Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της απέλασης βρίσκονται 44 πρόσφυγες και μετανάστες από το Ιράκ, το Ιράν και το Πακιστάν, ανάμεσά τους μικρά παιδιά, που κρατούνται από την Παρασκευή στο λιμεναρχείο Ρεθύμνου.
Όπως καταγγέλλουν αλληλέγγυοι στο documentonews.gr στους πρόσφυγες και μετανάστες επιδόθηκε έγγραφο γραμμένο στα ελληνικά, το οποίο δεν μεταφράστηκε καθώς στο σημείο δεν βρισκόταν εξουσιοδοτημένος διερμηνέας, ενώ δεν επετράπη η είσοδος σε εθελοντή μεταφραστή. Όπως καταγγέλλεται, με βάση το έγγραφο πρόσφυγες και μετανάστες δηλώνουν ότι έχουν ενημερωθεί για τα νόμιμα δικαιώματά τους και ότι εντός τριών ημερών από την υπογραφή του ενδέχεται να ανακοινωθεί η απέλασή τους.
Στο Ρέθυμνο δεν υπάρχει εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, η αρμόδια για την Κρήτη εκπρόσωπος του οργανισμού βρίσκεται στη Ρόδο.
Μεταξύ των προσφύγων βρίσκονται τα μέλη πενταμελούς οικογένειας που επιδιώκει να επανενωθεί. Ο πατέρας και τα τρία παιδιά που είχαν καταφέρει να φτάσουν στο Λονδίνο, όπου και ζουν μόνιμα, ενώ η μητέρα έφτασε στην Κρήτη την Παρασκευή. Κατά τη συνάντηση της οικογένειας εκτυλίχθηκαν συγκινητικές εικόνες, καθώς η μητέρα κατέρρευσε στη θέα του συζύγου και των παιδιών της.
Πριν λίγες μέρες με αντίστοιχο τρόπο περίπου 70 πρόσφυγες και μετανάστες, πολλοί εκ των οποίων είχαν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να υποβάλουν αίτηση ασύλου, οδηγήθηκαν από το Ηράκλειο της Κρήτης σε προαναχωρησιακό κέντρο στην Κω.
Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες ανέφερε:
«Σαραντατέσσερις άνθρωποι ανάμεσα τους τέσσερα παιδιά, μεταφέρθηκαν την Παρασκευή το πρωί στο Ρέθυμνο, μετά από δύσκολη επιχείρηση διάσωσής τους στα νησιά Παξιμάδια, νότια της Αγίας Γαλήνης. Οι πρόσφυγες, στην πλειονότητα τους από το Ιράκ,* μερικοί από αυτούς κουρδικής καταγωγής, και λίγοι από το Ιράν, προσπαθούσαν να φτάσουν στην Ιταλία με μικρό ιστιοφόρο στο οποίο τους είχαν φορτώσει οι διακινητές. Όλοι ήταν σε κακή κατάσταση, εξαιρετικά ταλαιπωρημένοι, χωρίς να έχουν τραφεί τις τελευταίες μέρες. Τρεις από αυτούς χρειάστηκε να νοσηλευτούν.
Οι πρόσφυγες, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία των εγγράφων τους, κρατούνται στο χώρο του λιμεναρχείου, έναν χώρο που προφανώς δεν είναι κατάλληλος να φιλοξενήσει τόσους ανθρώπους για τις μέρες που θα χρειαστούν. Το Λιμενικό έχει χρεωθεί τη διαχείριση της κατάστασης, με τον Δήμο και την Αντιπεριφέρεια να μην έχουν αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη. Το γεγονός αυτό δείχνει πως παρά τα μεγάλα λόγια, δεν έχει γίνει ένας στοιχειώδεις σχεδιασμός για την αντιμετώπιση τέτοιων έκτακτων περιστατικών. Σε μια τουριστική περιοχή όπως το Ρέθυμνο, που μπορεί και φιλοξενεί καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες, είναι εξοργιστικό να μην υπάρχουν δομές κατάλληλες, να φιλοξενήσουν με αξιοπρέπεια 40 κατατρεγμένους ανθρώπους. Δεν είναι δυνατό, ο πόλεμος να μαίνεται γύρω μας, χιλιάδες άνθρωποι να εξαναγκάζονται σε φυγή και οι τοπικές αρχές να παραμένουν απροετοίμαστες.
Ευτυχώς, αποδείχτηκε πως υπάρχουν κομμάτια της κοινωνίας μας που το επίπεδο της φιλοξενίας τους δεν καθορίζεται από το πορτοφόλι του «ξένου», αλλά από την απλή και πανανθρώπινη προσφορά στους ξενιτεμένους. Από την πρώτη στιγμή κινητοποιήθηκαν εθελοντικές ομάδες και συλλογικότητες που δρουν στην πόλη μας. Ο Ερυθρός Σταυρός, η Μητρόπολη, το Χαμόγελο του Παιδιού, το Κοινωνικό Ιατρείο, τα σωματεία των εκπαιδευτικών και των γιατρών Ε.Σ.Υ., αντιφασιστικές και πολιτικές συλλογικότητες, φρόντισαν να καλυφθούν οι ανάγκες για ρούχα, σκεπάσματα, φαγητό, είδη υγιεινής. Είναι συγκινητικό, πως τόσοι πολλοί άνθρωποι νοιάζονται και προσφέρονται να βοηθήσουν με κάθε τρόπο. Όλοι αυτοί είναι που προασπίζονται την εικόνα του Ρεθύμνου ως μιας πραγματικά φιλόξενης πόλης.
Τις επόμενες ώρες και μέρες χρειάζεται διαρκής εγρήγορση και διεκδίκηση. Αξιοπρεπείς δομές φιλοξενίας και άμεση ενημέρωση για τα δικαιώματά τους είναι το ελάχιστο και απολύτως απαραίτητο για αυτούς τους ανθρώπους.
*Ειδικά όταν μιλάμε για το Ιράκ, ας μην ξεχνάμε πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή της βάσης της Σούδας στην καταστροφή αυτής της χώρας.»
