Μέχρι πότε θα ψάχνουμε «πέτρες» για τον ένοχο; (Με αφορμή ένα μωρό που πετάχτηκε από το μπαλκόνι)

Πάρτε πέτρες και λιθοβολήστε την 22χρονη που πέταξε το νεογέννητο μωρό της από το μπαλκόνι.

Φταίει.

Για να δούμε όμως και ποιοι άλλοι μπορεί να φταίνε που το 2018 μια κοπέλα λέει ότι αναγκάστηκε να κρύψει την εγκυμοσύνη της γιατί φοβόταν τι θα πει η μητέρα της και ο κόσμος.

Η μαμά, και ο μπαμπάς – κι ας ήταν χωρισμένοι φταίνε;

Η παιδεία, που δεν θωρακίζει τα παιδιά να είναι αυτόνομα και κύριοι των επιλογών τους, φταίει;

Η πολιτεία που δεν διαθέτει δομές, ή κι αν τις διαθέτει είναι μόνο στα χαρτιά, ώστε οι νέοι άνθρωποι να έχουν ένα αποκούμπι που να λύνει απορίες αλλά και πρακτικά προβλήματα, φταίει;

Ο τύπος, ο πατέρας φταίει;

Ο συντηρητισμός της κοινωνίας φταίει;

Πόσες «πέτρες να ρίξεις»; Φτάνεις όλους τους στόχους ή αρκεί να ματώσει η άκαρδη μάνα και το πλασματάκι που πέθανε βίαια θα δικαιωθεί;

Φτάνει ένα φορτηγό πέτρες να θάψουν αιμόφυρτη την μάνα ώστε να μην υπάρξει επόμενη φοβισμένη νέα κοπέλα που αναγκάζεται να γεννήσει ένα παιδί που δεν το θέλει; Φτάνει;

Και για πες, αυτό το πλάσμα, θα γινόταν πούστης ή λεσβία αν το έπαιρνε με αναδοχή ένα ομόφυλο ζευγάρι; (για να χρησιμοποιήσω το ηλιθιοδέστερο των επιχειρημάτων που ακούγονται και να απαντήσω με βάση αυτό το γελοίο επιχείρημα: Ας γινόταν, θα είχε μεγαλώσει και θα ζούσε!!!)

Θα μου πεις: θα μπορούσε να το πάρει ως ανάδοχος ένας καθωσπρέπει παπάς, να το βιάζει από μικρό και αυτοκτονήσει αργότερα. Ναι σωστά, το έχουμε δει κι αυτό το έργο και πάλι βγάλαμε το «ανάθεμα» από μέσα μας.

Όπως και τώρα για την 22χρονη. Μέχρι να μάθουμε τον τραγικό θάνατο του επόμενου αθώου θύματος και να αγανακτήσουμε. Το θέμα είναι μέχρι τότε προλαβαίνει να αλλάξει κάτι ή πάλι θα ψάχνουμε πέτρες για τον ένοχο;