Και εκεί που λέγαμε ότι η ΝΔ «Μένει Ευρώπη», μεταξύ Βρυξελλών και Γκστάαντ το λιγότερο, με τον αέρα των Άλπεων και του φιλελευθερισμού και ένα ποτήρι château στο χέρι να δηλώνει την προσήλωση στον σημιτικό ευρωπαϊκό προσανατολισμό που κινδυνεύαμε να απολέσουμε, ξαφνικά μετακόμισε στην Κάτω Ραχούλα.
Ποιος το περίμενε ότι τόσοι κοσμοπολίτες Χατζηδάκηδες και εξευγενισμένοι Κακλαμάνηδες θα έκαναν τέτοια στροφή για να καταλήξουν στην πλατεία του χωριού να συζητούν και να συμφωνούν με χωροφύλακες, πληθωρικούς παπάδες, νταήδες ομοφοβικούς και πατριώτες ευκαιρίας.
Η ευρωπαϊκή εσάνς που επέμενε ότι μοσχοβολούσε η ΝΔ κατέληξε ένα δύσοσμο μόρφωμα που θέλει να τιμωρήσει, να μαστιγώσει και να εξαλείψει τους ξένους, τους ομοφυλόφιλους, τους αριστερούς, όσους πάνε ενάντια στην τάξη ή δεν θέλουν να φοιτούν στα πρότυπα της ελληνικής αγωγής. Βρομάει μίσος και διακρίσεις, καλυμμένο φασισμό και εθνική υπερηφάνεια πλασμένη από τα χέρια απατεώνων και δολοφόνων.
Από το πολιτικό αφήγημα της ΝΔ έχει εξαφανιστεί κάθε αναφορά στην Ευρώπη και στις φιλελεύθερες απόψεις. Ακόμη και οι παραδοσιακές αξίες που έστω εξ ανάγκης διαπερνούσαν τον πολιτικό λόγο του κόμματος έχουν εξαφανιστεί και έχουν αντικατασταθεί από τον άθλιο μισαλλόδοξο λόγο που διαμορφώνουν διάφορες περσόνες διαμορφώνοντας ταυτόχρονα τον εαυτό τους σε κινητήρια δύναμη όλων των εξελίξεων.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος σε τηλεοπτικό πάνελ το 2009 είχε χαρακτηρίσει τις διαδηλώσεις για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου «γενικευμένη κοινωνική έξαρση της νεολαίας εν πολλοίς δικαιολογημένη με αφορμή ένα τραγικό περιστατικό και η οποία στηρίζεται σε πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία», το 2018 από το βήμα της Βουλής απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα αναφωνεί (και μετασχηματίζεται): «Εσείς κάψατε την Αθήνα το 2008».
Τι συνέβη στη ΝΔ και στον αρχηγό και απειλεί μάλιστα να επικρατήσει;
Η απώλεια των ευρωπαϊκών αναφορών στον νεοδημοκρατικό λόγο έχει εν πρώτοις μια λογική εξήγηση. Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο δεν είναι η φημολογούμενη απειλή για την Ευρώπη, αλλά αποτελεί αξιόπιστο συνομιλητή της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Δηλώσεις από ηγέτες οι οποίοι δεν ανήκουν μόνο στην Αριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία αλλά επεκτείνονται στο Λαϊκό Κόμμα αναφέρονται στον Ελληνα πρωθυπουργό με εκφράσεις εκτίμησης και σεβασμού. Από την άλλη μεριά οι κινδυνολόγοι, όσοι βρέθηκαν απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση αναπαράγοντας τα πιο μαύρα σενάρια, όπως ο Ντάισελμπλουμ, έχουν ζητήσει συγγνώμη από την Ελλάδα για τη στάση που κράτησαν . Εν ολίγοις αυτήν τη στιγμή στην ΕΕ ο Σόιμπλε τυγχάνει λιγότερης εκτίμησης απ’ ό,τι ο Τσίπρας, ενώ ο μοναδικός δηλωμένος σύμμαχος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο Γερμανός Βέμπερ, γνωστός για την ανθελληνική στάση του.
Κάθε αναφορά από τη ΝΔ στην Ευρώπη και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα δεν ευνοεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη· αντιθέτως θυμίζει την κακή εκτίμηση που του έχουν οι συνάδελφοι και ομοϊδεάτες του στην Ευρώπη. Η Μέρκελ δεν έκρυψε την έκπληξή της (και έφτασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει το συμβάν) όταν ο Μητσοτάκης της ζήτησε να πιέσει ώστε να μη δοθεί η δυνατότητα στην ελληνική κυβέρνηση να μην κόψει τις συντάξεις.
Η εγκατάλειψη των ευρωπαϊκών αναφορών, που πλέον ευνοούν τον πολιτικό αντίπαλο, σε συνδυασμό με το πολιτικό έλλειμα του Κυριάκου Μητσοτάκη οδήγησαν τη ΝΔ στην επιλογή της επικίνδυνης ατζέντας που απειλεί τα ίδια τα δημοκρατικά κεκτημένα. Οπως περιέγραψε ο γνωστός Τάκης Μπαλτάκος, ήταν ευτύχημα που ο Σαμαράς επέβαλε τον Αδωνη Γεωργιάδη στον Μητσοτάκη και ανέκοψε την πορεία των ψηφοφόρων προς τη Χρυσή Αυγή. Αυτοί που σήμερα αγκαλιάζουν τη ΝΔ, αυτοί στους οποίους ο Μητσοτάκης εναποθέτει τις ελπίδες της νίκης, δεν είναι οι καλοκάγαθοι κομπάρσοι στα τηλεοπτικά του γυρίσματα που τον αγκαλιάζουν και τον φιλούν όλο εγκαρδιότητα, αλλά αυτοί οι οποίοι σφίγγουν τα δόντια από μίσος και ίσως και κάποιο μαχαίρι.
Ο Μητσοτάκης ανυπομονεί να του δώσουν την εξουσία στις εκλογές, αλλά κάθε μέρα που περνάει δίνουν στην κοινωνία δηλητήριο. Ο κάθε Ζακ πεθαίνει γιατί ήταν ένας προγραμμένος γκέι που μπορεί –αν χρειαστεί και δεν υπάρχει βίντεο– να τον σκοτώσουμε αφού τον βγάλουμε κλέφτη ή ίσως και φονιά. Ο κάθε Κατσίφας, οπλοφόρος, απειλητικός και επικίνδυνος, γίνεται ήρωας. Οι συγγενείς των δολοφόνων της Ρόδου και οι φίλοι τους, όλοι άριστοι και προσκείμενοι στη ΝΔ, μπορούν να αναπαράγουν τη λογική ότι ναι μεν υπάρχει ο θύτης, αλλά το θύμα έχει την ευθύνη του – για τον βιασμό της Ελένης και κάθε Ελένης και για τη δολοφονία της ακόμη. Τα Εξάρχεια θα επιδεικνύονται ως άντρο ανομίας, αλλά αν στην περιοχή κύκλωμα λαθρεμπόρων διατηρεί χυτήριο λαθραίου χρυσού θα γίνονται επίκεντρο επιχειρηματικότητας.
Κάθε μέρα που περνάει, στην προσπάθειά του να αλλάξει η κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης αλλάζει τη χώρα επενδύοντας σε βρόμικα ένστικτα, άθλιους ανθρώπους και ψέματα. Η Ελλάδα δεν συντηρητικοποιείται με την έννοια της πιθανής αλλαγής του πολιτικού χάρτη, αλλά με τον εναγκαλισμό της με ακραίες, φασιστικές απόψεις που αναλαμβάνει να δικαιολογήσει πολιτικά ο Μητσοτάκης. Ο κίνδυνος δεν είναι να πάρει την εξουσία η ΝΔ –αυτό άλλωστε είναι μια δημοκρατική πολιτική εναλλαγή–, αλλά να αναβιώσει στην Ελλάδα ο Μεσαίωνας. Βουλευτές του κόμματος καλούν τον κόσμο να προσέλθει στου Μακρυγιάννη για τις γιορτές μίσους. Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδωνης Γεωργιάδης χλευάζει το Πολυτεχνείο και τους νεκρούς του. Τα στελέχη του κόμματος, ελεγχόμενα κάποια από αυτά για υποθέσεις διαφθοράς, απειλούν δικαστές και δημοσιογράφους και υπόσχονται φυλακές. Για ξερονήσια δεν είναι βέβαιο, γιατί αυτά σκοπεύουν να τα γεμίσουν με «λαθρομετανάστες» ή «Ακενοτούμπο από την Αφρική» που θα έλεγε και ο αντιπρόεδρος Αδωνης.
