Μεγαλύτερος από την εποχή του, μεγαλύτερος κι από το κόμμα του

Μεγαλύτερος από την εποχή του, μεγαλύτερος κι από το κόμμα του

Δεν θα σας πω για τον Αλέξη Τσίπρα ότι ήταν ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός, ούτε ότι έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια εν μέσω μιας εποχής που όλη η Ευρώπη ήταν απέναντι στην Ελλάδα, δεν θα πω ούτε ότι έβαλε τέλος στο Μακεδονικό με μια Συμφωνία που θα διδάσκεται στο μέλλον στα τμήματα διεθνών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής.
Θα σας πω μόνο, γιατί το έχουμε ξεχάσει, ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο μοναδικός πολιτικός που εξελέγη πρωθυπουργός χωρίς να έχει συγγενείς πολιτικούς.
Και επειδή σας έρχεται στο μυαλό και ο Σημίτης, να σας ενημερώσω ότι ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν γιος αντιπροσώπου του Πειραιά στην Εθνοσυνέλευση στους Κορυσχάδες και γενικός διοικητής Ρούμελης στην κυβέρνηση της ΠΕΕΑ, ενώ η σύζυγός του, Δάφνη, ήταν εγγονή του βουλευτή Ευάγγελου Γαρουφαλιά και ανιψιά του υπουργού, Πέτρου Γαρουφαλιά. Είχε σχέση, όμως, εξ αγχιστείας…

*** Γιατί το αναφέρω αυτό; Γιατί τέτοιες ώρες, λίγο μετά την ανακοίνωση της παραίτησής του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όλα έχουν τη σημασία τους, κοιτώντας πίσω, αλλά κοιτώντας και μπροστά. Η ευκαιρία της πρώτης φοράς Αριστερά χωρίς μνημόνια, χωρίς ενισχυμένη εποπτεία φαίνεται πως μπαίνει στο ντουλάπι και θα μείνει εκεί γι’ αρκετά χρόνια μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος που θα μπορέσει να νικήσει τα ΜΜΕ, τα σκοτεινά συμφέροντα, τις εσωκομματικές φράξιες, τον συντηρητισμό, την ακροδεξιά και να οδηγήσει τη χώρα σε άλλα πιο προοδευτικά μονοπάτια απ’ αυτά που ζούμε από το 2019.

*** Ο Αλέξης Τσίπρας, ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που θα μπορούσε να ήταν γείτονας ή ένας μπαμπάς που μιλάς μαζί του στην πλατεία, ενώ τα παιδιά σου παίζουν με τα δικά του, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο στόχαστρο του συστήματος γιατί έδειξε τις διαθέσεις του απέναντι σε όσους ξεζούμισαν με δόλιους τρόπους τη χώρα. Έβαλε τάξη στον τηλεοπτικό αέρα και υποχρέωσε τους καναλάρχες να βάλουν για πρώτη φορά το χέρι στην τσέπη. Θυμάστε τι έγινε; Θυμάστε τον πόλεμο που δέχθηκε;

*** Κάθισε στο τραπέζι μιντιάρχες και στελέχη κομμάτων για τα δάνεια που πήραν με υπογραφές στελεχών τραπεζών που είχαν – και εξακολουθούν να έχουν – το ακαταδίωκτο. Θυμάστε τι απάντησε ο Παναγιώτης Ψυχάρης όταν τον ρώτησαν στην εξεταστική πώς έπαιρνε τα δάνεια; «Με αέρα» είπε. Οι μιντιάρχες δεν του το συγχώρησαν ποτέ γιατί ελάφραινε την τσέπη τους. Έβαλαν τα «παπαγαλάκια» τους να τα χώνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, η ΝΔ πλήρωσε και μερικές χιλιάδες τρολ σε twitter και facebook και το «γλυκό» έδεσε. Ο Τσίπρας φταίει για όλα. Για το ανώνυμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε με το αμάξι του με κόκκινο, για τον Πολάκη που κάπνιζε και έλεγε νταηλίκια, για το Μάτι, για τη Μάνδρα, για όλα. Ξέρετε τι είναι να σε βρίζουν εκπομπές και δημοσιογράφοι που κάνουν νούμερα όσο κάνουν όλες οι τηλεοπτικές μαζί;

*** Με μία μηχανή στο Πόθεν Έσχες του ήρθε, με την ίδια μηχανή αποχωρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ τόσα χρόνια μετά. Ούτε ακίνητα, ούτε δωρεές, ούτε μετοχές, ούτε σπίτια στο Παρίσι. Έβγαζαν πρώτο κάθε χρόνο τα πετσωμένα ΜΜΕ το Πόθεν Έσχες του, το οποίο κάθε χρόνο ήταν ίδια με το προηγούμενο και δεν ήξεραν από πού να το πιάσουν; Κι αφού δεν έβρισκαν τίποτα, έπιασαν την «καραμέλα» της βίλας του Σουνίου που νοικιάζει κάθε χρόνο. Την ίδια στιγμή τα ίδια αυτά ΜΜΕ δεν έβλεπαν ούτε τα σπίτια, ούτε τις μετοχές, ούτε τους αυξημένους τραπεζικούς λογαριασμούς, ούτε τα απλήρωτα δάνεια του Μητσοτάκη.

*** Ούτε για τις offshore άκουσαν κάτι, ούτε για τα σπίτια Λουδοβίκων, ούτε για τα αιτήματα επιδομάτων για καταστροφή 15 ελιών. Τίποτα. Στη Χούντα θα ντρέπονταν να τα κάνουν αυτά. Εδώ, είναι κανονικότητα και τα «παπαγαλάκια» λένε στα παιδιά τους ότι είναι δημοσιογράφοι. Όχι, ρε, δεν είστε δημοσιογράφοι, οτιδήποτε άλλο είστε, αλλά δημοσιογράφοι, όχι. Λερώνετε την έννοια και το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Θέλετε να λέγεστε και δημοσιογράφοι. Όσοι σχέση έχετε με την πυρηνική φυσική και το dna των βατράχων του Αμαζονίου, άλλη τόση έχετε και με τη δημοσιογραφία.

*** Φεύγει ο Τσίπρας για να μείνουν στη Βουλή ο Μητσοτάκης, ο Άδωνις, ο Πλεύρης, ο Βορίδης, ο Σαμαράς, η Βούλτεψη, ο Μαρκόπουλος, ο Κυρανάκης, η Ελληνική Λύση, οι Σπαρτιάτες και η Νίκη.
Φεύγει ο Τσιπρας για να μείνουν – και να τον βρίζουν το επόμενο διάστημα, εδώ είμαστε – διάφοροι ευεγερτηθέντες που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν κάτι σαν τον Λαφαζάνη. Φεύγει για να τους αφήσει το κόμμα και να το οδηγήσουν όπως μόνο εκείνοι ξέρουν στο 6%, βγάζοντας εκτός τους ΠΑΣΟΚογενείς που στο τέλος, τέλος είναι οι μοναδικοί που κάτι ξέρουν εκεί μέσα. Λες κι αυτό ήταν το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως άκουσα ότι έγινε τις προάλλες σε ένα επεισόδιο μέσα στην Κουμουνδούρου.

*** Ο Αλέξης Τσίπρας αφού δεν ανέλαβε να καθαρίσει το κόμμα – δεν ήθελε, δεν μπορούσε – από διάφορα βαρίδια, από διάφορες κομματικές αγκυλώσεις, ανέλαβε την ευθύνη κι αποχωρεί με ψηλά το κεφάλι. Θα είχε πλάκα, βέβαια, να πάει στον απέναντι δρόμο, να στήσει ένα κόμμα, να δούμε τι ποσοστά θα πιάσει αυτός και τι ποσοστά θα πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Αλλά δεν θα το κάνει… Για μένα δυστυχώς.

*** Για τον Μητσοτάκη τι να πεις και τι να σχολιάσεις; Έδειξε, με τη δήλωσή του με αφορμή την παραίτηση Τσίπρα, πόσο μικρός είναι. Πάντα μικρός ήταν. Απλά τώρα έχει και εξουσία. Ό,τι χειρότερο για τη χώρα, τη Δημοκρατία, τα όνειρά μας.
Καληνύχτα Ελλάδα.
Ο τίτλος του προηγούμενου άρθρου ήταν προφητικός τελικά…

Η ΝΤΑΜΑ

Documento Newsletter