Μασκαρεύει την ακροδεξιά με ακροκεντρώα ξέφτια

Ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να υιοθετήσει και επισήμως πολλά από τα… παιδιά του Σημίτη για να υπηρετήσουν την ακραία συντηρητική πολιτική της ΝΔ

«Δεν θα έχω καμία δικαιολογία να εμπλακώ σε μια λογική εσωτερικών ισορροπιών και θα αναζητήσω στον σχηματισμό της κυβέρνησης τον καλύτερο ή την καλύτερη για τη θέση και την αποστολή την οποία αυτός ή αυτή θα πρέπει να αναλάβει» έχει ήδη προοικονομήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη συνέχιση της τακτικής υπουργοποίησης εξωκοινοβουλευτικών και… εξωνεοδημοκρατικών στελεχών. Ακριβώς όπως έκανε και με την πρώτη του κυβέρνηση, της οποίας σχεδόν οι μισοί δεν διεκδίκησαν εκλογή ενώ οι περισσότεροι απέφυγαν τη βάσανο του σταυρού και στις εκλογές του 2023.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ βρίθουν αναφορών περί της «πιο κεντρώας κυβέρνησης όλων των εποχών». Επικαλούμενα πότε τις φανφάρες Μητσοτάκη για «κυβέρνηση ενός κόμματος αλλά όχι ενός χρώματος» και πότε τις πληροφορίες για υπουργοποίηση επιπλέον πασοκικών στελεχών. Ουδέν ψευδέστερον.

Η μπολιασμένη νέα…. Νέα Δημοκρατία

Τα ονόματα των Αννας Διαμαντοπούλου, Γιώργου Φλωρίδη, Γιάννη Μανιάτη, Εύης Χριστοφιλοπούλου και άλλων προσώπων από τον αστερισμό του Κώστα Σημίτη κάθε άλλο παρά τυχαία αναδύθηκαν στη δημόσια σφαίρα τις τελευταίες ημέρες. Η αγαστή συνεργασία και σύμπνοια πασοκογενών (βλ. Χρυσοχοΐδης, Πιερρακάκης, Γεραπετρίτης κ.ά.) με την ακροδεξιά πτέρυγα, προεξάρχοντος του αντιπροέδρου Αδωνη Γεωργιάδη, διασφαλίζει πως η ενίσχυση της ΝΔ με στελέχη που έχουν περάσει από τη Χαριλάου Τρικούπη δεν πρόκειται επ’ ουδενί να διαταράξει την ακραία συντηρητική «γαλάζια» ατζέντα.

«Η προσπάθεια της ανανέωσης της Νέας Δημοκρατίας, του μπολιάσματος της Νέας Δημοκρατίας με ικανά στελέχη, είναι μια συνεχής προσπάθεια» είπε κατά τον διακαναλικό του μονόλογο μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας για «εκσυγχρονιστικές» μεταγραφές. Η εμμονή του αρχηγού της ΝΔ με το σημιτικό μπλοκ και ο διακηρυγμένος στόχος του για πλήρη «μητσοτακοποίηση» του κόμματος με στελέχη του απόλυτου ελέγχου της οικογένειας που λογοδοτούν στον ίδιο βρίσκονται στη ρίζα των αποφάσεών του. Η ανάγκη σοβαρού καμουφλαρίσματος της βαθιά πληγωμένης εικόνας του προηγούμενου υπουργικού του συμβουλίου αποτελεί το λίπασμα.

Στον μπαχτσέ του Μητσοτάκη

Οι σπόροι άλλωστε έχουν από καιρό αποψυχθεί και περιμένουν καρτερικά στη συντήρηση. Η Αννα Διαμαντοπούλου είχε σπεύσει από τον καιρό που ο Κυρ. Μητσοτάκης έριζε ως «υπουργός των απολύσεων» να ξεκαθαρίσει «δεν είμαι πια ΠΑΣΟΚ» για να δώσει χείρα υποστήριξης στο πανδαιμόνιο απολύσεων του δημοσίου. Η εκτίμηση του Κυρ. Μητσοτάκη εκδηλώθηκε με κάθε επισημότητα όταν τον Οκτώβριο του 2020 την πρότεινε –άδοξα βέβαια– ως υποψήφια για τη θέση του γενικού γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Μαζί με τον Γ. Φλωρίδη διακρίθηκαν για το πάθος τους στις πρώτες σειρές του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, όπως και στις ημέρες μας με την εργαλειοποίηση της Ροδόπης. Αλλωστε τα λόγια με τα οποία ο τελευταίος μιλάει για τη μητσοτακική ΝΔ θα έκαναν τα πορτ παρόλ του αρχηγού να κοκκινίσουν. «Μετεξέλιξε τη ΝΔ από μια Δεξιά με ολίγο κέντρο σε μια όντως κεντροδεξιά παράταξη, με ταυτόχρονη μάλιστα ένταξη πολλών στοιχείων του κεντροαριστερού χώρου, με πιο εμβληματική την αποτελεσματική ενσωμάτωση του μέχρι τότε κοινωνικού μονοπωλίου της Αριστεράς» είπε προ ημερών, ξεπερνώντας σε κολακεία ακόμη και τον Ακη Σκέρτσο και τον Γιάννη Οικονόμου.

Επιπλέον, ο Γ. Μανιάτης αποτελεί σημείο… μεταρρυθμιστικής αναφοράς για κάθε υποστηρικτή της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Η δε Εύη Χριστοφιλοπούλου πρωταγωνίστησε ακόμη και στη συγκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών –πολύ προτού ξεσπάσει– όταν ο Κυρ. Μητσοτάκης επιχείρησε να υποκλέψει τη στήριξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για να αντικαταστήσει τον επικεφαλής της ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Κώστα Μενουδάκο. Στο ίδιο περιβάλλον κινούνται πρόσωπα όπως ο σημερινός υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών και επί μακρόν σύμβουλος του Κυρ. Μητσοτάκη Θεόδωρος Πελαγίδης και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χρίστος Βερελής, που ακριβώς πριν από ένα χρόνο είχε σχεδόν ανακοινωθεί ως «γαλάζιος» υποψήφιος.

Κανένας σπόρος όμως δεν θα φύτρωνε εάν δεν τον πότιζαν οι κηπουροί της ακροδεξιάς συνιστώσας της «νέας Νέας Δημοκρατίας», του κόμματος Μητσοτάκη που διαμορφώνεται έπειτα από επτά χρόνια με το τιμόνι της στα χέρια του.

Ερωτας από τα χρόνια της χολέρας

Σε αντίθεση με την εξαφάνιση καραμανλικών στελεχών, κάτι που αποτέλεσε διακηρυγμένο στόχο της ηγεσίας, η πιθανή οπισθοχώρηση σαμαρικών και ο εξίσου πιθανολογούμενος παραγκωνισμός των «παιδιών του Καρατζαφέρη» δεν αποτελούν στίγμα αλλαγής πολιτικής πλεύσης προς το κέντρο, αλλά το αντίθετο. Κανείς τους δεν ξεχνά πώς ήταν ο περιώνυμος νόμος της πρώην υπουργού Παιδείας πίσω στο 2011 που έκανε τότε τον Μάκη Βορίδη του ΛΑΟΣ να αναφωνήσει από το βήμα της Βουλής πως «στα χέρια της κ. υπουργού σήμερα εκείνο το οποίο καταλύεται ευτυχώς είναι το ιδεολόγημα που οικοδομήθηκε από τη γενιά του Πολυτεχνείου».

Ο δε Αδ. Γεωργιάδης ήταν από τους πρώτους που δημόσια στήριξαν την υποψηφιότητα Διαμαντοπούλου για τον ΟΟΣΑ, αποκαλύπτοντας πως σχεδόν από κοινού συνέγραψαν τον νόμο κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου: «Προς έκπληξη πολλών, καθώς εγώ τότε εκπροσωπούσα τον ΛΑΟΣ και ήταν περίεργο ένας βουλευτής της “ακροδεξιάς”, κατά πολλούς, να βρίσκει τέτοια απήχηση από μια υπουργό του ΠΑΣΟΚ». Την εκτίμησή της η κ. Διαμαντοπούλου επιβεβαίωσε και ως επικεφαλής της κριτικής επιτροπής των Education Leaders Awards, που τον Ιούλιο του 2020 βράβευσε την Ελληνική Αγωγή με τέσσερα βραβεία.

«Σιγά μην καθόταν ο Φλωρίδης ή ο όγκος που λέγεται Αννα Διαμαντοπούλου κάτω από τον Ανδρουλάκη» επικροτεί σήμερα ο μυστικοσύμβουλος του Μοσχάτου Γιώργος Καρατζαφέρης. Καλύτερα διαπιστευτήρια για το σκοτεινό περιβόλι που φιλοτεχνεί ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν.