Διαπραγματεύσεις για τα εργασιακά και το Ασφαλιστικό, πραγματοποιούνται σήμερα, τόσο εκτός των τειχών, στο κρίσιμο απογευματινό Eurogroup, όσο και εντός, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ).
Μάλιστα, στο Eurogroup πρόκειται να δώσει για πρώτη φορά το παρόν και υπουργός Εργασίας μιας χώρας. Η Έφη Αχτσιόγλου καλείται να εξηγήσει στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης τι πρέπει να γίνει στα εργασιακά για να βελτιωθεί η πορεία της ελληνικής αγοράς εργασίας και πώς θα πρέπει να πραγματοποιηθούν οι περικοπές, ύψους 0,75% του ΑΕΠ ή 1,4 δισ. ευρώ από τη συνταξιοδοτική δαπάνη, ώστε να μην επηρεαστούν ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, για παράδειγμα χαμηλοσυνταξιούχοι.
Την ίδια στιγμή, οι κοινωνικοί εταίροι (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ) ξεκινούν διαπραγματεύσεις και συναντώνται σήμερα, στις δύο μετά το μεσημέρι, για να δουν αν θα καταφέρουν να συμφωνήσουν στην υπογραφή νέας ΕΓΣΕΕ. Μια υπογραφή που κρίνεται απαραίτητη για να διασωθούν μια σειρά από επιδόματα που αυξάνουν κάπως το μισθό στον ιδιωτικό τομέα (γάμου, τέκνων, σπουδών, επικίνδυνης εργασίας, ωρίμανσης – πολυετίας).
Στο μέτωπο του Eurogroup, η ελληνική πλευρά θα προσπαθήσει δια της παρουσίας σε αυτό της κ. Αχτσιόγλου, να πείσει ότι οι μειώσεις στις κύριες συντάξεις, αν αποφασιστεί να γίνουν μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς, θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ σταδιακά, από το 2020 και μετά. Ο λόγος είναι ότι βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη μια μεγάλη μεταρρύθμιση για το Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας και δεν πρέπει να ακολουθήσει μια νέα περικοπή συντάξεων άμεσα, δηλαδή το 2019.
Άλλωστε, πουθενά στην Ευρώπη, οι όποιες παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, δεν ήταν ακαριαίες. Επίσης, θα τονιστεί ότι εκτός από τις όποιες περικοπές αποφασιστούν, θα πρέπει παράλληλα να συμφωνηθούν μέτρα που θα στηρίξουν περιπτώσεις συνταξιούχων που πλήττονται, ενώ το εισόδημά τους είναι πενιχρό.
Στο πεδίο των εργασιακών, θα καταβληθεί ακόμα μία προσπάθεια να πειστούν οι δανειστές για την ανάγκη να επιστρέψουν, με σαφές χρονοδιάγραμμα, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στη χώρα. Θα αναδειχθούν όλες εκείνες οι περιπτώσεις που δείχνουν ότι από το 2012 και μετά, επικρατεί εργασιακή «ζούγκλα» στην Ελλάδα και θα τονιστεί ότι η υγιής ανάπτυξη, προϋποθέτει αντίστοιχα υγιείς συνθήκες εργασίας, κάτι που ακόμα δεν υφίσταται.
