Η κυβέρνηση της Ν∆, µε το τελευταίο πακέτο µέτρων που ανακοίνωσε, προκαλεί κυριολεκτικά τη νοηµοσύνη των εργαζοµένων κάνοντας λόγο για «επιστροφή στους πολίτες», αφού πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό όταν αναλογιστεί κανείς την τεράστια επίθεση στα εισοδήµατά τους και στις ανάγκες τους. Προκαλεί τους εργαζόµενους καθώς, µε βάση την ίδια την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ αύξησε τα κρατικά έσοδα κατά σχεδόν 10 δισ. ευρώ το 2024, η «επιστροφή» είναι µόλις 1 δισ. ευρώ. Προκαλεί ακόµη περισσότερο την οργή των εργαζοµένων, καθώς ακόµη και σε αυτά τα µέτρα του 1 δισ., που εξήγγειλε, το 50% απευθύνεται απευθείας στο κεφάλαιο µε την αύξηση του Προγράµµατος ∆ηµοσίων Επενδύσεων.
Η πραγµατικότητα όµως που βιώνουν τα λαϊκά στρώµατα είναι αµείλικτη. Τα ενοίκια έχουν εκτοξευτεί πάνω από 30-40% την τελευταία πενταετία, ενώ σε ορισµένες περιοχές της χώρας έχουν γίνει κυριολεκτικά απλησίαστα για τα εργατικά – λαϊκά στρώµατα. Παράλληλα, η ακρίβεια «τσακίζει» την πλειονότητα των εργαζοµένων και συνταξιούχων που έχουν δει αθροιστικά µείωση στο πραγµατικό τους εισόδηµα, που µπορεί να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 40%. Σε αυτές τις συνθήκες τα κυβερνητικά µέτρα είναι κυριολεκτικά ψίχουλα. Το ένα ενοίκιο «επιστροφή» που υποσχέθηκε η κυβέρνηση αντιστοιχεί σε επιδότηση του ενοικίου της τάξης του 8,3%, µόλις δηλαδή το 1/5 της αύξησης των ενοικίων που έχουν υποστεί οι εργαζόµενοι µεσοσταθµικά την τελευταία πενταετία. Απ’ την άλλη, οι συνταξιούχοι έχουν απολέσει τεράστιο τµήµα της σύνταξής τους. Θυµίζουµε τη 13η και τη 14η σύνταξη και τις πολλαπλές µειώσεις που έχουν υποστεί από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων 15 ετών. Σε αυτές τις συνθήκες τα 250 ευρώ απέχουν δραµατικά απ’ την εκτίναξη του κόστους ζωής και τη µείωση των συντάξεων.
Η κυβέρνηση προκαλεί όταν εµφανίζεται να «µοιράζει µπόνους» στα εργατικά – λαϊκά στρώµατα, συγκαλύπτοντας από πού προέρχεται το τεράστιο πλεόνασµα, το οποίο φυσικά δεν έρχεται απ’ τον ουρανό. Μόνο το 2024 η κυβέρνηση αύξησε τα έσοδα κατά σχεδόν 10 δισ. ευρώ, µε τη συντριπτική πλειονότητα της αύξησης των εσόδων να αφορά φόρους και ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόµενοι. Η φορολόγηση µισθωτών µε εξαντλητικούς συντελεστές φορολόγησης, το ανελέητο κυνήγι αυτοαπασχολουµένων µε διάφορους τρόπους, τα ασφαλιστικά ταµεία που µε τους διαδοχικούς νόµους ΣΥΡΙΖΑ – Ν∆ πλέον έχουν θετικό πρόσηµο, κοντολογίς ο µόχθος των εργαζόµενων είναι που βρίσκεται πίσω από τα θηριώδη µατωµένα πλεονάσµατα.
Στην πραγµατικότητα, το αποτέλεσµα της κυβέρνησης βασίζεται στη διαχρονική επίθεση όλων των κυβερνήσεων στα δικαιώµατα του λαού: στις κουτσουρεµένες συντάξεις και στους µισθούς του δηµοσίου, στη φοροεπίθεση σε µισθωτούς και αυτοαπασχολούµενους, στον τεράστιο ΦΠΑ που κυριολεκτικά «καταπίνει» σχεδόν το 1/5 του λαϊκού εισοδήµατος, γιατί διαχρονικά οι κυβερνήσεις κατάλαβαν ότι η αύξηση του ΦΠΑ «γράφει καλύτερα» από την αύξηση των άµεσων φόρων. Εποµένως, η «επιστροφή» 500 εκατοµµυρίων απ’ τα δεκάδες δισ. που «κλέβει» το αστικό κράτος απ’ τους εργαζόµενους µόνο επιστροφή δεν είναι.
Και σαν να µη φτάνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας κραυγαλέα τον χαρακτήρα του αστικού κράτους, ανακοίνωσε στο ίδιο πακέτο µέτρων ότι από το 1 δισ. τα 500 εκατ. ευρώ θα πάνε απευθείας στο Πρόγραµµα ∆ηµοσίων Επενδύσεων, στηρίζοντας την κερδοφορία των µονοπωλιακών οµίλων, κυρίως του κατασκευαστικού τοµέα. Φυσικά δεν προξενεί εντύπωση αυτή η κατανοµή των πόρων. Ο προϋπολογισµός και οι φόροι δεν είναι τίποτε διαφορετικό από έναν µηχανισµό ανακατανοµής των πόρων προς όφελος του µεγάλου κεφαλαίου. Γι’ αυτό και τα κυβερνητικά µέτρα πάντα περιλαµβάνουν πακτωλούς χρηµατοδοτήσεων για µεγάλα έργα, για εξοπλιστικά προγράµµατα-µαµούθ δεκάδων δισ. ευρώ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, όπως αυτό που ανακοινώθηκε πρόσφατα, για τη στήριξη των οµίλων της λεγόµενης «πράσινης ανάπτυξης», για προγράµµατα ενίσχυσης της επιχειρηµατικότητας.
Οι τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες είναι και ακόµη µια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόµενοι πως το αστικό κράτος είναι διαχρονικά αντιλαϊκό, πως το «τσάκισµα» των εισοδηµάτων τους γίνεται µεθοδικά όλη την τελευταία δεκαπενταετία από όλες τις κυβερνήσεις, πως η στήριξη της κερδοφορίας των οµίλων µέσα απ’ τον προϋπολογισµό και τη φοροληστεία τους είναι συστατικό του χαρακτηριστικό. Να συνειδητοποιήσουν πως οι ανάγκες τους είναι ασυµβίβαστες µε την καπιταλιστική ιδιοκτησία, το κέρδος και τον ίδιο τον καπιταλισµό.
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.
