Ο Στέλιος Πέτσας, υπουργός περί τα ψηφιακά και όπως αποδεικνύεται περί τα κουτοπόνηρα χρηματικά, ζει την ευωχία του πολιτικού νεοπλουτισμού.
Άπειρος για όσα φέρνει η (πολιτική) ζωή και κυρίως για το πώς τα φέρνει, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του πολιτικού του εντολέα, μέχρι να βρεθεί κάποια στιγμή, άλλος εντολοδόχος.
Ο νεόκοπος υπουργός, χωρίς να προτάξει καμιά θεσμική ευθύνη, ανέλαβε να υλοποιήσει το έργο του αποκλεισμού του Documento ακόμη και από τη διαφήμιση για την ενημέρωση περί τον κορονοϊό. Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν υπουργό της ΝΔ την περίοδο του Καραμανλή του πρεσβύτερου ή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Κώστα Καραμανλή, που θα δεχόταν δίχως ντροπή και χωρίς αναστολή, να εξαιρέσει ένα Μέσο από την κρατική διαφημιστική δαπάνη. Το έκανε ο Πέτσας, ο οποίος παρότι είναι ευτυχής για τα εύσημα που παίρνει από το Μαξίμου, ταυτόχρονα δηλώνει άγνοια κινδύνου. Η εξουσία δεν κρατά για πάντα και ακόμη αν παρέχει ασυλίες, κατά καιρούς της ξεφεύγουν Άκηδες και Γιάννοι. Περί αυτού αλλά και για το πόσους υπουργούς έχω «αλλάξει» τα 32 χρόνια δημοσιογραφίας, θα μπορούσα να ενημερώσω τον κύριο Πέτσα, αν φυσικά ήταν δυνατόν να καταλάβει. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, αλλά οι δημοσιογράφοι μένουν και μάλιστα έχουν την πολυτέλεια να μην χρειάζεται να θυμούνται ονόματα υπουργών που η Ιστορία, τους απέδειξε πως είναι άχρηστα έστω και για αναφορά.
Ο κύριος Πέτσας, κλήθηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, να απαντήσει πού διένειμε τα 30 και πλέον εκατομμύρια της καμπάνιας για τον κορονοϊό και γιατί απέκλεισε το Documento και «το Κουτί της Πανδώρας». Ο υπουργός όχι μόνο δεν απάντησε πού πήγαν τα λεφτά του υπουργικού λεφτόδεντρου την εποχή της νέας κρίσης, αλλά προσπάθησε να διαφύγει καταφεύγοντας σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το Documento. Συγκεκριμένα είπε πως πήραν διαφήμιση ΟΛΟΙ «υπό την προϋπόθεση ότι τα μέσα αυτά λειτουργούν πληρώντας κριτήρια αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και τηρώντας τις αρχές της ηθικής και δεοντολογίας, συνεκτιμώμενης της αξιοπιστίας των μέσων αναφορικά με τη μη αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων (fake news) και τη μη πρόκληση σύγχυσης στο κοινό»
Δηλαδή για να μην είναι το Documento μέσα στο ΟΛΟΙ, σημαίνει πως δεν πληροί τα κριτήρια αντικειμενικότητας, αξιοπιστίας κλπ που περιγράφει η απάντηση του κυρίου υπουργού. Ξαφνικά λοιπόν, ο από πού κρατάει η σκούφια του-Πέτσας, ο κουμπάρος του βουλευτή της ΝΔ Αντρέα Πάτση που ξέχασε να δηλώσει κάτι εταιρείες και εκατομμύρια στο πόθεν έσχες του, έγινε fact checker και τιμητής της δημοσιογραφίας. Απέδωσε στον εαυτό το ρόλο κριτή της αξιοπιστίας των Μέσων, πειθαρχικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και κήνσορα της δεοντολογίας. Ο Πέτσας. Κρίμα να μη χρειαζόμαστε αρχισυντάκτη να μας καταθέσει το βιογραφικό του και χάνουμε τέτοιο κελεπούρι που χάρισε την αυθεντία του στα μνημόνια και τις τρόικες.
Σήμερα, ο Πέτσας έδωσε στη δημοσιότητα, τα ονόματα 1.200 Μέσων στα οποία δόθηκαν χρήματα της καμπάνιας. Αρνήθηκε όμως να καταθέσει τα ποσά που πήρε ο καθένας. Και από αυτή όμως τη λίστα βγαίνουν οι πολιτικές, ηθικές και ποινικές ευθύνες του Υπουργού.
Ο Πέτσας, δίνει λοιπόν διαφήμιση στο blog με την επωνυμία protieidisi. Πρόκειται για blog, ούτε καν για site, το οποίο δεν έχει καμία δημοσίευση πέραν της διαφήμισης. Είναι ένας κενός διαδικτυακός χώρος, χωρίς επισκέψεις, στον οποίο ο υπουργός προσφέρει λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου. Ιδιοκτήτης αυτού του blog φέρεται ο γνωστός Μένιος Φουρθιώτης, εκπρόσωπος μιας trash tv, για τον οποίο δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Πώς λοιπόν δόθηκαν χρήματα σε αυτό το blog; Ποια κριτήρια βρέθηκε να πληροί; Ενημέρωσης; Εγκυρότητας; Μήπως ο υπουργός για κάποιο λόγο που ο ίδιος γνωρίζει, έχει λόγο να ενισχύει το συγκεκριμένο πρόσωπο;
Χρήματα φαίνεται πως έχει πάρει και το site του Βελόπουλου, με τις γνωστές κεραλοιφές και τις επιστολές του Ιησού. Ο Πέτσας δηλαδή χρηματοδοτεί τα fake news και την τηλεοπτική απάτη.
Πολλά ακόμη site που έχουν πάρει χρήματα του φορολογούμενου, δεν υπάρχουν καν (η έρευνα είναι σε εξέλιξη). Όταν τα αναζητήσεις, σου βγάζει ότι δεν υπάρχουν. Παρ όλα αυτά ο κύριος Πέτσας, βρήκε και τα site και τους ιδιοκτήτες και τους χρηματοδότησε.
Η υπόθεση δεν είναι απλώς μια γκάφα ολκής όπως ίσως βιάζεται να πει κάποιος. Ο κύριος Πέτσας έχει στα χέρια του δημόσιο χρήμα και το μοιράζει χωρίς έλεγχο. Με τρόπο μάλιστα που αποδεικνύει πως το χρήμα αυτό πάει σε κάποιες μαύρες τρύπες και εξαφανίζεται σε άγνωστους αποδέκτες. Γιατί το κάνει όταν δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα σε διαφήμιση; Τι ακριβώς πληρώνει και που καταλήγει το χρήμα που πληρώνει κάτι το οποίο δεν υπάρχει;
Ο καθένας έχει δικαίωμα να υποθέσει ό,τι θέλει από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμιά διαφάνεια και οι δρόμοι είναι σκοτεινοί. Με την έννοια αυτή ο κύριος Πέτσας έχει μπει σε μια διαδρομή που μπορεί επειδή είναι καβάλα στο άλογο της εξουσίας να φαίνεται ασφαλής αλλά υπάρχουν και ατυχήματα.
Όποιος χειρίζεται χρήματα και μάλιστα τέτοια ποσά με περίεργο τρόπο, αναλαμβάνει ένα τεράστιο ρίσκο γιατί η διαφάνεια είναι γενική απαίτηση και το χρήμα διαγράφει πάντα έναν ανιχνεύσιμο δρόμο.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα νομικό δίλημμα για τον κύριο Πέτσα. Ή την ευθύνη για το μοίρασμα του χρήματος θα την αναλάβει ο ίδιος, οπότε αναλαμβάνει και το πολιτικό ή άλλο κόστος, ή θα την αποδώσει (το έκανε ήδη εμμέσως) στην εταιρεία Initiative που διένειμε τη διαφήμιση. Η εταιρεία ως γνωστόν δεν έχει ασυλίες και ήδη υπάρχουν αποδείξεις πως χάθηκαν λεφτά στο υπερπέραν. Κάποιος πάντως θα πληρώσει. Αυτό είναι υπόσχεση.
ΥΓ: Η συμπάθεια της κυβέρνησης προς το Μένιο Φουρθιώτη πάντως έχει πολλές εκφράσεις. Εκτός από τα χρήματα που του έδωσε χωρίς πραγματικό αντικείμενο έργου, έχουμε και άλλες χάρες. Πρόσφατα, διατέθηκε στο Φουρθιώτη φρουρά από την Ελληνική Αστυνομία με εντολή Μαξίμου. Δηλαδή ο Φουρθιώτης φυλάσσεται ως πιθανός στόχος από αστυνομικούς.
