Το Documento απευθύνθηκε σε μέλη της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών για να γράψουν την άποψή τους σχετικά με όσα συμβαίνουν στον χώρο του πολιτισμού εξαιτίας της πανδημίας
Έπειτα από 45 ηµέρες αποκλεισµού όλων µας εξαιτίας της πανδηµίας Covid-19 διαπιστώνουµε ότι η κοινωνική αποστασιοποίηση, γνωστή διαχρονικά σ’ εµάς τις ανάπηρες και τους αναπήρους, σχετίζεται τελικά µε πολύ µεγαλύτερο µέρος της κοινωνίας µας. Η λεγόµενη ευπαθής οµάδα αφορά µεγάλο κοµµάτι του πληθυσµού, το οποίο βίωσε και απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχίσει να βιώνει κοινωνικό αποκλεισµό, αν συνεχίσουµε µε τις προ κορονοϊού υπάρχουσες λογικές.
Εµείς οι ανάπηροι καλλιτέχνες στεκόµαστε στο πλευρό όλων των καλλιτεχνών στον αγώνα για τη στήριξη των εργαζοµένων στις τέχνες από την κυβέρνηση µε όρους αξιοπρέπειας και συµπερίληψης, δίχως να αποκλείουµε από τη διεκδίκησή µας τους εργαζόµενους που δεν ανήκουν στην κατηγορία των καλλιτεχνών. ∆ηλώνουµε την αντίδρασή µας στην απαξίωση των εργαζοµένων του πολιτισµού και την απουσία οποιουδήποτε κυβερνητικού σχεδίου για τους χιλιάδες ανθρώπους που απασχολούνται και προσφέρουν στον χώρο αυτό, συµπεριλαµβανοµένων και των ανάπηρων καλλιτεχνών και όσων ανήκουν στις ευπαθείς οµάδες.
Απαλοιφή του όρου περί αρτιµέλειας
∆υστυχώς όµως οι ανάπηροι καλλιτέχνες βιώνουµε διαρκή απαξίωση και αποκλεισµό από τους χώρους της τέχνης µε τη θεσµοθετηµένη αποµάκρυνση και παρεµπόδισή µας τόσο από την εκπαίδευση όσο και από την εργασία στις τέχνες του πολιτισµού µε τη χρήση του αναχρονιστικού όρου περί αρτιµέλειας σε προεδρικά διατάγµατα. Επιπλέον συναντούµε διάφορα εµπόδια στο δοµηµένο περιβάλλον τα οποία πολλές φορές καθιστούν αδύνατη τη συµµετοχή µας στα καλλιτεχνικά σωµατεία και στους συλλόγους που αφορούν την τέχνη µας (Σωµατείο Ελλήνων Ηθοποιών, Σκηνοθετών, Χορευτών – Χορογράφων, Σεναριογράφων, Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Πανελλήνια Οµοσπονδία Θεάµατος Ακροάµατος κ.ά.).
Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν απαιτούµε την άµεση απαλοιφή του ρατσιστικού όρου περί «αρτιµέλειας» απ’ όλα τα σχετικά διατάγµατα που αφορούν την τέχνη και τον πολιτισµό, καθώς και τη χρηµατοδότηση των καλλιτεχνικών σωµατείων από το κράτος µε σκοπό τη δηµιουργία συνθηκών προσβασιµότητας για όλα τα ανάπηρα και εµποδιζόµενα µέλη, προκειµένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συµµετοχή µας σε αυτά.
Ωστόσο στη µετά την καραντίνα εποχή οι προβληµατισµοί µας πληθαίνουν και ο κίνδυνος για ακόµη µεγαλύτερο αποκλεισµό βρίσκεται µπροστά µας. Με δεδοµένο ότι καταρτίζεται πλάνο πραγµατοποίησης κάποιων πολιτιστικών γεγονότων εντός του καλοκαιριού εκφράζουµε τη βαθιά ανησυχία µας για τις επιπτώσεις που θα έχει µια τέτοια κίνηση στους καλλιτέχνες που ανήκουν στις ευπαθείς οµάδες. Σε περίπτωση που πραγµατοποιηθεί το πλάνο αυτό καθίσταται ριψοκίνδυνη για τη ζωή αυτών των ανθρώπων η συµµετοχή τους στα πολιτιστικά αυτά γεγονότα. Επιπλέον η οποιαδήποτε διαλογή ή αντικατάσταση καλλιτεχνών µε γνώµονα την ευπάθεια δεν θα λειτουργήσει προστατευτικά για εκείνους, αλλά ως κατάφωρη διάκριση σε βάρος τους. Κάτι τέτοιο µάλιστα θα οδηγούσε την τέχνη και τον πολιτισµό σε σκοταδιστικές λογικές από τις οποίες µε αγώνα οι ανάπηροι καλλιτέχνες προσπαθούν να απαλλάξουν τον χώρο.
Η πολιτεία µάς αποκλείει διαχρονικά
Στα µέτρα που πάρθηκαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας δεν λήφθηκαν υπόψη ούτε οι ανάπηρες/οι ούτε οι καλλιτέχνιδες/έχνες. Απαιτούµε στα µέτρα που θα παρθούν µετά την καραντίνα να µας λάβουν υπόψη και να µη µας αποκλείσει η πολιτεία για άλλη µια φορά από την ισότιµη συµµετοχή στο κοινωνικό και επαγγελµατικό γίγνεσθαι.
Κατά συνέπεια αιτούµαστε τη συµπερίληψη των ανάπηρων καλλιτεχνών και όσων ανήκουν στις ευπαθείς οµάδες στο επίδοµα στήριξης εργαζοµένων στις τέχνες, καθώς και τη στήριξη των καλλιτεχνικών οµάδων αναπήρων όχι µόνο προσωρινά αλλά µε πάγιες, τακτικές ετήσιες επιχορηγήσεις, ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία τους ακόµη και σε καιρούς έκτακτης ανάγκης, προκειµένου να διασωθούν πολύτιµοι χώροι που επί δεκαετίες προάγουν την τέχνη των αναπήρων, όπως το Θέατρο Κωφών Ελλάδος, οι οποίοι δυστυχώς είναι καταδικασµένοι σε λουκέτο.
Η άρση των περιοριστικών µέτρων σε συνδυασµό µε την «ανοσία της αγέλης» οδηγούν στην άγρια δαρβινική λογική «Ο θάνατός σου η ζωή µου». Η ζωή των ανάπηρων καλλιτεχνών µετράει.
Μέτρα στήριξης για όλους, όλες, όλα.
