Η σημερινή ελληνική πραγματικότητα είναι από τις πιο ζοφερές φάσεις της χώρας.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει επιβάλει ένα καθεστώς που περιφρονεί την κοινωνία αλλά και την αντιμάχεται. Ζούμε μια αντιδραστική αντικοινωνική επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Η απελπισμένη πριν από λίγα χρόνια ΝΔ επανήλθε δριμύτερη στην εξουσία και αυτό ήταν αποτέλεσμα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το ιστορικό δίδαγμα, λοιπόν, είναι ένα: η πολιτική των συμβιβασμών είναι αδιέξοδη και καταστροφική.
Η ελληνική κοινωνία των πολιτών απέδειξε ότι έχει συνείδηση και αντανακλαστικά. Εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον έχει αφήσει πίσω της τα κόμματα. Προσπάθησε να ανατρέψει την κατάσταση που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις δεκαετιών. Εντέλει, βέβαια, προδόθηκε από το αδίστακτο σύστημα της πολιτικής εξουσίας, εγχώριας και διεθνούς. Κυβερνήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη υποσχόμενες ανατροπή των μνημονιακών επιβολών. Αλλά η πραγματικότητα έφερνε πάντα συμβιβασμούς. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε όλοι σήμερα. Tο ελληνικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, έντρομο μπροστά στον κίνδυνο ανατροπών, αμύνθηκε απεγνωσμένα και κατάφερε να ανασυνταχθεί.
Η ενεργή κοινωνία, όμως, υπάρχει και δεν παραιτείται. Αντιμετώπισε αλλεπάλληλες προδοσίες, αλλά θα διεκδικήσει τον ιστορικό της ρόλο.
Αυτήν τη δυναμική της κοινωνίας των πολιτών επιδιώκει να εκφράσει και το κόμμα μας, το ΜέΡΑ25, με όσες δυνάμεις του αναλογούν. Είμαστε μόνο ένα κομμάτι της Ελλάδας που θέλει να βλέπει το μέλλον με το κεφάλι ψηλά, με καθαρή ματιά και συνείδηση. Χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς ιδιοτέλειες. Δεν έχουμε κανένα σύνδρομο ότι δήθεν κατέχουμε τη μοναδική αλήθεια. Θα είμαστε δίπλα σε πολλούς άλλους και μαζί με όσους αρνούνται να παραδοθούν.
Δεν είναι όλοι αυτοί ήρωες. Είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, που αγωνίζονται καθημερινά για τη ζωή τους, αλλά κρατούν τη συνείδησή τους ενεργή και βρίσκουν το κουράγιο να αντιστέκονται. Και δεν είναι καθόλου λίγοι!
Μας φοβούνται περισσότερο από όσο αφήνουν να φαίνεται. Το δείχνουν πολύ παραστατικά τα συστημικά ΜΜΕ και η μεταχείριση που επιφυλάσσουν σε κάθε αντίθετη φωνή. Ενα μόνο δείγμα, καθόλου τυχαίο όμως, είναι και η αντιμετώπιση που έχει το ΜέΡΑ25: αποσιώπηση θέσεων και δράσεων. Ελάχιστες αναφορές και πάντα με διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ολοκληρώνουμε, με σταθερά βήματα και με πρωτοποριακές και ρηξικέλευθες πρακτικές, και την οργανωτική μας συγκρότηση. Αυτή έχει έναν και μόνο σκοπό: να δημιουργήσει τις βάσεις, τα σημεία αναφοράς για τον διάλογο και την αλληλεπίδραση με την κοινωνία.
Βαδίζουμε προς το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριό μας και είμαστε αισιόδοξοι με βάση την ανταπόκριση που συναντάμε. Τα πράγματα στις συνθήκες του κοινωνικού εγκλεισμού δεν είναι εύκολα. Αλλά έχουμε τη δύναμη να υπερβούμε τις δυσκολίες.
Θέλουμε έναν κομματικό μηχανισμό με πραγματική αντιπροσώπευση, με ανόθευτη δημοκρατική λειτουργία, που να έχει παραγωγική δυνατότητα στην πολιτική και τη δυναμική για ουσιαστικές παρεμβάσεις στην κοινωνία και την εξουσία.
Μπορεί να είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο αλλά δεν είμαστε ανοιχτοί σε παζάρια. Θα υπηρετήσουμε τις αρχές μας, γιατί αυτές και μόνο είναι ο λόγος της ύπαρξης και της δράσης μας. Μας καθορίζει ο τίτλος μας, η Ρεαλιστική Ανυπακοή.
Καταθέτουμε θεσμικές προτάσεις για την προστασία των πολιτών και της πραγματικής οικονομίας.
Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι θα γίνουν αποδεκτές. Θεσμικά θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές αλλά δεν γίνονται. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει ότι δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του κυρίαρχου συστήματος. Υπάρχει ένας πόλεμος συμφερόντων ανάμεσα στην κοινωνία και την ολιγαρχία. Και η κυρίαρχη πολιτική όταν δεν είναι απλό εργαλείο της ολιγαρχίας είναι –στην καλύτερη περίπτωση– πρόθυμος σύμμαχός της. Αυτό ομολογούν κάθε φορά που απορρίπτουν τις προτάσεις μας.
Αυτός ο πόλεμος χαρακτηρίζει τη σημερινή πραγματικότητα. Και αυτός απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. Εκτός, λοιπόν, από τον ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία, έχουμε καταθέσει και συγκεκριμένη πρόσκληση για παλλαϊκή συστράτευση, με επτά αναγκαία σημεία σύμπτωσης.
Με βάση αυτή την αντίληψη προσεγγίζουμε και την όποια συζήτηση για «προοδευτική διακυβέρνηση». Αν δεν υπάρχει πρόθεση για τις αναγκαίες ρήξεις, κάθε λόγος γι’ αυτήν παραμένει κενός και ανήκει σε μια ανέξοδη φιλολογία για λαϊκή κατανάλωση. Αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλον. Χωρίς ρήξεις αυτό που θα μείνει θα είναι και πάλι μόνο μια ευτελής συστημική διαχείριση. Ισως και η ικανοποίηση της κατοχής θέσεων και αξιωμάτων. Αλλά δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Και, οπωσδήποτε, δεν μας αφορά καθόλου.
Οι προτάσεις μας για την ανατροπή της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, για την προστασία των δανειοληπτών και της λαϊκής κατοικίας, για την προστασία της εργασίας και την αποκατάσταση της πραγματικής παραγωγικής οικονομίας αποτυπώνουν τη θέση μας στον σημερινό πόλεμο. Θέλουμε να αλλάξουμε την αντίληψη της πολιτικής, όπως με τις προτάσεις μας για διεθνή διάσκεψη όλων των χωρών της Ανατ. Μεσογείου για τον καθορισμό ΑΟΖ και θαλάσσιων ζωνών και την άρνηση στην πολιτική των εξορύξεων. Ομως, διαμορφώνουμε και την προοπτική για το μέλλον με συγκεκριμένη στοχοθεσία, όπως με τις θέσεις μας για την Πράσινη Μετάβαση.
Εμείς θα επιμείνουμε με τον ίδιο τρόπο, γιατί η πολιτική χωρίς στόχους και όραμα είναι μια παρακμιακή δραστηριότητα, με την οποία δεν θέλουμε να έχουμε σχέση.
Είμαστε ένα κομμάτι της ενεργούς κοινωνίας των πολιτών, που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Και θα συνεχίσει να το κάνει, γιατί θέλουμε αλλιώς τη ζωή μας και θέλουμε αλλιώς και τη χώρα μας.
