χάσει τελικώς, πράγμα που δεν αντιλαμβάνεται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσα του είναι ένας Σαμψών που είναι έτοιμος να πεθάνει μετά των αλλοφύλων, αν τελικώς δεν προλάβουν να τον κουρέψουν το βράδυ των εκλογών. Όχι οι αλλόφυλοι αλλά οι δικοί του.
Στερείται κάθε κοινωνικής ευαισθησίας αφού για αυτόν η κοινωνία οφείλει να έχει ως φυσική λειτουργία την ανισότητα. Η Ελλάδα πρέπει να είναι διατεθειμένη να του υποκλιθεί όπως έκανε άλλωστε όταν του έδωσε την πρώτη κρατική θέση μόλις επέστρεψε από το εξωτερικό . Αντιλαμβάνεται τις πολιτικές επιλογές των πολιτών ως υποχρέωση απέναντί του με αυτή τη επιμονή των κακομαθημένων παιδιών που είναι έτοιμα να κρατήσουν την αναπνοή τους μέχρι να γίνει το δικό τους. Και επειδή η ζωή πάντα σχεδιάζει διαφορετικά, όσο τα σενάριο δεν του βγαίνει τόσο θα παίρνει μεγαλύτερη δόση από τη συνταγή που επέλεξε. Πού θα σταματήσει; Αυτό πρέπει να το απαντήσουν οι εχέφρονες στη ΝΔ. Μέχρι στιγμής έχει φτάσει στα νεκροταφεία και σκάβει τάφους.
ΥΓ: Επειδή συχνά μιλάμε για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, η Αριστερά ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε τη φωτογραφία του Μητσοτάκη με τους Ναζί, ούτε την έκανε στοιχείο πολιτικής αντιπαράθεσης τότε που ήταν πρόσφορο. Η ηθική της δεν επέτρεπε τη σπέκουλα πάνω σε πράγματα που δεν μπορούσαν να στοιχειοθετηθούν. Μέσα από την ηθική της Αριστεράς και της δημοσιογραφίας, ο υπογράφων αν και αντίθετος πολιτικά με το Μητσοτάκη , αποκάλυψε πως υπήρχε σχέδιο της Στάζι να εμφανιστεί ο πρώην πρωθυπουργός ως συνεργάτης των Γερμανών. Την εποχή εκείνη ο Κυριάκος Μητσοτάκης σπούδαζε και ήταν μάλλον αδιάφορος με όλα αυτά και απ ό,τι αποδεικνύει σήμερα και στο ηθικό χρέος.