Σενάρια εκλογών καταστρώνουν οι του στενού πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου, ανάμεσα στις εκτιμήσεις για την επικοινωνιακή απήχηση της πυγμής του ηγέτη που αντιμετωπίζει την υγειονομική κρίση και σε δημοσκοπήσεις που τον φέρουν να θριαμβεύει.
Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να διαβάζουν οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου και οι ενσωματωμένοι εκδότες και δημοσιογράφοι, όχι μόνο την τρέχουσα επικαιρότητα αλλά και την προβολή της στο σύντομο μέλλον. Πόσο σύντομο; Μέχρι τον Σεπτέμβριο αναφέρουν πληροφορίες που διαχέονται -λένε εκείνοι που τις μεταφέρουν- από τον πλέον ισχυρό μετά τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Στο υπεραισιόδοξο σενάριο που η υγειονομική κρίση κάνει τον κύκλο της μέχρι το τέλος Απριλίου και αρχίσει η επιστροφή στην όποια κανονικότητα δεν αποκλείονται και νωρίτερα. Σε κάθε περίπτωση η λογική είναι απλή και στέρεη: Οι δύο κρίσεις, πρώτα στα ελληνοτουρκικά σύνορα και μετά του κορονοϊού έδωσαν πολιτικούς πόντους στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο είναι νωπές οι εντυπώσεις, αυτό είναι εμφανές και δεν χρειάζεται δημοσκοπήσεις.
Συνεπώς μόλις κλείσει τον κύκλο της η υγειονομική κρίση και ενώ θα είναι μπροστά η βαθιά οικονομική κρίση που θα ακολουθήσει, ο πρωθυπουργός θα μπορεί να απευθυνθεί στην κοινωνία. Θα επικαλεστεί ότι αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες συνθήκες που δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, και οι οποίες απαιτούν ένα “νέο συμβόλαιο με τους πολίτες” και μία νέα εντολή για να εφαρμόσει το σχέδιό του για την “ανοικοδόμηση της χώρας”. Κάπως έτσι ως Έλληνας Τσώρτσιλ, με τις δάφνες του αρχιστράτηγου της νίκης επί του κορονοϊού, θεωρεί ότι θα αυξήσει την διαφορά από τις τελευταίες εκλογές. Συμπληρωματικά, λένε όσοι εισηγούνται το σχετικό σενάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη πεσμένος.
Η κρίση ανέστειλε την διαδικασία της ανασυγκρότησής του. Μία καθαρή νίκη που θα είναι η πέμπτη κατά σειρά ήττα του Αλέξη Τσίπρα θα τον οδηγήσει στην αποχώρηση από την ηγεσία. Μία τέτοια εξέλιξη, λένε πάντα οι ίδιοι, θα έχει συνέπεια στην καλύτερη περίπτωση να βάλλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μακρά περιδίνηση και στην χειρότερη να οδηγήσει το κόμμα της Κουμουνδούρου σε συρρίκνωση. Και στις δύο περιπτώσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξασφαλίσει καθαρό ορίζοντα, μακρά και απρόσκοπτη διακυβέρνηση. Επιπροσθέτως, σημειώνεται ότι αυτή την στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικοινωνιακά απομονωμένος, με μηδενική πρόσβαση στα Μέσα Ενημέρωσης.
Για να περάσει κάτι από την πολιτική του θα πρέπει να βγει ο ίδιος ο Τσίπρας και πάλι το αποδομούν οι στρατιές των ενσωματωμένων δημοσιογράφων και αναλυτών που επιλέγουν τα κανάλια. Τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα για τον ΣΥΡΙΖΑ τους επόμενους μήνες από τα λεφτά που μοιράζει η κυβέρνηση στα Μίντια. Άλλωστε ολημερίς κι οληνυχτίς τα συστημικά μίντια δοξολογούν τον πρωθυπουργό προβάλλουν τις επιτυχίες του με διθυραμβικά σχόλια, συγκαλύπτουν τις αποτυχίες του και υψώνουν τοίχος έναντι της όποιας κριτικής.
Η πιο ασφαλής ένδειξη ότι το κυβερνητικό επιτελείο μελετά πολύ σοβαρά, αν και δεν το έχει ακόμη αποφασίσει, την διενέργεια των πρόωρων εκλογών είναι τα χρήματα που μοιράζει εν μέσω κρίσης το Μέγαρο Μαξίμου σε διαφημιστές και μιντιάρχες 11+21 εκατομμύρια ευρώ για προβολή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Στο ίδιο πλαίσιο εκμεταλλευόμενος τον φόβο των πολιτών και την κρίση δίνει χρήματα στις δικές του πελατείες: κλινικάρχες, διαγνωστικά κέντρα, παραχωρησιούχοι εθνικών οδών. Οι γαλάζιοι βουλευτές κάνουν λόγο για πάρτι.
Εκείνοι που επεξεργάζονται τα σχετικά σενάρια φθάνουν μέχρι να κάνουν συγκρίσεις με τον Τσώρτσιλ και πώς έχασε τις εκλογές μετά τη νίκη από τον Άττλι, προβάλλοντας όμως ως αντίλογο την διαφορετικότητα των συνθηκών που στα καθ ημάς ευνοούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το σενάριο ήταν πάντα στο τραπέζι
Στην πραγματικότητα το σενάριο των εκλογών δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι των κλειστών συσκέψεων του κυβερνητικού επιτελείου. Το 2+4 ήταν πάντα μία ελκυστική προοπτική: εκλογές στην διετία, λίγο πριν ή λίγο μετά και πάντως πριν προλάβει να φθαρεί η κυβέρνηση και πριν προλάβει να ανακάμψει η αντιπολίτευση. Εμπνευστής του φέρεται ο Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος ειρρήσθω εν παρόδω πριν ενσκήψει η επιδημία είχε επαναπροσεγγίσει το Μέγαρο Μαξίμου μετά από προσωρινή απομάκρυνση.
Το σενάριο ενισχύθηκε λόγω της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησής της καθώς εξελίχθηκε στην ταχύτερα αποδομούμενη κυβέρνηση της αντιπολίτευσης. Μέσα σε οκτώ μήνες φάνηκε πέραν πάσης αμφιβολίας η αποτυχία της στα βασικά μέτωπα. Πρώτα από όλα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό που έφερε τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στα πρόθυρα εξέγερσης και την ηπειρωτική Ελλάδα επί ποδός πολέμου. Δεύτερο μέτωπο στο οποίο απέτυχε η κυβέρνηση ήταν τα ελληνοτουρκικά. Από την αρχή υποτίμησε την τουρκική απειλή, πόνταρε στις προσωπικές σχέσεις και στην οικονομική διπλωματία και στο τέλος παρακολουθούσε σαν θεατής τους μεγάλους της Ευρώπης να συζητούν με τον Ερντογάν για τα θέματα που αφορούν την Ελλάδα. Για να μην θυμίσουμε την επικοινωνιακή διαχείριση της δήθεν παρέμβασης Τραμπ για να σταματήσει η Τουρκία της προκλήσεις. Αποτυχία βέβαια, τουλάχιστον για το δεξιό κοινό είναι και η “κωλοτούμπα” στο Σκοπιανό, ειδικά μετά το επίσημο καλωσόρισμα της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.
Κυρίως όμως η κυβέρνηση απέτυχε στην οικονομία. Η αλλαγή της αναδιανεμητικής πολιτικής που ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο περιορισμός των επιδομάτωνείχε σαν αποτέλεσμα να εμφανίσει κάμψη ο ρυθμός ανάπτυξης στο τελευταίο τρίμηνο του 2019 και να παρουσιάσει σημαντική υστέρηση η είσπραξη εσόδων το πρώτο δίμηνο του 2020 -όλα αυτά προ κορονοϊού. Εν ολίτοις το νεοφιλελεύθερης έμπνευσης δόγμα του πρωθυπουργού ότι με την κυβέρνητική αλλαγή και με τις περαιτέρω απορρυθμίσεις θα έλθουν επενδύσεις απέτυχε. Πολύ απλά οι διεθνείς επενδυτές δεν επενδύουν σε χώρες υψηλού ρίσκου όπως θεωρείται η Ελλάδα που όσο κι αν κατεβάσει τα κόστη θα είναι πάντα πιο ακριβή από ανταγωνιστικές. Σε αυτά προστέθηκε και η “εμβληματική επένδυση του Ελληνικού”, που εξελίχθηκε σε “εμβληματική αποτυχία”.
Και τότε ήλθαν οι κρίσεις. Η κρίση στα ελληντουρκικά σύνορα και η επιτυχής φύλαξη των συνόρων έδωσε στον πρωθυπουργό την δυνατότητα να κουκουλώσει την διπλή του αποτυχία στα μεταναστευτικό και στα ελληνοτουρκικά. Ακολούθως η κρίση του κορονοϊού του επιτρέπει να συγκαλύψει την αποτυχία στον οικονομικό τομέα. Σε μέρικους μήνες τα αποτελέσματα της πρώτης περιόδου θα έχουν ξεχαστεί. Στο θετικό σενάριο που καταστρώνει το Μαξίμου θα έχει απομείνει “η επιτυχής αντιμετώπιση της επιδημία και η σωτηρία των ανθρώπων από έναν πρωθυπουργό που έδειξε χαρακτηριστικά ηγέτη”, επειδή έβαλε την δημοκρατία στον γύψο.
Επειδή όμως οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθεί ότι “τα όμορφα σενάρια όμορφα καίγονται”.
