Οι ηγέτες κρίνονται από τον τρόπο που ανταποκρίνονται στις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν.
Γενικός κανόνας, ιστορικά δοκιµασµένος. Οι πρωθυπουργοί δεν δοκιµάζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα, τα αυτάρεσκα διαγγέλµατα και τα πορτρέτα των πρωινάδικων. Ο Αλέξης Τσίπρας δοκιµάστηκε ως πρωθυπουργός, βγάζοντας τη χώρα από τον ασφυκτικό κλοιό των µνηµονίων και αφήνοντας στα δηµόσια ταµεία 37 δισεκατοµµύρια ευρώ. ∆εν έχει σηµασία αν κάποιος καλοπροαίρετα ή σε βαθµό προπαγάνδας τού προσάπτει τα περί αθέτησης όσων έλεγε και βάζει στην εξίσωση κριτήρια για να δηλώσει την όποια πολιτική διαφοροποίηση. Το δεδοµένο είναι ότι τον στόχο απέναντι στον οποίο βρέθηκε τον πέτυχε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δοκιµάζεται µε την πανδηµία. Κανένας δεν έχει την απαίτηση να σκοτώσει τον κορονοϊό όπως ο Αϊ-Γιώργης τον δράκο. Βρέθηκε απέναντι σε µια υγειονοµική και οικονοµική κρίση µε γεµάτα τα ταµεία και πρέπει να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις για να σώσει ό,τι µπορεί να σωθεί. Επίσης κανένας δεν του ζητάει να σώσει τα πάντα. Απέναντι σε αυτό λοιπόν κρίνεται και οφείλει να απαντήσει αν µπορεί να αντεπεξέλθει ως πρωθυπουργός της χώρας. ∆ιαφορετικά, να δηλώσει ότι δεν µπορεί. Ο κύριος Μητσοτάκης είναι από τα γεννοφάσκια του πολιτικός, γόνος πολιτικής οικογένειας και ως τέτοιος είναι ευνοηµένος σε όλες τις δοκιµασίες που συνήθως επιφυλάσσει η πολιτική σε αυτούς που δοκιµάζει και τη δοκιµάζουν. Με λίγα λόγια, ο Μητσοτάκης δεν είναι ο Νίκος Σταυρίδης στη γνωστή ταινία «Ανθισµένη αµυγδαλιά» (1959) που αναφωνεί «µα, µε κάνεις εµένα, φίλε µου, πρωθυπουργό για έξι µήνες;». Το επιδίωξε να γίνει ή, για να ακριβολογούµε, το µεθόδευσε, σε συνεργασία µε αυτούς που αποτελούν το πραγµατικό και αδιόρατο σύστηµα εξουσίας. Τι κάνει λοιπόν απέναντι στην πανδηµία;
Ας τα πάρουµε από την αρχή. Στο πρώτο κύµα της πανδηµίας ο Μητσοτάκης αποφάσισε να θέσει σε lockdown τη χώρα. Ηταν µια χώρα που δεν είχε την ατυχία της Ιταλίας, όπου από το αεροδρόµιο του Μιλάνου πέρασαν τις κρίσιµες εβδοµάδες της εξάπλωσης του κορονοϊού δεκάδες εκατοµµύρια επιβάτες και (µοιραία) φορείς του ιού. Εκλεισε λοιπόν τη χώρα για να προετοιµαστεί το σύστηµα υγείας και να γίνουν ΜΕΘ. Κατά τη διάρκεια της επιτυχίας του µέτρου του αποκλεισµού ο Μητσοτάκης αυτοανακηρύχθηκε σε σωτήρα, σε ηγέτη που έπραξε αποφασιστικά, έσωσε τη χώρα και δηµιούργησε µια τεχνητή, ωραιοποιηµένη εικόνα για την επιστηµονική επιτροπή. Σήµερα αποδεικνύεται (και αποδεικνύεται από επιστήµονες πρώην µέλη της) ότι η επιτροπή αυτή ήταν ένα πολιτικό εργαλείο, µε αντιφατικές αποφάσεις που µπέρδευαν συνεχώς τον κόσµο. Αυτός είναι και ο λόγος που τα πρακτικά της δεν δίνονται καν στη Βουλή.
Οσο διαρκούσε το πρώτο κύµα ο Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε στην εικόνα που του φιλοτεχνούσαν τα πληρωµένα από την κυβέρνηση ΜΜΕ. Θέλησε να αµαυρώσει και αυτήν των αντιπάλων του. Τους κατηγορούσε ότι δρουν ανεύθυνα κάθε φορά που ρωτούσαν τι γίνεται µε τον κορονοϊό και γιατί δεν ενισχύονται οι πολίτες οικονοµικά. Εφτασε στο σηµείο να χρησιµοποιεί ως πολιτικό επιχείρηµα το «πόσους νεκρούς θα είχαµε µε Τσίπρα;», µε τον ίδιο ακριβώς ανήθικο και ανθρωποφάγο τρόπο που στην τραγωδία στο Μάτι έλεγε διά του Συνολάκη «θα εκκενώναµε το Μάτι σε 20 λεπτά».
Στη συνέχεια ο Μητσοτάκης από την ανευθυνότητα πέρασε στο έγκληµα. Ανοιξε τα σύνορα της χώρας χωρίς να απαιτήσει τεστ, γιατί έτσι ήθελαν οι τουριστικοί πράκτορες. Γέµισε τα πλοία και τα αεροπλάνα µε 80% και 100% πληρότητα. ∆εν έκανε τεστ ούτε ιχνηλάτηση κρουσµάτων (το δήλωσε η πρέσβειρα της Ολλανδίας στην Ελλάδα για να δικαιολογήσει την αποχώρηση των Ολλανδών από τη χώρα) και, το χειρότερο, δεν διέθεσε δωρεάν το τεστ για κάθε Ελληνα, δίνοντας την ευκαιρία στα διαγνωστικά κέντρα να θησαυρίζουν.
Ενώ έκανε «εισαγωγή κορονοϊού», δεν έφτιαξε ΜΕΘ ούτε προσέλαβε γιατρούς. Οπως αποκαλύπτει σήµερα το Documento, ακόµη και οι ΜΕΘ τις οποίες δώρισαν οι ιδιώτες τον Απρίλιο δεν έχουν κατασκευαστεί.
Καταδίκασε τους πολίτες να συνωστίζονται στα λεωφορεία και τα τρένα, τους µαθητές σε τάξεις που «δεν κολλάνε» και ως πρωθυπουργός επέτρεψε στην εκκλησία να εκµεταλλεύεται τη µεταφυσική αγωνία των πιστών παίζοντας µε ένα επιστηµονικό θέµα. Η µισή Ιερά Σύνοδος νοσεί σήµερα από κορονοϊό, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται έχει εξασφαλίσει ΜΕΘ… προληπτικά και προκαταβολικά αντί να παραδοθεί στον Θεό και στη µεγαλοσύνη Του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε την ανήθικη πρακτική να ενοχοποιεί τον ίδιο τον λαό του για τις δικές του ευθύνες. ∆εν έφταιγε ο ίδιος και οι πολιτικές του αποφάσεις, αλλά οι νέοι, οι µπαρόβιοι και όσοι είχαν συχνές σεξουαλικές επαφές. Σε ποια απ’ όλες τις κατηγορίες ανήκουν άραγε τόσοι ιερωµένοι που νοσούν;
Το απαύγασµα της ανηθικότητας και της κυβερνητικής αθλιότητας συµπυκνώνεται στη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα ότι ευτυχώς η κυβέρνηση δεν άκουσε τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν πέταξε τα λεφτά στις ΜΕΘ. Ο Πέτσας µε κυνισµό και µοναδικό στόχο να δικαιολογήσει την κυβερνητική απραξία ανακάλυψε το νέο «µαζί τα φάγαµε» του Θόδωρου Πάγκαλου. Τουλάχιστον ο Πάγκαλος είχε µια ιστορία, ο Πέτσας έχει µόνο την ιστορία που του φιλοτεχνούν κάτι κωλοπεριοδικά τα οποία χρηµατοδοτεί αδρά από τα λεφτά µας.
Και τι κάνουν σήµερα µπροστά στην πραγµατικότητα που υπάρχει; Επισπεύδουν προσλήψεις γιατρών ή κατασκευή ΜΕΘ; Οχι, βάζουν σε δράση το αστυνοµικό κράτος για να τιµωρεί όσους δείχνει µε το δάχτυλο ο Χρυσοχοΐδης ως υπεύθυνους. Ακόµη χειρότερα, δηµιουργούν ψεύτικες ελπίδες στον κόσµο ότι όπου να ’ναι φτάνει το εµβόλιο. Προσπαθούν να διασκεδάσουν την οργή του κόσµου κάνοντάς του ένα ψευδοεµβόλιο ελπίδας, µε γραφικά στην τηλεόραση και ρεπορτάζ φηµολογίας.
Φτάσαµε εδώ που φτάσαµε γιατί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έκαναν ή δεν έκαναν συγκεκριµένες επιλογές. Από αυτό κρίνεται κάθε πρωθυπουργός. Κανένας δεν ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηµιουργήσει το εµβόλιο για τον ιό. Του ζητούν όλοι να είναι πρωθυπουργός τη δύσκολη ώρα αντί για κονφερασιέ και πολιτικός απατεώνας. Στα εύκολα και τα ψεύτικα πρωθυπουργός µπορεί να είναι και ο Νίκος Σταυρίδης των ταινιών.
ΥΓ.: Τέσσερα χρόνια Documento και προχωράµε. Ζητάµε συγγνώµη από τον κύριο Μητσοτάκη που εξαιτίας µας συνεχίζει να µην έχει ησυχία. Ούτε ενδοοικογενειακή.