Το μεγαλείο ψυχής της έδειξε για μία ακόμα φορά η Ιωάννα Παλιοσπύρου που εμφανίστηκε για πρώτη φορά χωρίς τη μάσκα της και μίλησε για όσα συνέβησαν και ακολούθησαν από την επίθεση με βιτριόλι τον Μάιο του 2020.
Μιλώντας στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» και τον Σταύρο Θεοδωράκη, γύρισε πίσω στον χρόνο και περιέγραψε τις φρικτές στιγμές που έζησε αλλά και τις πρώτες ημέρες στο νοσοκομείο εξηγώντας την άρνηση της, για πολύ καιρό, να δει το πρόσωπο της στον καθρέφτη.
Ωστόσο, πριν ξεκινήσει η συνέντευξη προβλήθηκαν εικόνες με την Ιωάννα να μην φοράει την προστατευτική μάσκα.
Περιγράφοντας την επίθεση, έκατσε μετά από δύο χρόνια ακριβώς έξω το ασανσέρ όπου περίμενε για να ανέβει στο γραφείο που εργαζόταν, δείχνοντας μάλιστα πώς ακριβώς κρατούσε την πόρτα του.
«Περίμενα στο ασανσέρ για να ανέβω στο γραφείο. Εκείνη είχε κρυφτεί στο υπόγειο. Όλο αυτό έγινε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το πρώτο πράγμα που λειτούργησε ήταν η όσφρηση μου. Κατάλαβα αμέσως τι έγινε από την απαίσια μυρωδιά. Κάψιμο. Πόνοι. Εκείνη έφυγε τρέχοντας. Δεν την είδα εγώ. Είχε πέσει το υγρό στο μάτι μου και όλα ήταν θολά. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το φαρμακείο που υπάρχει απέναντι. Σκέφτηκα ότι θέλω βοήθεια και θυμήθηκα αυτό. Δεν κοίταξα καθόλου όταν πέρασαν το δρόμο. Δεν έβλεπα. Θα μπορούσε να με είχε χτυπήσει αυτοκίνητο», είπε χαρακτηριστικά.
Επίσης, η Ιωάννα είπε μεταξύ άλλων: «Μπήκα μέσα στο φαρμακείο και φώναζα πως πονάω, πως θέλω βοήθεια. Τους κινητοποίησαν οι φωνές μου. Ένιωθα να καίγομαι. Έβλεπα στο νιπτήρα να πέφτουν τα μαλλιά μου. Ο λόγος που σώθηκε το μάτι μου ήταν που έριξα αμέσως νερό. Οι γιατροί μου είπαν πως αυτό με έσωσε. Βοήθησε πολύ το ότι με πήγαν γρήγορα στα νοσοκομείο. Ήξερα πως ήταν καυστικό υγρό. Δεν ήξερα πως ήταν βιτριόλι. ‘Ένιωσα ασφάλεια δίπλα στους γιατρούς και κατέρρευσα».
Ερωτηθείσα πώς νιώθει που βρίσκεται στο σημείο της επίθεσης αλλά και για το αν έχει καταλάβει τον λόγο για τον οποίο δέχθηκε την επίθεση.
Μιλώντας για τη στιγμή που έβγαλε τις γάζες και αντίκρισε για πρώτη φορά το πρόσωπό της είπε: «Δεν ήθελα να δω το πρόσωπό μου. Απέφευγα να δω και τα χέρια μου. Στην τουαλέτα του νοσοκομείου είχα καθρέφτη και ήταν καλυμμένος για να μην δω τον εαυτό μου. Είχα την επιλογή, αλλά δεν τολμούσα. Ήρθε η ώρα που ήρθε ο γιατρός και μου έβαλε μέικ-απ και μου έδωσε ένα μικρό καθρέφτη. Κοιτάζω τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτά, κρατάω την αναπνοή μου και λέω ΟΚ. Είδα τα μάτια μου, το ένα ήταν πολύ άσχημα, τα χείλη μου τραβηγμένα, δεν πίεσα τον εαυτό που πάρα πολύ»
Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Έβλεπα στον ύπνο μου όνειρα για αυτά που ήθελα να ζήσω. Ξυπνούσα και έβλεπα το πρόσωπό μου και έλεγα όχι πάλι αυτός ο εφιάλτης. Είχαν πείσει τον εαυτό μου, πως αυτά που έβλεπα στον ύπνο μου ήταν η πραγματικότητα και αυτό που έβλεπα στον ξύπνιο μου ήταν ένας εφιάλτης».
Ωστόσο, συγκλονίζει και η συζήτηση της Ιωάννας με τον ψυχίατρο της, επίκουρο καθηγητή ψυχιατρικής Κωνσταντίνο Κοντοάγγελο, που προβλήθηκε στην εκπομπή. Συγκεκριμένα, της είπε: «Είναι μεγάλη χαρά που μιλάω μαζί σου. Θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που κατάφερε να ζήσεις. Το τραύμα που πέρασες ήταν πολύ μεγάλο. Η δυσκολία που πέρασες μέσα στο Θριάσιο νοσοκομείο ήταν απίστευτα μαρτυρική. Η πρώτη μέρα που σε γνώρισα ήταν συγκλονιστική. Ήταν ανήμερα της Παναγίας, 15 Αυγούστου 2020, μια ηλιόλουστη ημέρα. Θυμάμαι πως βρήκα με δυσκολία το σπίτι σου στο Μοσχάτο και είχα μια αγωνία το τι θα συναντήσω. Ειλικρινά συγκλονίστηκα όταν συνάντησα έναν ανθρώπου που έλειπε ένα από τα βασικά πράγματα που έχουμε στη ζωή μας. Το πρόσωπο. Κοιτούσα έναν άνθρωπο που δεν είχε μαλλιά και δεν είχε ένα αυτί αλλά εγώ έπρεπε να του πω πως θα τα καταφέρουμε».
