Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και πολύ περισσότερο με βάση όσα είπε το εκλεκτό μέλος της, δικαστής κύριος Σαλάτας στα τηλεοπτικά πάνελ, οι αναφορές του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη σε μεγάλες καθυστερήσεις δικαστικών υποθέσεων, αποτελεί σοβαρή Συνταγματική εκτροπή.
Η πρώτη αντίφαση είναι πως ο κύριος Σαλάτας και η Ένωση, ως μέλη της δικαστικής εξουσίας, κρίνουν σκληρά έναν εκπρόσωπο της Εκτελεστικής εξουσίας, αλλά ο ίδιος, ο Πολάκης δηλαδή, δεν μπορεί να κάνει το αντίστροφο. Το πώς ο κύριος Σαλάτας δημιουργεί αυτή τη σαλάτα ερμηνειών του Συντάγματος ώστε να βολεύει πρέπει να το απαντήσει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Πριν προχωρήσουμε σε αυτό που έκανε ο Πολάκης, να δούμε ποιοι είναι αυτοί που τον κατηγορούν γιατί έχει τη σημασία του και όπως λένε και στα δικαστήρια, σκιαγραφεί την αξιοπιστία του μάρτυρα, εν προκειμένω κατηγορίας.
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, είναι ένα επαγγελματικό σωματείο. Δεν είναι όπως θέλει να εμφανίζεται ένα θεσμικό όργανο της Δικαιοσύνης. Τα θεσμικά όργανα της Δικαιοσύνης και οι λειτουργίες τους περιγράφονται από το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας και δεν αποτελούν εξουσίες που οικειοποιείται μια καλή η κακή ομάδα επαγγελματιών. Το γεγονός ότι η λειτουργία της επαγγελματικής συντεχνίας των Δικαστών και Εισαγγελέων εφάπτεται της θεσμικής λειτουργίας της Δικαιοσύνης, δεν μεταφέρει ούτε εξουσίες ούτε ευθύνες από τον ένα στον άλλο. Στην έδρα ο Δικαστής είναι η Δικαιοσύνη και ελέγχεται από τα προβλεπόμενα όργανα. Στο σωματείο του είναι το μέλος της Ένωσης που συνδικαλίζεται προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα καλύτερα για τον κλάδο του. Η συγκεκριμένη Ένωση επιχειρεί συστηματικά να εμφανίζεται ως όργανο της Δικαιοσύνης, ως αδιόρατος ανώτατος βαθμός της, έτοιμος να νουθετήσει και να τιμωρήσει με μια δικαιοδοσία που δεν εκπορεύεται από κανένα νόμο, αλλά από τη διάθεση κάποιων συνδικαλιστών να εξουσιάζουν και τον κλάδο και τη Δικαιοσύνη.
Τι άλλο είναι οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές της Ένωσης; Θα αποφύγω την κρίση για τα άτομα (αν και έχω κάθε δικαίωμα να μιλήσω για τον καθένα από αυτούς οι οποίοι συχνά πυκνά βγάζουν ανακοίνωση για το πρόσωπό μου ενώ ένας με πήγε στους συναδέλφους του να με δικάσουν) και θα θυμίσω πώς λειτουργούν. Η Ένωση εμφανίζει επιλεκτικές ευαισθησίες και (αλίμονο) αντιπάθειες. Όταν η δημοσιογραφική έρευνα αποκαλύπτει το ρόλο της Εισαγγελέως Τσατάνη στην υπόθεση του Βγενόπουλου ή της Ράικου στις υποθέσεις Λιακουνάκου, η Ένωση βγάζει ανακοινώσεις συμπαράστασης στους Εισαγγελείς, βλέποντας στα δημοσιεύματα προσπάθεια να χτυπηθεί ο ανεξάρτητος ρόλος της Δικαιοσύνης. Τι και αν τα ίδια τα όργανα της Δικαιοσύνης παραπέμπουν σε πειθαρχική έρευνα τους συγκεκριμένους εισαγγελείς; Από την άλλη πλευρά, όταν ο Μαρινάκης και πολιτικά κόμματα επιτίθενται στην Εισαγγελέα Τζίβα, ο Άδωνης Γεωργιάδης στους Εισαγγελείς Διαφθοράς ή ο Βγενόπουλος στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αγγελή, είναι Σάββατο και έχει λιακάδα.
Ακόμη και όταν ισχυροί υπόδικοι καταφεύγουν με εξοντωτικά νομικά μέτρα εναντίον τους, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έχει αφωνία. Φυσικά αφωνία παθαίνει και όταν κυβερνήσεις και Υπουργοί προχωρούν σε νόμους για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ή ακόμη και για να αποφυλακίσουν εμπόρους ναρκωτικών. Εν ολίγοις, η συγκεκριμένη Ένωση αντί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κλάδου πολιτεύεται με εμφανή πρόθεση να χειραγωγήσει τους Δικαστές και τους Εισαγγελείς ενώ εμφανώς δρα στο όνομά τους σε ένα διαρκές νταραβέρι πιέσεων και εκβιασμών προς την εκτελεστική εξουσία.
Ας πάμε τώρα στον Παύλο Πολάκη, ο οποίος μίλησε για τρεις μεγάλες υποθέσεις, όπου οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, τους οποίους κατονόμασε, παρουσιάζουν σοβαρές καθυστερήσεις. Κατ’ αρχήν είναι αλήθεια αυτό που καταγγέλλει ο Πολάκης; Απολύτως. Οι καθυστερήσεις και οι χειρισμοί που περιγράφει αποτελούν πραγματικό γεγονός, ενώ οι συνεχείς αργοπορίες στις υποθέσεις αυτές δεν έχουν καμία νομική δικαιολογία.
Έχει δικαίωμα ο Πολάκης να εκφράζει αυτές τις απόψεις; Μήπως είναι προσπάθεια επηρεασμού της Δικαιοσύνης και παρέμβασης; Για να είναι παρέμβαση στη Δικαιοσύνη όπως λέει η Ένωση πρέπει να κάνουμε την παραδοχή ότι οι δικαστές και οι εισαγγελείς επηρεάζονται από τις δηλώσεις υπουργών και δεν κάνουν όπως πρέπει το καθήκον τους. Επίσης, αν επηρεάζει η άποψη Πολάκη, σίγουρα επηρεάζει και η άποψη ενός υποψήφιου πρωθυπουργού όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τον οποίο συναντήθηκαν τα μέλη της Ένωσης και τελικώς στάθηκαν δίπλα του για να πει όσα πίστευε για τη Δικαιοσύνη, δηλαδή τα αντίθετα από τον Πολάκη.
Και ας πάμε στην ουσία. ‘Οσα υποστηρίζει η Ένωση πως αποτελούν εκτροπή Πολάκη, είναι τα ίδια μια αντίληψη βαθιά αντιδημοκρατική και εκτροπής. Πέρα από το γεγονός πως ο Πολάκης εκπροσωπεί στις υποθέσεις που περιγράφει το Υπουργείο Υγείας, δηλαδή τον παθόντα, εκφράζει την άποψή του. Έχει σημασία ότι η άποψη αυτή δεν απέχει από του μέσου Έλληνα για το τι συμβαίνει στη Δικαιοσύνη αλλά το σημαντικό είναι πως έχει κάθε δικαίωμα να εκφέρει άποψη και κρίση. Το δικαίωμα στη γνώμη είναι συστατικό στοιχείο και εγγύηση για τη Δημοκρατία. Ο καθένας οφείλει ανάλογα με το ρόλο ευθύνης και τις γνώσεις του όχι να κρύβει και να σιωπά, αλλά να παίρνει το βάρος της άποψης για να βοηθήσει το δημόσιο βίο. Έτσι, μόνο έτσι μπορεί να λειτουργεί η Δημοκρατία. To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πολλές φορές υποστηρίξει με αποφάσεις του το δικαίωμα κάθε πολίτη να κρίνει και τη Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της. Το 2010 μάλιστα, έλληνας δικηγόρος, ο Γ. Αλφαντάκης, καταδίκασε το ελληνικό δημόσιο γιατί δικαστήριο τον είχε καταδικάσει επειδή χαρακτήρισε γελοία μια εισαγγελική πρόταση (δείτε εδώ την απόφαση).
Ο υπουργός είναι και αυτός Έλληνας πολίτης ο οποίος έχει δικαίωμα και οφείλει να εκφράζει άποψη ιδίως όταν αυτά για τα οποία μιλά αποτελούν στοιχεία στον τομέα ευθύνης του. Η Ένωση Δικαστών επιχειρεί να θέσει τον εαυτό της και όσους επιλέγει να προστατεύσει κατά καιρούς, πάνω και έξω από την κριτική . Να αυτοαναγορευθεί σε υπέρτατη εξουσία που κανένας δεν μπορεί να πιάσει στο στόμα του. Επιμένοντας επιλεκτικά, οι συνδικαλιστές της Ένωσης, υπερασπίζονται το διακριτό των εξουσιών, αλλά ξεχνούν τον έλεγχο ο οποίος δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στα ελεγκτικά όργανα αλλά και στην άποψη που διαμορφώνεται στην κοινωνία ως συγκερασμός ελεύθερων απόψεων ελεύθερων ανθρώπων. Ειδικά οι πολιτικοί κρίνονται για την άποψη που εκφράζουν και εκλέγονται με γνώμονα αυτή, πράγμα που δεν συμβαίνει με τους δικαστές.
Ο Παύλος Πολάκης είναι ελεύθερος να εκφέρει άποψη στη βάση του ίδιου δικαιώματος που έχει και ο κάθε κύριος Σαλάτας ο οποίος εκπροσωπεί μια άλλη εξουσία. Το αν αρέσει η άποψη ή ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται είναι άλλο θέμα, αλλά δεν μπορεί να μετατρέπεται σε απαγόρευση άποψης.
Άποψη μπορεί να εκφράζει και η Ένωση, αλλά νομίζω πως η πιο χρήσιμη άποψη που θα μπορούσε να εκφράσει θα ήταν αυτή που θα περιέγραφε γιατί ισχύουν όσα είπε ο Πολάκης. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια επικίνδυνη αντιδημοκρατική σαλάτα από ένα συνδικαλιστικό σωματείο που με νομικισμούς και εφευρέσεις ευαισθησίας επιχειρεί εισπήδηση σε εξουσία που δεν έχει. Η αντίληψη «εγώ είμαι το κράτος» δεν παράγει Δημοκρατία, παράγει Λουδοβίκους. Όπως και η συνεχής συμπόρευση με Αντουανέτες.
