Διχασμένα τα αντιΣΥΡΙΖΑ και τα αντιδεξιά στελέχη, με το κίνημα να δίνει μάχη επιβίωσης.
«Εχουμε σταθερά ανοδική τάση το τελευταίο διάστημα. Διαρκώς επιστρέφουν σε μας απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, άνθρωποι που στις ευρωεκλογές επέλεξαν την αποχή» δήλωσε πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά, υποστηρίζοντας μάλιστα –εμμέσως πλην σαφώς– ότι η ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο συνέβαλε σε αυτή την «ανοδική τάση»! Γεγονός είναι ότι τόσο η απόφασή της να έρθει σε ρήξη με τον προκάτοχό της στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ μέσα στην προεκλογική περίοδο όσο και η επιμονή όλων των ηγετικών στελεχών του Κινήματος Αλλαγής πως «η χώρα χρειάζεται σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση» οφείλονται στην επιτακτική ανάγκη του κόμματος να πείσει ότι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αντιδεξιού μετώπου, προκειμένου όσοι πολίτες φοβούνται την απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ σε περίπτωση αυτοδυναμίας να προτιμήσουν το ΚΙΝΑΛ και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ…
Ο παράγων Βενιζέλος
Η απόφαση της Φ. Γεννηματά να δείξει την έξοδο ουσιαστικά στον Ευ. Βενιζέλο (όσο κι αν το αρνείται η ίδια, περί αυτού πρόκειται), παρά το γεγονός ότι τα στελέχη που αντέδρασαν προτίμησαν τη συνοχή του κόμματος και την εξασφάλιση του δικού τους… κοινοβουλευτικού μέλλοντος, βρίσκει την παράταξη διχασμένη. Και αυτό γιατί στους κόλπους του Κινήματος Αλλαγής υπάρχουν τα αντιΣΥΡΙΖΑ στελέχη, που δεν θα τα δυσαρεστούσε μια συνεργασία με τη ΝΔ –Ανδρέας Λοβέρδος, Γιάννης Μανιάτης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος– αλλά και τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ στελέχη, που θα έβλεπαν θετικά μια σύμπραξη με το κυβερνών κόμμα, τουλάχιστον ως ένα κεντροαριστερό μέτωπο απέναντι στη Δεξιά.
Είναι γεγονός, πάντως, ότι ο κ. Βενιζέλος στην τηλεοπτική του συνέντευξη μετά τη ρήξη είχε δίκιο σε ένα πράγμα: στο ΚΙΝΑΛ κατά βάθος προτιμούν να πάρει αυτοδυναμία η ΝΔ, προκειμένου και να αποφύγουν τυχόν διλήμματα σε περίπτωση που δεχτούν πιέσεις ώστε να μη βρεθεί ακυβέρνητη η χώρα και πάμε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική, αλλά κυρίως για να βρεθούν στην αντιπολίτευση και να μπορέσουν να ανασυνταχθούν με άνεση χρόνου και μεγαλύτερη οργάνωση.
Μάλιστα ορισμένα στελέχη του κόμματος που πρόσκεινται στον Ευ. Βενιζέλο απορούσαν με την κίνηση Γεννηματά, διερωτώμενα σε τι θα χρησιμεύσει η «αποπομπή» του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ ως «φιλοδεξιού», αφού έτσι κι αλλιώς η ΝΔ θα πάρει αυτοδυναμία! Τόσο σίγουροι οι βενιζελικοί του κόμματος για την πρωτιά και την αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη! Αυτό που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, όμως, είναι ότι η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ με αυτή την απόφαση θέλησε κυρίως να πάρει πίσω τον κόσμο που στράφηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και απογοητεύτηκε ακριβώς επειδή απέδιδε στο ΠΑΣΟΚ δεξιόστροφη πολιτική! Εξάλλου όσοι θα έβλεπαν με καλό μάτι μια συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν απέναντί τους όσους χτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου για οριστική ενσωμάτωση του ΚΙΝΑΛ στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος άλλωστε δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ηγέτης της προοδευτικής παράταξης.
Σταθερά αντιΣΥΡΙΖΑ
Πάντως οι ελπίδες που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη ρήξη Γεννηματά – Βενιζέλου για επικράτηση ήπιων τόνων απέναντί του από πλευράς ΚΙΝΑΛ κατέρρευσαν την ίδια κιόλας μέρα! «Οταν απειλούν το σπίτι μας με εξαφάνιση είναι μάλλον θράσος να προσδοκούν συμπράξεις και φιλίες» υποστηρίζει η Χαριλάου Τρικούπη, που συνεχίζει στη σκληρή αντικυβερνητική γραμμή μέχρι τις εκλογές, ενώ έχει ήδη βάλει στο τραπέζι το ποιος είναι υπεύθυνος και ικανός να ασκήσει σοβαρή αντιπολίτευση, χωρίς τους «Ρουβίκωνες παρά πόδα», όπως τονίζει η Φ. Γεννηματά σε κάθε ευκαιρία!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, δεν παύει να είναι η δεύτερη μεγάλη πολιτική δύναμη της χώρας, όπως αποτυπώθηκε και στις πρόσφατες εκλογές, και επικαλείται ακριβώς αυτήν τη δύναμη για να αποδείξει ότι αποτελεί τον μοναδικό προοδευτικό πόλο απέναντι στη Δεξιά. Η πλευρά ΚΙΝΑΛ, ωστόσο, θυμίζει –ειδικά μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες εξέλεξε 87 δημάρχους και αναδείχτηκε σε δεύτερη δύναμη– ότι οι δεσμοί της με την αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα παραμένουν άρρηκτοι.
Σε κάθε περίπτωση, ας μην ξεχνάμε τον ρόλο ορισμένων ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που αποτελούν ακόμη και στις μέρες μας ένα είδος γέφυρας μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο μια ικανοποιητική για αμφότερες τις πλευρές μελλοντική συμμαχία. Σε αυτό θα μπορούσε να προσθέσει κανείς δηλώσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος τις τελευταίες ημέρες που αρχίζουν να βγάζουν από το κάδρο των ευθυνών για την κρίση και τα μνημόνια το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας στο κέντρο μόνο τη ΝΔ και μάλιστα του Κώστα Καραμανλή.
Γιατί, όπως λέει και ένα προεκλογικό σποτ, «Στις 7 Ιουλίου ψηφίζουμε, στις 8 Ιουλίου τι;»…
