Μια σειρά έργων από όλο το φάσμα των τεχνών, οι “Μεταμφιέσεις”, εμπνευσμένες από τη “Γραμμή του Ορίζοντος” του Χρήστου Βακαλόπουλου, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ε-ταιρείας Θεάτρου “Θέρος”, κάνουν τη διαδικτυακή τους έναρξη την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου.
Οι “Μεταμφιέσεις”, οι οποίες θα διαρκέσουν έως τον Ιούνιο του 2021, θα πραγματοποιούνται ψηφιακά, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας grammiorizontos.com, και δια ζώσης στον νεο-σύστατο χώρο “Κάμιρος”, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Για την καλλιτεχνική ομάδα της “Θέρος”, η “Γραμμή του Ορίζοντος” αποτελεί τα τελευταία πέντε χρόνια ένα κείμενο-πρόσκληση, να αναζητήσει νέους τρόπους και δρόμους στη θεατρική τέχνη. Μια θεατρική παράσταση από μόνη της, όμως, “δεν θα έστεκε στα πόδια της”. Έπρεπε και η ίδια να αποτελέσει μια πρόσκληση για τη δημιουργία άλλων καλλιτεχνικών έργων. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα των “Μεταμφιέσεων”, που επιχειρεί να δημιουργήσει ένα μωσαϊκό ικανό να αποτυπώσει τη θεματική και μορφική πληθωρικότητα του σπουδαίου έργου του Χρήστου Βακαλόπουλου. Το μυθιστόρημα μεταμφιέζεται σε παράσταση και αυτή με τη σειρά της σε ραδιοφωνική εκ-πομπή, σε έκθεση, σε ταινία, σε μουσική, σε συζητήσεις, φέρνοντας κοντά 14 ραδιοφωνικούς παραγωγούς, 11 εικαστικούς, 15 κινηματογραφιστές, 15 μουσικούς, φιλολόγους, λογοτέχνες και μελετητές σε ισάριθμα έργα βασισμένα στο εμβληματικό αυτό μυθιστόρημα.
Η “Γραμμή του Ορίζοντος”, ωστόσο, χρειαζόταν έναν τόπο μη χαρακτηρισμένο θεατρικά, ικανό να φιλοξενήσει όλο το φάσμα των εκδηλώσεων και των δράσεων που τη συνιστούν. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τη διαδικτυακή της πλατφόρμα, που θα φιλοξενήσει ψηφιακά ένα μέρος τους, η Εταιρεία Θεάτρου “Θέρος” δημιούργησε τον παραπάνω τόπο από το μηδέν, για τη διά ζώσης συνάντηση με το κοινό, όταν αυτή θα είναι δυνατή.
Το “Κάμιρος”, ένα πλοίο που κάποτε ήταν πόλη, έδωσε το όνομά του σε έναν χώρο στην Κυψέλη, που κι αυτός κάποτε με τη σειρά του θα δώσει τη θέση και το όνομά του σε κάτι άλλο. Έως τότε, όμως, φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα πολιτισμικό κέντρο, ανοιχτό σε ανθρώπους με πολύ διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με κοινές ανάγκες και αγωνίες. Η διαχείρισή του, άλλωστε, θα ταξιδεύει από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη. Κάθε έξι μήνες, την καλλιτεχνική του επιμέλεια θα αναλαμβάνει διαφορετικός δημιουργός ή/και καλλιτεχνική ομάδα, έχοντας την ελευθερία να συνθέσει ένα ρεπερτόριο βασισμένο στις δικές του/της αναφορές και καλλιτεχνικές επιθυμίες, και να αναπτύξει την έρευνά του/της στο πεδίο του θεάτρου και των άλλων τεχνών.
“Ανάγκη δική μας και πιθανόν πολλών ακόμη καλλιτεχνών, εξαιτίας της τρέχουσας παγκόσμιας συνθήκης και εν όψει της “επόμενης μέρας”, δεν ήταν να φτιάξουμε έναν θεατρικό χώρο που θα στεγάσει τις παραστάσεις μας-η Αθήνα έχει ήδη πολλά και αξιόλογα θέατρα- αλλά να λειτουργήσουμε ένα δια-καλλιτεχνικό κέντρο, ευέλικτο και ικανό να μετασχηματίζεται, για να φιλοξενεί τις ιδέες του εκάστοτε καλλιτεχνικού υπεύθυνου. Με το παρόν εγχείρημα, όλοι εμείς στη “Θέρος” στρέφουμε την προσοχή μας στον άλλον: στον άλλον καλλιτέχνη, στον άλλο άνθρωπο, στον άλλο συνεργάτη και, κατ’ επέκταση, σ’ αυτόν τον άλλο ολόκληρο κόσμο, που ο καθένας από εσάς φέρει. Δίνουμε χώρο στον άλλον, με την ελπίδα να μάθουμε καλύτερα ποιοι είμαστε εμείς, με την επιθυμία αυτό το συνεχώς αυξανόμενο αίσθημα μοναξιάς της εποχής μας, έστω και ελάχιστα, να καμφθεί. Βρισκόμαστε όλοι μας, κατά μία έννοια, στη μέση του ωκεανού και πλέουμε σε αδιαφανή νερά. Μακάρι το Κάμιρος να αποδείξει πως διατηρεί ακόμα τα χαρακτηριστικά του παλιού συνονό-ματού του πλοίου. Κι όταν, εν καιρώ, φανεί η στεριά, μακάρι το Κάμιρος να αντέξει τον μετασχη-ματισμό του σε πόλη”.
Για την ώρα, η Εταιρεία Θεάτρου “Θέρος” κοιτάζει προς τη γραμμή του ορίζοντος, εκείνη την ευθεία-σημείο που ενώνει και ταυτόχρονα χωρίζει τον ουρανό απ’ τη θάλασσα. Που κάνει αισθητό το βάθος πεδίου μιας εικόνας και ταυτόχρονα του δίνει ένα όριο, ένα τέλος. Πρόκειται, βέβαια, για ένα όριο ψευδαισθητικό: η γραμμή του ορίζοντος μοιάζει με το τέλος του τοπίου που απλώνεται μπροστά, αλλά δεν είναι. Είναι τόσο υπαρκτή, όσο και όχι. Το μόνο πραγματικά υπαρκτό είναι το συμβάν της συνάντησης δύο διαφορετικών στοιχείων, που μεταμφιέζεται σε σημείο συνάντησης. Με τον ίδιο τρόπο και η “Γραμμή του Ορίζοντος” για όλη τη δημιουργική ομάδα της “Θέρος” δεν είναι παρά μια επιθυμία για συνάντηση μεταμφιεσμένη σε καλλιτεχνικό έργο.
*Κάμιρος: Αρχαία πόλη της Ρόδου και σπουδαίο εμπορικό κέντρο, που άρχισε να παρακμάζει και να εξαφανίζεται στα-διακά απ’ τον 2ο αιώνα π.Χ.//Πλοίο της ΔΑΝΕ SEA LINE, εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς-Πάτμος-Λέρος-Κάλυμνος-Κως-Ρόδος έως το 1995, που αποσύρθηκε λόγω ατυχήματος.
Μ Ε Τ Α Μ Φ Ι Ε Σ Ε Ι Σ
Δεκέμβριος 2020-Απρίλιος 2021
Διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizontos.com. Δια ζώσης στο Κάμιρος, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες
Ρ Α Δ Ι Ο Φ Ω Ν Ι Κ Ε Σ Ε Κ Π Ο Μ Π Ε Σ
«Γιατί το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι να νυχτώνει σιγά σιγά».
Στη θέα μιας στατικής εικόνας, ο χρόνος διαστέλλεται· διαστέλλεται ο ρυθμός του, όχι η διάρκειά του. Μπροστά σε ένα τοπίο που αλλάζει αργά, οι λέξεις μεγαλώνουν· ακούγονται καλύτερα. Μια τέτοια στιγμή είναι τα απογεύματα: η εικόνα τους κυλάει σιγά σιγά, με αποτέλεσμα να προλαβαί-νεις να σκεφτείς λίγο καθαρότερα. Αντιστεκόμενα στον χρόνο τα απογεύματα, αφήνουν χώρο στις λέξεις να απλωθούν. Κι ίσως ακριβώς επειδή τα απογεύματα ανήκουν στις λέξεις, να μας θυ-μίζουν αυτούς που λείπουν.
Στον παρόντα κύκλο ραδιοφωνικών εκπομπών*, ένα απόγευμα κάθε εβδομάδα, ένας καινούριος καλεσμένος παραλαμβάνει τη “Γραμμή του Ορίζοντος” και παραδίδει ένα επεισόδιο, μια δική του εκδοχή της Γραμμής. Την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου, τις εκπομπές εγκαινιάζει η Ηλέκτρα Ελληνι-κιώτη, ενώ στις 30 Δεκεμβρίου αναλαμβάνει ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης. Οι καλεσμένοι του Ιανουαρίου θα ανακοινωθούν σύντομα.
[Κάθε Τετάρτη από 23 Δεκεμβρίου 2020 έως 17 Μαρτίου 2021 στις 19.30]. Τιμή εισιτηρίου: 3€
*Οι εκπομπές είναι προηχογραφημένες και διατίθενται δωρεάν στους συνδρομητές μέσω της ιστο-σελίδας grammiorizontos.com.
Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Ε Ι Σ — Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α Τ Α
Επιμέλεια: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Α) «Δεν χρειαζόταν καμιά πίστη, μόνο ένας τρόπος, χρειαζόταν ένας ωραίος τρόπος για να γίνεις κάτι πολύ μεγάλο που θα το αναγνώριζαν όλοι»
Τι εννοούμε με τον όρο «πνευματικότητα» γενικά αλλά και στην Τέχνη ειδικά; Πώς ορίζεται στη σύγχρονη εποχή και ποιοι από τους ορισμούς της συνομιλούν με τη σύγχρονη τέχνη; Μπορεί εν τέλει η πνευματικότητα σήμερα να είναι μια στάση επαναστατική; Κι αν ναι, τότε και κάθε καλλι-τεχνικό δημιούργημα που συνομιλεί μαζί της, αποτελεί προϊόν μιας τέχνης επαναστατικής; Υπάρ-χει επαναστατική Τέχνη; Κι αν ναι, οδηγεί και αυτή “σ’ ένα άπειρο εδώ και τώρα, σ’ ένα αδη-φάγο παρόν που δεν εξηγείται με τίποτα” και που “κάθε φορά που εξηγείται αρχίζει να ισχύει το αντίθετο” ;
Β) «Υπάρχουν, κι όσο υπάρχουν θα υπάρχει.»
Μια βραδιά για τον Χρήστο Βακαλόπουλο, μέσα από τα μάτια των φίλων του. Μια βραδιά αφιε-ρωμένη στο κέντρο του κόσμου. Το «γνωστό και άγνωστο , ορατό και αόρατο, κρυφό και φα-νερό» κέντρο του Χρήστου Βακαλόπουλου.
Γ) «Αυτή τη στιγμή λείπει, αν θέλετε του αφήνετε μήνυμα.»
Μια βραδιά αφιερωμένη στο έργο του Χρήστου Βακαλόπουλου και στη θέση που κατέχει στη ση-μερινή εποχή. Σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός, αρθρογράφος, συγγραφέας: ο δημιουργός Χρήστος Βακαλόπουλος ήταν μία πολύπλευρη προσωπικότητα, ένας καλλιτέχνης-μωσαϊκό. Δύσκολα μπορεί κανείς να μιλήσει για μία από τις ιδιότητές του, χωρίς να λάβει υπόψιν τις υπόλοιπες. Με το συγκεκριμένο αφιέρωμα, η “Θέρος” επιθυμεί να συγκεντρώ-σει όλες τις ψηφίδες αυτού του ιδιαίτερου δημιουργού, ώστε να ξανα-συνυπάρξουν όλες μαζί σε παρόντα χρόνο, ακριβώς όπως συνυπήρχαν μέσα του. Γιατί ο Χρήστος Βακαλόπουλος μπορεί αυτή τη στιγμή να λείπει, αλλά το έργο του εξακολουθεί να είναι παρόν με έναν τρόπο όλο και εντατικότερο. Σε αυτό το έργο, αν θέλει κανείς, μπορεί να αφήσει μήνυμα.
Δ) «Είναι σίγουρη ότι ήταν Έλληνας γιατί οι Έλληνες μέχρι τον Ιούλιο του 1971 ήξεραν να ντρέπονται»
Από την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης ως σήμερα. Από την αρχή της ανασυγκρότησης του ελληνικού έθνους ως σήμερα. Από τις απαρχές του ελληνικού διαφωτισμού, που χρονολογούνται λίγο αργότερα, ως σήμερα. Από αυτό το “τότε”, που μοιάζει σαν “πάντα” ως προς το ερώτημα “Τι είναι η ελληνικότητα;”. Από – Ως. Μια ενδιάμεση γραμμή. Μια γραμμή συνάντησης. Μια γραμμή ορίζοντος που συνθέτει δύο γαλάζια χρώματα. Το ένα, αναμνησιακό γαλάζιο, ενός μό-νιμα διαφεύγοντος παρελθόντος. Το άλλο, το γαλάζιο ενός παρόντος, το οποίο προσπαθεί συνε-χώς να ανασυνθέσει τον εαυτό του. Είναι η ελληνικότητα μόνο μνήμη και ανασύνθεση; Ποια είναι τα στοιχεία που τη συνθέτουν και πώς μπορείς να μιλήσεις για αυτά χωρίς να μιλήσεις για σένα; Γιατί “πρέπει να πεις τα πάντα, χωρίς να μιλήσεις κι ύστερα να εξαφανιστείς, αφήνεις μία σφρα-γίδα στη μνήμη κι ύστερα χάνεσαι, αυτό σήμαινε να είσαι Έλληνας μέχρι τον Ιούλιο του 1971”.
[Φεβρουάριος-Μάρτιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizon-
Π Α Ρ Α Σ Τ Α Σ Η
Η ταυτότητά της γράφει Ρέα Φραντζή. 32 χρόνων, μελαχρινή, ελαφρά ντυμένη. Αυτή τη στιγμή λείπει. Χιλιάδες χρόνια μετά την Αποκάλυψη. Τρεις μέρες από τότε που χώρισε με τον άντρα της. Πρώτη φορά βλέπει ζωντανή μπροστά στα μάτια της την ελληνική σημαία. Κανείς δεν προσέχει τη σημαία που στέκει αόρατη. Μόνο μια γυναίκα που μόλις χώρισε είναι σε θέση να την αντιληφ-θεί. Βγάζει τα μαύρα γυαλιά και ο ήλιος την τυφλώνει.
Το εμβληματικό κείμενο του Χρήστου Βακαλόπουλου θα αποτελέσει τη βάση για μια υβριδική πα-ράσταση συνάντησης του θεάτρου με τις υπόλοιπες τέχνες. Για μια χώρα μεταμφιεσμένη σε γυ-ναίκα που χωρίζει, χωρίς να ξέρει γιατί, που φεύγει για ένα αόρατο ελληνικό νησί˙ που δεν βου-τάει στη θάλασσα, ώσπου να είναι έτοιμη να κολυμπήσει προς τη γραμμή του ορίζοντος˙ που δί-νει μια εξήγηση λιγότερη.
Κείμενο: Χρήστος Βακαλόπουλος
Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη Δραματουργία: Δήμητρα Δερμιτζάκη Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Δήμητρα Λιάκουρα Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου Βίντεο: Μαρίλη Ζάρκου Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη
Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Ηρώ Σοφία Σμυρνιούδη
Βοηθός Σκηνογράφου – Artwork: Έλενα Μπούγου
Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Γιώργος Βουρδαμής, Μαρία Μαμούρη. Σε βίντεο: Όλια Λαζαρί-δου.
[Μάρτιος 2021, Κάμιρος]
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Η “Γραμμή του Ορίζοντος” βρέθηκε στα χέρια μου από τον καλλιτέχνη Αλέξανδρο Μιστριώτη. Κάθισε μια μέρα απέναντι μου και μου είπε: “Έστω ότι εσύ κι εγώ ξεκινάμε μια συνομιλία με αφορμή ένα βιβλίο. Κι έστω ότι αυτό το βιβλίο είναι η “Γραμμή του Ορίζοντος” του Χρήστου Βακαλόπουλου”. Έκτοτε πέρασαν χρόνια και ο λόγος που σήμερα ξεκινάω από αυτό είναι, γιατί ο Αλέξανδρος μου σύστησε το μυθιστόρημα του Χρήστου Βακαλόπουλου με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο: μέσα από τη συνάντηση με τον άλλον.
Τη συνάντηση αυτή ακολούθησαν συναντήσεις με κάθε έναν από τους συντελεστές. Και κάθε μια από αυτές φώτιζε με έναν καινούριο τρόπο αυτό το καλειδοσκοπικό μυθιστόρημα, το οποίο, ε-πειδή αφηγείται απλώς την ιστορία μιας 32χρονης Ελληνίδας, καταφέρνει να καταλήξει ένας ενα-γώνιος φιλοσοφικός στοχασμός για την Ελλάδα και τον σύγχρονο Έλληνα, τον “χαμένο κάπου ανάμεσα στον μελαγχολικό ύπνο της Ανατολής και στην κουρασμένη αϋπνία της Δύσης”. Ακριβώς αυτή η μηδενική προσπάθεια του να πει κάτι σημαντικό, του δίνει και τη δυνατότητα να περπατή-σει ένα συνήθως “σκοτεινό και ανώμαλο μονοπάτι”, όπως και η ηρωίδα του.
Η Ρέα Φραντζή δεν φεύγει, αναχωρεί, που πάει να πει ανοίγεται προς έναν άλλο χώρο. Αναχω-ρεί, γιατί κάποια χαράματα τον Ιούλιο του 1971, ένας νεαρός μπήκε στο δωμάτιό της, έκατσε α-πέναντί της, κάπνισε ένα τσιγάρο κι έπειτα έφυγε χωρίς να της πει τίποτα. Κι έτσι έμεινε ερωτευ-μένος μαζί της για πάντα. Και όταν το καλοκαίρι του 1988, καπνίζοντας αφηρημένη μπροστά στην τηλεόραση, η Ρέα θα θυμηθεί αυτόν τον νεαρό, θα αφήσει την τηλεόραση ανοιχτή, θα κατέ-βει στον Πειραιά και θα βγάλει εισιτήριο για το πρώτο νησί, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Η Φραντζή εγκαταλείπει μια λανθασμένη εντύπωση του εαυτού της και ταξιδεύει προς την ερώ-τηση, που σιωπηλά της απηύθυνε εκείνος ο νεαρός: «Ποια είσαι;».
Την ίδια ερώτηση προσπαθούμε να απαντήσουμε κι εμείς με την παράσταση, ερώτηση που νιώ-θουμε πως χρειάζεται να απαντήσει το θέατρο συνολικά, αν θέλει να εξακολουθήσει να απευθύ-νεται και-κυρίως- να του απευθύνονται. Και για να επιστρέψω απ’ όπου ξεκίνησα: έστω ότι ε-σείς και εμείς ξεκινάμε να συναντηθούμε με αφορμή τη “Γραμμή του Ορίζοντος”.
Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η
«Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ανθρωπότητα, το φάντασμα των μη προγραμματισμένων ήχων.»
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γρηγόρης Ελευθερίου
{15 μουσικοί και μουσικά σύνολα σε ισάριθμες μουσικές δημιουργίες, που θα παρουσιαστούν σε τρεις διαφορετικές μουσικές βραδιές}
“Δεν υπάρχει πια μουσική”, αναφέρεται χαρακτηριστικά στη “Γραμμή του Ορίζοντος”. Μία τόσο δυνατή πρόταση, που δεν μπορεί να αφήσει την φαντασία ήσυχη, πόσο μάλλον τη μουσική ενό-τητα των “Μεταμφιέσεων”. Τι θα συνέβαινε, αν πράγματι δεν υπήρχε πια μουσική, αν κρύφτηκε επειδή την υπερχρησιμοποιήσαμε, τη βλασφημήσαμε, τη θεωρήσαμε δεδομένη, την κάναμε δια-κόσμηση εσωτερικού κι εξωτερικού χώρου; Και πώς μπορεί να υπάρξει πάλι;
Η ερώτηση αυτή, αποτελεί κεντρικό πυρήνα των μουσικών “Μεταμφιέσεων”. Οι συνθέτες, οι μουσικοί και οι ακροατές καλούνται να μεταμφιεστούν, ώστε να μπορέσουν να κάνουν τη μου-σική να εμφανιστεί ξανά. Για να συμβεί αυτό, πρέπει όντως να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει πια μουσική, δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτήν και συναντιόμαστε για να την προσδιορίσουμε συνθέ-τοντας, ακούγοντας ή παρατηρώντας την πραγματικά.
Αφήνοντας πίσω τον γρήγορο χρόνο, την υπερπληροφόρηση, τα ιλιγγιώδη scroll down, προσκα-λούμαστε να δημιουργήσουμε μια ιεροτελεστία, σε ησυχία, να αφιερωθούμε στους ήχους και στο τι πραγματικά είναι για μας, σαν να μην υπήρξαν ποτέ πριν. Να τους γνωρίσουμε ξανά, να μας γνωρίσουμε ξανά. Ας μεταμφιεστούμε τις Πέμπτες, μπας και καταφέρουμε να εμφανίσουμε την μουσική. Ίσως υπάρξει πάλι. Ίσως αυτή η μεταμφίεση μας ταιριάζει περισσότερο από τις άλλες.
[Μάρτιος-Απρίλιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizon-
Ε Ι Κ Α Σ Τ Ι Κ Α
«Κάμιρος: ένα πλοίο με πορτοκαλιά φουγάρα»
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Δήμητρα Λιάκουρα
{Μια έκθεση με τη συμμετοχή 11 εικαστικών, επιμελημένη από τη σκηνογράφο κι ενδυματολόγο Δήμητρα Λιάκουρα, εμπνευσμένη από το πλοίο που μεταφέρει τη Ρέα Φραντζή στην Πάτμο}
Αντλώντας έμπνευση από την- προσκυνηματικού τύπου- αναδρομή της Ρέας Φραντζή σε στιγμές της ζωής της, αλλά και σε μνήμες μιας Ελλάδας που αλλάζει και με όχημα ένα πλοίο που δεν υ-πάρχει πια, η έκθεση “Κάμιρος: ένα πλοίο με πορτοκαλιά φουγάρα” έχει ως πρόθεση να προσεγ-γίσει το δίπολο συλλογική-προσωπική μνήμη.
Η συνύπαρξη των διαφορετικών καλλιτεχνών και ως εκ τούτου έργων, στοχεύει σε ένα συνεχές πέρασμα από το έσω στο έξω, με την αφήγηση που δημιουργεί το αποσπασματικό. Κωνσταντι-νούπολη. Πάτμος. Πειραιάς. Κατάκωλο. Βενετία.
[Μάρτιος-Απρίλιος-Μάιος 2021, Κάμιρος.]
Κ Ι Ν Η Μ Α Τ Ο Γ Ρ Α Φ Ο Σ
«Πάντα έχεις βγει στο κυνήγι μια εικόνας που κρατάς βαθιά φυλαγμένη μέσα σου.»
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαρίλη Ζάρκου
{15 σκηνοθέτες σε ισάριθμες ταινίες μικρού μήκους θα παρουσιαστούν σε τέσσερις διαφορετικές βραδιές προβολών}
Περιβαλλόμαστε από κινούμενες εικόνες. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας γίνονται όλο και πιο γρήγοροι και αδυνατούμε να συγκρατήσουμε εικόνες που μας συγκινούν. Υπάρχουν όμως κά-ποιοι που αποκαλούν ακόμα τη Φωκίωνος Νέγρη Φώκα Νέγκρα και ξαφνικά, άθελά τους, παγώ-νουν τον χρόνο.
Με αφορμή το βιβλίο του Χρήστου Βακαλόπουλου “Η Γραμμή του Ορίζοντος”, καλούμε 15 δη-μιουργούς να παράξουν μια ταινία μικρού μήκους εμπνευσμένη από το βιβλίο και να διηγηθούν, μέσα από τη δική τους ματιά, μια ιστορία. Σημασία δεν έχει το μέσο που θα χρησιμοποιήσουν για τη δημιουργία της, σημασία έχει η ιστορία. Διότι όλοι έχουμε μερικά τιμαλφή κρυμμένα μέσα μας. Κάποιοι τα έχουμε καταχωνιάσει σε ένα συρτάρι, κάποιοι άλλοι τα έχουμε πάνω στο κομοδίνο. Καιρός να τα βγάλουμε προς τα έξω και να αρχίσουμε να τα μοιραζόμαστε, γιατί έτσι ξεκινούν νέοι διάλογοι. Και είναι εποχή που τους έχουμε ανάγκη.
[Απρίλιος-Μάιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizontos.com.]
Μ Ε Τ Α Μ Φ Ι Ε Σ Ε Ι Σ | Συνοπτικό Πρόγραμμα & Τιμές εισιτηρίων
· Ραδιοφωνικές Εκπομπές [Κάθε Τετάρτη από 23 Δεκεμβρίου 2020 έως 17 Μαρτίου 2021 στις 19.30]
Τιμή εισιτηρίων: 3€
· Συζητήσεις-Αφιερώματα [Φεβρουάριος-Μάρτιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizontos.com.]
Τιμές εισιτηρίων: 3€ & 5€ αντίστοιχα
· Παράσταση [Μάρτιος 2021, Κάμιρος]
Τιμή εισιτηρίων: 14€
Early bird: 10€
· Μουσική [Μάρτιος-Απρίλιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας gram-
Τιμές εισιτηρίων: 12€ ζωντανά, 5€ ψηφιακά
· Εικαστικά [Μάρτιος-Απρίλιος-Μάιος 2021, Κάμιρος.]
Ελεύθερη είσοδος
· Κινηματογράφος [Απρίλιος, Μάιος 2021, Κάμιρος και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας grammiorizontos.com.]
Τιμές εισιτηρίων: 12€, 8€ ζωντανά, 5€ ψηφιακά
Δωρεάν όλες οι εκδηλώσεις για άνεργους, πολύτεκνους και ΑμεΑ.
Έκπτωση 50% για φοιτητές, συνταξιούχους κι επαγγελματίες εργαζομένους στον χώρο του πολι-τισμού. (Κράτηση θέσεων με σειρά προτεραιότητας και βάσει διαθεσιμότητας.)
Ειδική τιμή για αγορά εισιτηρίων τριών εκδηλώσεων (Μουσική-Κινηματογράφος-Θέατρο): 32€
Προπώληση εισιτηρίων
Ραδιοφωνικές Εκπομπές, Μουσική, Κινηματογράφος, Συζητήσεις, Αφιερώματα: grammiorizontos.com
Θεατρική παράσταση: viva.gr
Εταιρεία Θεάτρου “Θέρος”
Websites: therosensemble.com & grammiorizontos.com
Facebook: Theros Theatre Ensemble
Instagram: theros_theatre_ensemble
Κάμιρος
Ιθάκης 32, Κυψέλη
Τηλ.: 6989945228
