Η μαζική συμμετοχή το ζητούμενο για το κομματικό restart του ΣΥΡΙΖΑ
Τον χρόνο που χρειάζεται το κόμμα προκειμένου να πάει στο συνέδριο, να εγκριθούν (ή να απορριφθούν) οι προτάσεις του και να γίνει πράξη αμέσως μετά το περίφημο άνοιγμα στην κοινωνία φαίνεται να κερδίζουν ο ΣYΡIZΑ – ΠΣ και ο Αλέξης Τσίπρας.
Επί της ουσίας για τον πρώην πρωθυπουργό δεν φαίνεται να ισχύει το «ενός κακού μύρια έπονται» αφού η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βάζει τέλος στα εκλογικά σενάρια στην ημεδαπή τουλάχιστον μέχρι το ερχόμενο φθινόπωρο.
Και όσο κι αν η Κουμουνδούρου έχει ζητήσει εδώ και καιρό εκλογές, οι γεωπολιτικές εξελίξεις φαίνεται να αφήνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον «μουντζούρη» της ακρίβειας στο χέρι και τον ΣΥΡΙΖΑ να πιέζει για μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα, του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και για αύξηση του κατώτατου μισθού στα €800. Από όποια μεριά κι αν το δεις, λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η σύγκριση με τα €13 τον μήνα που δίνει η ΝΔ σε πολίτες με οικογενειακό εισόδημα μέχρι €30.000 «είναι συντριπτικά υπέρ μας».
Στον αντίποδα ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει χρόνο προκειμένου να ολοκληρώσει το «κομματικό του restart» και να βρει το νέο σχήμα τον βηματισμό σε μια περίοδο που μοιραία θα είναι προεκλογική. Μάλιστα από τη διαδικασία των εσωκομματικών ψηφοφοριών θα προκύψουν και νέα (φρέσκα) πρόσωπα που θα εμπλουτίσουν και θα ανανεώσουν το κόμμα.
Ακόμη και το σενάριο αλλαγής εκλογικού νόμου που σκέφτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και επεξεργάζεται ο Μάκης Βορίδης, λένε τα ίδια στελέχη, «θα μετατρέπεται σε μπούμερανγκ για τη ΝΔ» όσο συνεχίζεται η φθορά της. Η διαφορά πλέον με τη ΝΔ δεν προσφέρει καμιά βεβαιότητα στους εκλογομάγειρες του Κυριάκου ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα την επομένη των εκλογών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ το κρίσιμο διάστημα που θα κριθεί ο νικητής των εκλογών είναι από τον ερχόμενο Μάιο έως το φθινόπωρο, εάν ο πρωθυπουργός επιλέξει να πάει τότε σε εκλογές.
Στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν καλά ότι θέλοντας και μη ο Κυρ. Μητσοτάκης θα ποντάρει σε ένα ακόμη «state of mind» καλοκαιράκι, ελπίζοντας ότι θα αυξηθούν τα έσοδα και θα πέσουν και οι υπογραφές για τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, οι αιτήσεις για το οποίο βρίσκονται «κλειδωμένες» στα συρτάρια των τραπεζών και η τύχη τους θα κριθεί από τις Βρυξέλλες.
Εκτιμούν όμως ότι όλα τα παραπάνω, ακόμη κι αν γίνουν όπως τα θέλει το κυβερνητικό επιτελείο, δεν θα έχουν κανένα αποτύπωμα στην καθημερινότητα των πολιτών και στο καλάθι της νοικοκυράς.
Οργανωμένο σχέδιο καταγγέλλει η Ομπρέλα
Ο δρόμος πάντως προς το συνέδριο του κόμματος στις 14 Απριλίου δεν είναι ανέφελος. Κορυφαίο στέλεχος της Ομπρέλας μετέφερε στο Documento την άποψη ότι το τελευταίο διάστημα οργανώνεται εντός του κόμματος μια συμμαχία όλων των υπόλοιπων τάσεων με στόχο την Ομπρέλα, προκειμένου στο επικείμενο συνέδριο να «κατασκευαστεί» μια θηριώδης πλειοψηφία που θα αποτυπωθεί και στην επόμενη Κεντρική Επιτροπή. Μάλιστα, όπως σημείωσε το συγκεκριμένο στέλεχος, η προσπάθεια αυτή είναι εν γνώσει του Αλ. Τσίπρα. Κι αυτό έχει τη σημασία του, αφού το τελευταίο διάστημα τα κορυφαία στελέχη της τάσης βάζουν όλο και περισσότερο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στο στόχαστρό τους παρά το γεγονός ότι όλοι παραδέχονται πως ο Αλ. Τσίπρας «παίζει χωρίς αντίπαλο» και τα θετικά του στοιχεία είναι περισσότερα από τα αρνητικά.
«Μας θέλουν καθηλωμένους»
Από την πλευρά του στέλεχος της πλειοψηφίας απαντά ότι απέναντι στην Ομπρέλα δεν βρίσκεται κάποια συγκεκριμένη τάση ή οργανωμένη ομάδα ή κάποιο σχέδιο, αλλά η αντίθεση της ίδιας στην πρόταση του προέδρου για εκλογή του ίδιου και της ΚΕ από τα σχεδόν 70.000 μέλη του κόμματος.
«Είναι δύσκολο» μας λέει «να εξηγήσουν ακόμη και στον κόσμο τους ότι τον θεωρούν ικανό να τους ψηφίσει για σύνεδρους αλλά δεν τον θεωρούν ικανό να ψηφίσει για πρόεδρο και Κεντρική Επιτροπή».
«Οι προτάσεις» λένε «του προέδρου μοιραία διαμορφώνουν τις υπάρχουσες πλειοψηφίες και μειοψηφίες εντός του κόμματος και αυτές θα καθορίσουν κι εκείνες του συνεδρίου και όχι η εσωκομματική ανθρωπογεωγραφία».
Η πλειοψηφία στην Κουμουνδούρου πιστεύει ότι οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν επιθυμούν ούτε τη μαζικοποίηση ούτε τη διεύρυνση ούτε την ανασυγκρότηση και τον μετασχηματισμό του.
Θα ήθελαν πολύ να τον δουν να μην μπορεί να υπερβεί τις οργανωτικές του αδυναμίες και να μην μπορεί να βελτιώσει την εικόνα του στο πεδίο εκείνο όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνίας: στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, τη νεολαία και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Θα ήθελαν να τον δουν απομονωμένο και να αναβιώσει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, χωρίς ουσιαστικά οργανωτικά, πολιτικά και προγραμματικά αντίβαρα μπροστά σε σενάρια οικουμενικών λύσεων που θα αφήσουν ανέγγιχτο το σχέδιο Πισσαρίδη.
Και καταλήγουν λέγοντας ότι κανένας δημοκρατικός πολίτης από τη ριζοσπαστική Αριστερά έως το προοδευτικό κέντρο δεν έχει λόγους να αφήσει κάτι από τα παραπάνω να συμβεί. «Αυτό, όμως, προϋποθέτει τη συμμετοχή του. Την έκφραση της συλλογικής βούλησης του αριστερού, προοδευτικού, δημοκρατικού κόσμου».
