Nα που έφτασε η ώρα ο νόμος Χατζηδάκη να δείξει τα δόντια του.
Να κάνει απλήρωτες υπερωρίες ο εργαζόμενος επιτρέπει το περί ο λόγος πόνημα και να λαμβάνει ημέρες άδειας.
Πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου!
Ας δουλεύει δωδεκάωρο πάνω σε γερανό και ας μπαίνει βάρδια το ίδιο απόγευμα. Το δίνει το δικαίωμα αυτό ο νόμος Μητσοτάκη-Χατζηδάκη, ανεξάρτητα της σκληρότητας της εργασίας.
Πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου!
Και αν δεν συμφωνεί ο εργαζόμενος; Δεν θα κάνει βάρδια υποστηρίζει ο «φιλεργατικός» αυτός νόμος και το έκαναν παντιέρα οι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και αν επιμένει ο εργοδότης; Τότε θα το καταγγείλει στην Επιθεώρηση Εργασίας ξαναεπιμένει ο «φιλεργατικός» νόμος.
Και αν συνεχίζει να επιμένει; Τότε θυμωμένος ο εργαζόμενος θα μπει στο γραφείο του CEO της επιχείρησης, θα κτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και θα απαιτήσει να εφαρμοστεί ο νόμος Χατζηδάκη! Τότε ο CEO τρομοκρατημένος θα παρακαλέσει τον εργαζόμενο να μην συνεχίσει τις καταγγελίες γιατί ο «φιλεργατικός» νόμος που επικαλείται ο εργαζόμενος μπορεί να του κλείσει την επιχείρηση.
Και τότε κτύπησε το ξυπνητήρι και επανήλθαμε στην πραγματικότητα της Ελλάδας της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο εργάτης που έχασε τη ζωή του στα κολαστήρια της Cosco, είχε δουλέψει δωδεκάωρη βάρδια 7 το απόγευμα με 7 το πρωί και υποχρεώθηκε το απόγευμα της ίδιας ημέρας να ξαναπιάσει εργασία. Όχι οποιαδήποτε εργασία, αλλά τη βαριά πάνω στις γερανογέφυρες του λιμανιού, που μια από αυτές του στέρησε τη ζωή.
Πολλά επιτρέπει ο «φιλεργατικός» αυτός νόμος και ότι δεν υπάρχουν καθημερινά καταγγελίες είναι γιατί «όλα γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου».
Ως πότε όμως;
documentonews.gr
