Το σχέδιο Τραμπ μοιάζει να βγήκε από τα πιο τρελά όνειρα του Ισραηλινού πρωθυπουργού
Η πολυδιαφημισμένη «συμφωνία του αιώνα», την οποία ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε επίσημα στον Λευκό Οίκο την περασμένη Τρίτη λανσάροντάς την ως σχέδιο για την «ειρήνευση» μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, δεν είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών. Ούτε ευελπιστεί να αποτελέσει χειροπιαστή αφετηρία για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση για πάνω από έναν αιώνα.
Το σχέδιο Τραμπ, διά χειρός του γαμπρού του Τζάρεντ Κούσνερ,ο οποίος ευθαρσώς δήλωσε στο αμερικανικό δίκτυο CNN ότι αν οι Παλαιστίνιοι το απορρίψουν, «θα τα κάνουν μαντάρα για άλλη μια φορά, όπως μαντάρα τα έκαναν με κάθε ευκαιρία που τους δόθηκε», τους ζητά στην ουσία να παραδοθούν, να καταπατήσουν τα ίδια τα δικαιώματά τους και να υπακούσουν… στους όρους τους οποίους υπαγορεύει το επιτελείο του Αμερικανού προέδρου.
Η χαρά του «Μπίμπι»
Το χαμόγελο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου σε όλη τη διάρκεια της παρουσίασης του σχεδίου Τραμπ ήταν αρκετό για να συμπεράνει κανείς, χωρίς καν να μπει στις λεπτομέρειες, ότι οι Παλαιστίνιοι θα είναι κάτι παραπάνω από ριγμένοι. Το σχέδιο, το οποίο είναι σαν να βγήκε από τα πιο τρελά όνειρα του υπόδικου για υποθέσεις διαφθοράς «Μπίμπι», τους προσφέρει την «ευκαιρία» να έχουν ένα ακόμη πιο κουτσουρεμένο –σε σχέση με τη συμφωνία του Οσλο το 1993– κράτος, για την ασφάλεια του οποίου υπεύθυνο θα είναι το Ισραήλ, στο οποίο θα παραχωρήσουν την Ιερουσαλήμ για ενιαία πρωτεύουσά του.
Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες δεν θα έχουν δικαίωμα επιστροφής στα σπίτια τους, αλλά μπορούν να ευχαριστήσουν τον πρόεδρο Τραμπ που επανέφερε το σχέδιο για κατασκευή σημαντικής οδικής αρτηρίας που θα συνδέει τη Γάζα με τη Δυτική Οχθη.
Ο μποναμάς του αιώνα που προσφέρει ο Ντόναλντ Τραμπ στο Ισραήλ έχει για κερασάκι τη νομιμοποίηση των ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Οχθη, με τον 70χρονο Νετανιάχου να έχει ήδη προαναγγείλει ότι σήμερα, Κυριακή, θα φέρει στην Κνέσετ, το ισραηλινό κοινοβούλιο, νομοσχέδιο για την επίσημη προσάρτηση των παρανόμως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, κατεχόμενων εδαφών.
Η βιασύνη του Ισραηλινού πρωθυπουργού όπως και το timing των αποκαλυπτηρίων του σχεδίου Τραμπ σαφώς δεν είναι τυχαία. Ο Νετανιάχου διανύει την τρίτη του προεκλογική περίοδο σε διάστημα μικρότερο του έτους μετά τις δύο αποτυχημένες προσπάθειές του να σχηματίσει κυβέρνηση και ευελπιστεί αυτήν τη φορά να κερδίσει την πολυπόθητη πλειοψηφία.
Περιγράφοντας τη συμφωνία ως μοναδική ευκαιρία για το Ισραήλ την οποία μόνο αυτός θα μπορούσε να… αποσπάσει από τις ΗΠΑ πλασάρει εαυτόν ως τον υποψήφιο που δικαιούται (να συνεχίσει) να είναι ο ηγέτης της χώρας. Το ταξίδι του στην Ουάσινγκτον τον βοήθησε ακόμη να μετριάσει την είδηση της παραπομπής του σε δίκη για τρία σκάνδαλα διαφθοράς, ακολουθώντας το παράδειγμα του έτερου παραπεμφθέντα, του Αμερικανού προέδρου Τραμπ.
Κίνδυνος ανάφλεξης
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η επισημοποίηση της ισραηλινής αποικιακής πολιτικής είναι ο μεγαλύτερος απτός κίνδυνος που προκύπτει από το σχέδιο Τραμπ. Κι αυτό επειδή ακόμη και οι εμπνευστές του δεν περίμεναν ποτέ να δουν το σχέδιο να υλοποιείται διά της επίσημης οδού, η οποία θα απαιτούσε τη σύμφωνη γνώμη των Παλαιστινίων.
Ωστόσο η επισημοποίηση αυτή αποτελεί επαρκή αφορμή για να προκαλέσει ντόμινο απρόβλεπτων αντιδράσεων εκ μέρους των Παλαιστινίων, κάτι που θα κλιμάκωνε επικίνδυνα την ένταση σε μια ήδη εύφλεκτη περιοχή, συμπαρασύροντας όχι μόνο τα γειτονικά κράτη αλλά και διεθνείς δρώντες.
Πόσο μάλλον όταν πέραν του εξευτελιστικού για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων περιεχομένου, το σχέδιο προσφέρεται σε αυτούς με περιτύλιγμα μια όχι και τόσο υποβόσκουσα απειλή: «Ή το δέχεστε ή ξεχνάτε τη λύση των δύο κρατών».
«Οταν κάποιος έρχεται να σου μιλήσει για ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο» είπε ένας Ισραηλινός στο BBC λίγο προτού ο Τραμπ παρουσιάσει το σχέδιό του στον Λευκό Οίκο. Τον αδικεί κανείς;
«Η προσέγγιση [του παλαιστινιακού] με όρους ασφάλειας και οικονομικής στήριξης δεν επιφέρει καρπούς. Αντίθετα, επιτείνει την κατάσταση εκτοπισμού. Οι όροι της συμφωνίας αποτελούν την καλύτερη απόδειξη των προθέσεων της συμμαχίας ΗΠΑ – Ισραήλ. Το ζήτημα ωστόσο που εγείρεται είναι ότι, όπως και στο παρελθόν, το σχέδιο Τραμπ μπορεί να λειτουργήσει ως de facto κατάσταση ενός “μεγάλου” αλυτρωτικού Ισραήλ από τον Ιορδάνη ποταμό έως τις μεσογειακές ακτές»
