Εχετε διαβάσει ποτέ για τόσο δρακόντεια μέτρα ασφαλείας σε ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι προηγμένης ευρωπαϊκής χώρας;
Περισσότεροι από 500 αστυνομικοί, διμοιρίες ΜΑΤ, ειδικοί φρουροί, αστυνομικοί με πολιτικά, ελικόπτερο, κλούβες, τρεις εισαγγελείς, προστατευτικά δίχτυα και αυστηροί διπλοί και τριπλοί έλεγχοι οπαδών. Εχετε ακούσει τέτοια μέτρα σε ντέρμπι Ρεάλ – Μπαρτσελόνα ή Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;
Σε ένα Ιντερ – Μίλαν; Εχετε δει αποκρουστικό σκηνικό πολέμου σε αγώνα Μπάγερν – Ντόρτμουντ ή Μπενφίκα – Πόρτο σαν αυτό που θα παρακολουθήσουμε σήμερα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός; Ασχέτως αν εφαρμοστούν ή όχι, και μόνο ότι –αναγκαστικά– πάρθηκαν συνιστά ντροπή για τη χώρα και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα ίδια είχαμε κι έχουμε χρόνια τώρα στα ντέρμπι τίτλου στην Ελλάδα. Με διοικήσεις που φανατίζουν τον κόσμο, ορδές οργανωμένων έτοιμες να διαλύσουν τη χώρα με ανύπαρκτη αφορμή, αστυνομία που όλο σχεδιάζει αλλά στην πράξη συνήθως αποτυγχάνει να ελέγξει και με κυβερνήσεις ανίκανες να θέσουν όλους προ των ευθυνών τους.
Σήμερα πάλι θα προσευχόμαστε όλοι να μη διαλυθεί το σύμπαν, να μην έχουμε τραγωδίες και να κυλήσουν όλα ομαλά στην Τούμπα. Ομως με ευχολόγια, σταυρούς, προσευχές και γούρια δεν φτιάχνεις ποδόσφαιρο, δεν σώζεις το ποδόσφαιρο, δεν έχεις ποδόσφαιρο. Κι αυτό που δεν έχουν καταλάβει στην (ανίκανη) κυβέρνηση είναι πως όλα απόψε κρέμονται από μια κλωστή για να μη διαλυθεί ό,τι έχει απομείνει όρθιο στο ποδόσφαιρο της χώρας. Κι αν γλιτώσει σήμερα, πώς θα γλιτώσει δεύτερη φορά όταν βγει η απόφαση για την υπόθεση πολυϊδιοκτησίας ΠΑΟΚ – Ξάνθης; Κι αν πάλι σταθούμε τυχεροί, πώς δεν θα τιναχτούν όλα στον αέρα κατά τη διάρκεια των πλέι οφ για τον πρωταθλητή;
