Υπάρχει μια φιλολογία, διαδεδομένη από ΜΜΕ φιλικά στη ΝΔ, ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι σοβαρά προβληματισμένος για το αύριο. Για κάποιους πιο τολμηρούς, ακόμη και κουρασμένος ή απογοητευμένος.
Οτι αγχώνεται πότε θα κάνει τις εκλογές, ποιους θα συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια ή, για κάποιους πιο τολμηρούς πάλι, πώς θα δραπετεύσει από την κυβέρνηση και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η τελευταία αξιολόγηση και η «υπονομευμένη» έξοδος από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Φιλολογία μάλιστα η οποία, όπως όλα τα «μεγάλα θέματα» που παράγουν για τους δικούς τους λόγους οι βαρόνοι της ενημέρωσης, υιοθετείται, διακινείται ως πολιτική γραμμή και καταναλώνεται εντέλει πρόθυμα από την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως και από τους πελταστές στα δεξιά και τα αριστερά της.
Παρεπόμενο αυτής της φιλολογίας είναι το γαϊτανάκι των εκλογών. Οι προβλέψεις για πρόωρες εκλογές –η τελευταία της Ντόρας, για κάλπες μεταξύ άνοιξης και φθινοπώρου του 2018– δίνουν και παίρνουν, με αποτέλεσμα η αξιωματική αντιπολίτευση ήδη να βρίσκεται σε μόνιμη προεκλογική διέγερση εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Αυτή συνδυάζεται με μια ανυπόμονη καμπάνια κατά της κυβέρνησης που κυριολεκτικά δεν αφήνει τίποτε όρθιο, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και το Μαξίμου χαρακτηρίζουν εκστρατεία καταστροφής.
Και η πραγματικότητα
Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οποιος γνωρίζει έστω και στοιχειωδώς τα εσωτερικά του Μαξίμου ξέρει ότι ο Τσίπρας ύστερα από πολύ καιρό είναι απόλυτα βέβαιος τόσο για το τι πρέπει να κάνει όσο και το για τι πρόκειται να γίνει. Αν εξαιρέσει κανείς τα λιανοτούφεκα μιας εσωκομματικής αντιπολίτευσης που προσπαθεί να δικαιώνει τον εαυτό της χωρίς καμιά προοπτική σύγκρουσης, ποτέ δεν υπήρχε τόσο καλό κλίμα τόσο στο κόμμα όσο και στην κοινοβουλευτική ομάδα.
Τι τους ενώνει και τι τους δονεί τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τα στελέχη της κυβέρνησης; Η προοπτική που σιγά σιγά γίνεται βεβαιότητα, ότι τον Αύγουστο του 2018 η χώρα απελευθερώνεται από τα μνημόνια και την επιτροπεία. «Οσοι επιχειρούν να το υποτιμήσουν αυτό υποτιμούν τόσο τη νοημοσύνη των Ελλήνων όσο και το τι κοστίζει το κουαρτέτο σε ταπείνωση, σκληρά μέτρα και σχεδόν καθημερινό bullying» εξομολογείται στέλεχος κοντά στον πρωθυπουργό.
Με λίγα λόγια, ο Τσίπρας και η κυβέρνηση αυτή την εποχή έχουν σαφές αφήγημα. Υστερα από πολύ καιρό το αφήγημα αυτό ακουμπά ρεαλιστικά στην πραγματικότητα. Τα οικονομικά στοιχεία, η θεαματική μεταστροφή του κλίματος στην Ευρώπη, ο βομβαρδισμός θετικών για τη χώρα δηλώσεων από διεθνείς οίκους και παράγοντες, η βεβαιότητα των Ευρωπαίων ότι η Ελλάδα βαδίζει προς την έξοδο από το τούνελ και την κανονικότητα παγιώνουν σιγά σιγά κλίμα αισιοδοξίας στην κοινωνία, όσο κι αν καταστροφολογεί η προπαγάνδα μεγάλων ΜΜΕ και μιας αντιπολίτευσης στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Και το γεγονός ότι η σαφής βελτίωση όλων των οικονομικών μεγεθών δεν έχει ακόμη επηρεάσει θετικά την καθημερινή ζωή των νοικοκυριών μόνο για λίγο μπορεί να γίνεται αντικείμενο προπαγανδιστικής εκμετάλλευσης. «Η απελευθέρωση από την επιτροπεία θα μας δώσει τόσο πολιτικό όσο και δημοσιονομικό χώρο να ασκήσουμε επιτέλους τη δική μας πολιτική» λέει ο συνομιλητής μας από το Μαξίμου, τονίζοντας επίμονα το «δική μας».
Η βελτίωση της κυβερνητικής εικόνας ακόμη και σε δημοσκοπήσεις που δεν φημίζονται για την αντικειμενικότητά τους βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Πέντε άξονες
Βασισμένος ακριβώς στην καλή πορεία των οικονομικών και τη διάθεση της Ευρώπης να τελειώνει μια και καλή με το πρόβλημα της Ελλάδας, ο Αλέξης Τσίπρας θα κινηθεί το 2018 σε πέντε στρατηγικούς άξονες.
Πρώτον, στην επιτάχυνση και τη θωράκιση της πορείας προς το τέλος των μνημονίων. Για τον σκοπό αυτό η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη και να κινηθεί σε αποφασιστική διαπραγματευτική γραμμή αλλά και να μην επιτρέψει σε λαϊκισμούς και πιέσεις που αφορούν αντιδημοφιλή μέτρα –όπως οι πλειστηριασμοί, για παράδειγμα– να δυναμιτίσουν τη διαδικασία απελευθέρωσης της χώρας.
Δεύτερον, στην προσαρμογή όλης της κυβερνητικής μηχανής στις απαιτήσεις μιας τέτοιας πορείας. Αυτό σημαίνει στενότερο έλεγχο κάθε υπουργείου, με κριτήρια απόδοσης και έργου. Πιθανότατα συνεπάγεται και κάποιου είδους διορθώσεις στο κυβερνητικό σχήμα, με αντικαταστάσεις κάποιων (ελάχιστων) υπουργών, ώστε να υπάρξει επανεκκίνηση σε ορισμένους κρίσιμους τομείς.
Τρίτον, την ερμητικά κλειστή πόρτα σε κάθε σκέψη, συζήτηση ή προπαγάνδα για πρόωρες εκλογές. «Κανένας, ούτε ο Τσίπρας ούτε οι παραγωγικές δυνάμεις ούτε οι εταίροι ούτε η πλειοψηφία του λαού, δεν θέλει πρόωρες εκλογές» είναι ο κοινός τόπος τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο Μαξίμου. «Ο Μητσοτάκης διαπράττει μέγιστη ανοησία, που θα αποβεί εις βάρος του, ανακυκλώνοντας σε κάθε ευκαιρία το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης» μας λέει ο συνεργάτης του Τσίπρα. Και συνεχίζει: «Από μια άποψη αυτό συμφέρει την κυβέρνηση, γιατί αναγκάζει τη ΝΔ να τρέχει ατέλειωτο μαραθώνιο με ταχύτητες που ταιριάζουν μόνο σε κατοστάρι και τελικώς θα την απογοητεύσει και θα την κουράσει. Αλλά δεν συμφέρει τη χώρα και την οικονομία η αξιωματική αντιπολίτευση να παράγει στο μέτρο των δυνατοτήτων της ανασφάλεια και ανωμαλία».
Τέταρτον, στο Μαξίμου ήδη σχεδιάζουν τον κοινωνικό χάρτη των μέτρων ανακούφισης των πιο ευάλωτων και τόνωσης της οικονομίας, που θα αποτελέσουν τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ στον έναν χρόνο μετά τα μνημόνια. Στα μέτρα αυτά πρωτεύουσα θέση έχουν η αποκατάσταση της εργασιακής νομιμότητας, οι συλλογικές συμβάσεις, η αύξηση του βασικού μισθού και βέβαια οι μειώσεις στη δυσβάσταχτη φορολογία. Αυτά, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση κάθε δυνατής πηγής χρηματοδότησης, αναμένεται όχι μόνο να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη αλλά και να επιβεβαιώσουν πόσο ριζικά διαφορετικό είναι το μείγμα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα του Μητσοτάκη, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομικών.
Και, πέμπτον, στο Μαξίμου επεξεργάζονται ήδη μια στρατηγική που θα «καθαρίσει» την εικόνα του Αλέξη Τσίπρα από τα στίγματα της εχθρικής προπαγάνδας. Με στόχο να δείξουν όσο πλησιάζουν οι εκλογές ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι μόνο «απίστευτα ρεαλιστής για αριστερός», όπως τον χαρακτήρισε ξένος διπλωμάτης, αλλά και «απίστευτα αριστερός για ρεαλιστής», όπως θα αποδείξει ο τελευταίος χρόνος της θητείας του.
