Στον απόηχο των εκλογών της Κυριακής, πολλά είναι εκείνα για τα οποία θα συζητάμε για καιρό και θα αφορούν τα κόμματα που κέρδισαν κανιβαλίζοντας τη δημοκρατία, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ασφυξίας για όσες κι όσους αντιλαμβάνονται τη ζωή με όρους αξιοπρέπειας, ισότητας και δικαιοσύνης.
Την ίδια στιγμή, οι μαραθώνιοι των καναλιών δημιούργησαν ένα ασταμάτητο deja vu με εκλεγμένα ή μη πρόσωπα να αλλάζουν δέκτες ανά μισή ώρα, προσπαθώντας παράλληλα να προσδώσουν στο πρόγραμμα τους μια νότα ευθυμίας στους τηλεθεατές και στις τηλεθεάτριες που περίμεναν τα τελικά αποτελέσματα. Σε αυτόν τον παρονομαστή είδαμε να «επιστρατεύεται» και ο κωμικός Τάκης Ζαχαράτος, υποδυόμενος την εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πόπη Τσαπανίδου, αλλά και τη Ματίνα Παγώνη. Και οι δύο γυναίκες έχουν έντονη παρουσία στη δημόσια σφαίρα και το προφανές είναι ότι μπορεί να τους ασκηθεί οποιαδήποτε κριτική για τις θέσεις και τις τοποθετήσεις που διατυπώνουν.
Είναι σημαντικό στο σημείο αυτό να διευκρινιστεί ότι οι μιμήσεις του κωμικού δεν έγιναν στο πλαίσιο κάποιας παράστασης, αλλά σε μια τηλεοπτική εκπομπή για το εκλογικό αποτέλεσμα. Τι ακούστηκε λοιπόν στο πανελλήνιο για το οποίο δίκαια διαμαρτυρήθηκε η Πόπη Τσαπανίδου; «Είναι πολύ σημαντικό να τελειώνουμε και να ολοκληρώνουμε κύριε Χατζηνικολάου», «Έφερα το αποσμητικό και την ομορφιά στον ΣΥΡΙΖΑ» και «από σχολιάστρα έγινα κεντρικιά», είναι κάποιες απ’ τις προβληματικές φράσεις που ακούστηκαν στην πολιτική εκπομπή του καναλιού (ANT1), με ύφος και ήχο υστερίας, αναπαράγοντας με τον τρόπο αυτό το στερεότυπο μιας γυναίκας με νευρώσεις που επαναλαμβάνει διαρκώς τις ίδιες φράσεις.
Δημιουργεί αμηχανία το ερώτημα του τι εξυπηρετούσε το συγκεκριμένο σκετς τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα, που διακυβεύονταν τόσο σημαντικά ζητήματα για τη χώρα. Η σάτιρα στην πολιτική είναι μια ιστορία που μετρά πολλά χιλιόμετρα στην Ελλάδα και δίκαια αποτελεί μέσο δημοκρατίας. Παρ’ όλα αυτά θα βοηθούσε να συμφωνήσουμε ότι αυτό που έγινε την Κυριακή το βράδυ απέναντι στην κυρία Τσαπανίδου, δεν έχει καμία σχέση με αυτήν. Η ίδια η κυρία Τσαπανίδου, μάλιστα φρόντισε να δηλώσει λίγο μετά, ότι δεν ενοχλήθηκε με τη σάτιρα αλλά με το γεγονός ότι μέσω μιας αποδεκτής μορφής κριτικής στην πολιτική κανονικοποιείται ο σεξισμός, θίγοντας στην παρούσα φάση τόσο τη γυναικεία όσο και την πολιτική της υπόσταση. Δυστυχώς, ο Νίκος Χατζηνικολάου, δεν έδειξε να αφουγκράζεται την έντονη δυσφορία της κυρίας Τσαπανίδου, επικαλούμενος μια προσωπική του εμπειρία, λέγοντας πως και ο ίδιος έχει σατιριστεί με σεξουαλικά υπονοούμενα. Είναι προφανές όμως ότι έχει μεγάλη διαφορά να σατιρίζεσαι ως άντρας και από το να χλευάζεσαι σαν ερωτική καρικατούρα, παρασέρνοντας κάθε κοινωνικό ρόλο που με κόπο προσπαθεί να χτίσει οποιαδήποτε γυναίκα ακόμη και σήμερα. Στις κακές στιγμές της εκπομπής ήταν και οι ατάκες «Ματίνα Παγώνη η μπαγκέτα μου φουντώνει» αλλά και η «σταφιδομαϊμού του Σηκουάνα» για την Μπριζίτ Μακρόν.
Εν κατακλείδι, το να κριθεί η Πόπη Τσαπανίδου για την πολιτική της πορεία είναι θεμιτό και απαραίτητο. Το να χρησιμοποιείται η ιδιότητα της αυτή σαν όχημα που θα αποδομήσει την προσωπικότητα της, είναι φθηνό. Αν μάλιστα αυτό ήταν και προγραμματισμένο, είναι και χυδαίο, ίσως και πολιτικά ύποπτο.
